Piet eu de fUetjes i\m» 31 NIEUWS „Te veel," zei Piet met een diepe zucht, „groot veel te veel werk voor arme Piet. Ik mij zullen moeten laten helpen dragen brengen klimmen oef!" Piet zweeg verder, want het was te moeilijk om aan een dergelijke zin een eind te maken. Hij deed zijn best om zwart te kijken, maar ook dat had hij wel kunnen laten, want hij kon niet zwarter. Daarna zette hij een adverten tie in de krant: Aankomende Pietjes gevraagd, m.m. Moeten zich melden bij mij. Wekenlang wachtte Piet, maar er kwam niemand. Hij begon zich af te vragen of die advertentie misschien niet dui delijk genoeg was geweest. Daarom liet hij een nieuwe plaatsen: Ook ditmaal leek het of niemand de krant las, want er kwamen geen Pietjes opdagen. Teleurgesteld wendde Piet zich toen tot Sint Nicolaas, om te horen wat die er van dacht. Zijn meester leg de hem uit dat het opstellen van ad vertenties moeilijker is dan men over het algemeen wel denkt en hij gaf de raad om het nog eens te proberen. Dit keer maakte Piet de advertentie heel uitvoerig. Mij ben ik. M.m. betekent: met muts. GEVRAAGD VOOR DAKWERK: Halfwas Pietjes, L.n.z.z.a.i. (Be tekent: Liefst net zo zwart als ik). M.z.m.m.m. aan achterdeur van het paleis van Sint Nico laas. V.w.v.s. (Betekent: veel werk, veel snoep). Opschieten alsjeblieft, want er is haast bij. Z.P(iet). En nu had Piet wel succes. Veel meer zelfs dan hij verwacht had. Van uit alle windstreken kwamen de aankomende Pietjes toestromen. Het waren voor het merendeel kabouters. Maar er waren ook een paar vreemde vogels bij, die zich, net als de kabouters, helemaal hadden zwart gemaakt. Er was trou wens één vogel, die stokstijf volhield dat hij altijd al zo zwart was geweest, maar dat wilde Piet natuurlijk niet ge loven. „Maar in ieder geval," riep Piet ver heugd, „zijn wij nu uit die brand ge komen gegaan gebracht gelopen hm gehulpt." De leerling-pietjes lachten geen van allen. Ze zaten dan ook erg in spanning, want er moest nog worden uitgemaakt wie van hen Zwarte Piet zou mogen helpen bij zijn belangrijke taak. Piet krabde zich op zijn zwarte hoofd en keek nadenkend naar al die hulp vaardige pietjes en de pietjes dachten

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Wilton Fijenoord Nieuws | 1960 | | pagina 35