In Machinefabriek I
VERGISSING
SEPTEMBER, OKTOBER, ENZ.
11
NIEUWS
Toen voorman J. W. Hajee nog
kotteraar was, stond hij aan deze
Collet-kotterbank. Op de foto ziet
men, dat hij een drijfstang be
werkt. De heer Hajee komt oor
spronkelijk van onze Bedrijfs-
school, waar hij in 1946 eindexa
men deed. Ongeveer 3 jaar gele
den heeft hij bij de scholing voor
kotteraars in de H.K.-hal leiding
gegeven.
Om ervaring op te doen met groot
draaiwerk heeft hij ook aan de
carousselbank gewerkt, met de be
doeling om na pl.m. een jaar aan
de kotterbank te gaan werken.
„Speciaal voor kotteraars is het ab
soluut nodig, dat zij een goede
kijk hebben op het stellen van het
werkstuk en zij moeten in geen
geval een angstig gevoel hebben
voor het te verspanen gedeelte",
meent hij.
Deze Collet-kotterbank staat aan
het einde van de zgn. roerenplaat
en is nu een goed jaar in bedrijf.
Het is een plaatbank in tegenstel
ling met een tafelbank. De naam
Collet is bij W.F. goed bekend.
Er staat o.a. een meer bejaarde ma
chine die nog steeds in gebruik is.
Aan de nieuwe Collet zijn vele
mogelijkheden van de nieuwere
techniek toegepast. Met behulp
van bijv. het optisch oog kan de
kotteraar tot op een honderdste
millimeter nauwkeurig, zowel ho
rizontaal als verticaal de kotterspil
instellen.
Op de hoge televisietoren in het Westfalenpark (Duitsland)
staat op 13 juli een gezelschap van 6 vakantiegangers: drie
dames en drie heren. Zij zijn door het samenzijn in een
Nederlands pension tot een klein reisgezelschap uitgegroeid.
Zij staan als 't ware platgedrukt aan de Oostzijde van de
toren en zijn zo hoog mogelijk geklommen (met de lift!).
Van het Westen uit geselt een vreselijke bui het kolossale
bouwwerk. Men voelt de trillingen. Steeds harder en har
der stormt het. Uit de roetzwarte wolken schieten bliksem
flitsen. Het regent bezemstelen. Het is echt noodweer daar
boven. Het zijn angstaanjagende ogenblikken en ieder van
de zes kan in vijf paar ogen schrik en bangzijn lezen.
Twintig minuten duurt deze verschrikking en staat het gezel
schap in de duistere wereld rondom de toren. Honderden
meters boven de begane grond. Op een mensenmaaksel,
dat trilt onder het geweld van de storm, die giert door de
stalen afrastering. Er wordt geen woord gesproken. Het
is ook bijna onmogelijk met het lawaai van storm, regen
en onweer.
Eindelijk is de bui over en opgelucht zegt één van de zes:
„Gelukkig, ik dacht werkelijk, dat die knaap op de Mont
Blanc die beruchte datum verkeerd had verstaan
En lachen, lachen, die stoere zes „van de zenuwen"
In de komende maanden zullen velen - thuis - nog eens de
gepasseerde vakantiegenoegens ophalen en - naar wij hopen -
er wederom van genieten. Vooral „trekkers en zwervers"
hebben vaak veel te vertellen over aparte vakantieplaatsen
in binnen- en buitenland. Maar ook zij, die rustig in een
of ander kampeercentrum vakantie hielden of in hotel of
pension waren, hebben in de regel ook wel wat „op de
lever". Heeft u - ex-vakantiegangers - er wel eens over
nagedacht, dat uitwisseling van zulke belevenissen ook voor
uw collega's leuk en soms leerzaam kan zijn?
Welnu, gebruikt nu het W.F. Nieuws eens om prettige ver
haaltjes over uw vakantie te spuien. Velen zullen u wellicht
dankbaar zijn.
Korte verhalen a.u.b. Zoveel te meer kunnen er geplaatst
worden. Speciaal de maanden direct na de zomeravonturen
zijn zo uitermate geschikt om herinneringen aan die dagen
op te roepen, zelfs al is het tot op heden (eind aug.) lang
geen zomer zoals 1959 er ons één bracht.
Mocht er werkelijk niemand van onze duizenden uitgaanders
iets inzenden, dan zou men haast willen concluderen, dat
het tijdens het vrij- en blijzijn maar een „dooie boel" is
geweest. En dat is natuurlijk niet het geval.
Gaarne vóór de 10e van de maand uw korte bijdrage.
Redactie W.F. Nieuws
