BEZOEK AAN EEN FILMSTUDIO
VERZORGD DOOR HET KINDERBLAD „KRIS KRAS TE AMSTERDAM
31
NIEUWS
DOOR CHARLES BOOST
Ditmaal gaan we het beloofde bezoek aan een filmstudio
brengen. Dat is niet zo eenvoudig, want meestal zijn de
studio's tijdens de opname van een film voor nieuwsgierige
buitenstaanders gesloten. Dat is wel begrijpelijk. Filmmaken
is een moeilijk vak en in een studio zijn al zoveel mensen
die nodig zijn bij de opnamen, dat men pottenkijkers wel
kan missen.
Een filmstudio kan men het best vergelijken met een grote
fabriekshal of met een vliegtuighangar, maar dan zonder
ramen of openingen, waar licht zou kunnen doorkomen.
In een studio wordt alles bij kunstlicht gedaan en daarom
struikel je er over de vele electriciteitskabels die daar als
slangen over de grond liggen en naar de tientallen lampen
en schijnwerpers lopen. Van zo'n grote studio wordt meestal
maar een klein stukje in beslag genomen door de opname.
Dat wil niet zeggen dat de rest van de ruimte ongebruikt
is gelaten. Daar zijn dan een of meer interieurs of achter
gronden gebouwd, die straks gebruikt kunnen worden,
zodra die ene opname achter de rug is. Want een film van
bijvoorbeeld anderhalf uur vertoningsduur, speelt zich af op
steeds verschillende plaatsen. Laten we eens aannemen dat
de gebeurtenissen van een bepaalde film plaats vinden op
een Middeleeuws kasteel, dan zullen er waarschijnlijk opna
men nodig zijn van de ingang van het kasteel met de ophaal
brug, van de binnenplaats, van een gang en van de grote zaal.
Is er een dergelijk kasteel in de buurt, dan zal er zeker ge
probeerd worden echte opnamen van de buitenkant, van de
ophaalbrug en het binnenplein te maken. Het filmen binnen
in het kasteel brengt echter grote moeilijkheden met zich
mee. Want dan moeten zware apparaten en schijnwerpers
naar binnen gesleept worden en meestal is er daar binnen
geen ruimte genoeg voor. Dan moeten dus de gang en de
grote zaal nagebouwd worden in de studio, gewoonlijk niet
van echte stenen, maar toch zó dat het net echt lijkt. En als
er geen kasteel beschikbaar is, dan moet de buitenkant ook
nagebootst worden in de studio of op het studioterrein.
En dat alles dient klaar te staan, als eenmaal met de opna
men begonnen wordt. Want dan kunnen alle scènes achter
elkaar opgenomen worden en wordt er dus geen tijd verloren.
De man die een film maakt, noemen we filmer of film
regisseur, maar hij kan het werk niet alleen af en hij heeft
dus talrijke helpers. Daar is allereerst degeen die achter de
opnamecamera staat, een groot en ingewikkeld apparaat dat
Regisseur en cameraman tijdens een filmopname
op een rij- en draaibaar onderstel is gemonteerd, zodat het
naar alle kanten gereden kan worden. Dan zijn er talrijke
electriciens die de vele schijnwerpers moeten bedienen;
want voor een opname is veel licht nodig. En dan zijn er
natuurlijk de acteurs die in een film optreden. Voor hen is
voortdurend een kapper aanwezig die moet zorgen dat het
haar vooral bij de actrices goed zit en dat de aange
plakte baarden of snorren die bij een ridderfilm natuurlijk
nodig zijn, niet scheef gaan zitten. Reken er dan nog bij
de geluidstechnicus die de microfoon voor het geluid en de
stemmen bedient en verder de rechtstreekse helpers van de
regisseur die aantekening houden wat er opgenomen is
en wat nog gefilmd moet worden, dan hebben jullie een
klein idee, hoe vol het wel in een studio kan zijn. Maar
als de opname begint, moet iedereen doodstil zijn en dan
mag de regisseur alleen nog maar de stemmen van de spelers
horen. En daarom wil hij er maar het liefst geen bezoekers
bij hebben die misschien hun mond niet zo goed kunnen
houden.
