Afscheid
sociale verzorgster
25
(^NIEUWS
Wat zegt u, lezer, van mijn nieuwe uiterlijk?
Een mens wil toch ook weieens wat anders.
Trouwens er is veel aan het veranderen in de
wereld. Per slot van rekening willen we met
onze tijd meegaan en vooral niet blijven stil
staan.
Over dat veranderen gesprokenWat een ver
andering is er gekomen in het vervoer van
medewerkers naar en van het bedrijf. Wat een
transportmiddelen: autobussen, motorfietsen,
bromfietsen en de gewone fiets. Uw veilig
heidsinspecteur vertelde mij, dat er in het jaar
I960, 93 verkeersongevallen door het gebruik
van eerdergenoemde transportmiddelen heb
ben plaatsgehad, waarbij W.F.-werknemers wa
ren betrokken. Helaas stijgt dit aantal ieder jaar.
Bij deze 93 ongevallen waren 18 voetgangers
of inzittenden van een auto betrokken. Met de
motorfiets, met de fiets en - nu komt het ergste
- met de bromfiets, gebeurden resp. 10, 17 en
48 ongelukken.
De meeste van deze ongevallen zijn veroor
zaakt door slippen. Om duidelijker te zijn: om
dat er te hard werd gereden. Hierdoor werd
de remweg te kort en valpartijen ontstonden.
Men heeft dus risico's genomen.
Ergens zegt een bekende Nederlandse kunste
naar: „Wanneer u risico's gaat nemen in het
verkeer, bent u in gedachten al een moorde
naar". Wat zegt u daarvan, lezer? Daar zit
toch wel wat in.
We weten, dat we nog lang niet allen „heer
in het verkeer" zijn; dat we mentaal nog aan
het „afzakken" zijn. Maar dat we voor een soort
moordenaars worden uitgemaakt, is toch wel
heel erg. Dat we dus beslist onze verkeersmen-
taliteit dienen te verbeteren, weten we heel ze
ker. Wanneer uw eigen leven voor u geen
waarde meer heeft, denk dan toch om uw naas
ten, dacht uw
Victor.
Mevrouw M. Jansen, één onzer sociale verzorgsters is met
pensioen gegaan. Op zaterdag, 31 december I960, nam zij
afscheid. Allereerst in kleine kring in het kantoor van
de chef Sociale Zaken, de heer C. Keyzer. Deze heeft
haar voor de plichtsgetrouwe opvatting en uitvoering
van haar taak hulde gebracht.
„Ik heb er mij over verwonderd, dat u, op uw leeftijd,
nog steeds op voortreffelijke wijze dit toch wel bizonder
zware werk 20 uitstekend hebt kunnen verrichten. Ik
weet, dat u door dit werk zeer veel goede vrienden hebt
verworven en dat het u zwaar valt al deze mensen als
't ware in de steek te moeten laten. U zult velen van hen
op onze contactmiddagen waarschijnlijk nog wel eens
ontmoeten", aldus de heer Keyzer.
o
Om 12 uur was er in het verenigingsgebouw gelegenheid
afscheid te nemen. Het werd er zeer druk. Uit vele afdelin
gen kwamen vertegenwoordigers mevrouw Jansen de hand
drukken. Het bijna volledige bestuur van het W.W.-fonds,
de directie-secretaris, de voltallige Kleine Commissie en één
onzer bedrijfsartsen, gaven acte de présence. Verder zagen
we vertegenwoordigers van de afdelingen Personeelsbeleid,
Expeditie, Inkoop, van het bazenkorps en van het Rotter
damse bedrijf om enkele afscheidswoorden te spreken.
Tenslotte verscheen de gehele afdeling Sociale Zaken
op het receptieuur.
In een kort gesprek zei mevrouw Jansen o.a.:
„Ik heb tegen een officieel afscheid heel erg opgezien.
Maar deze belangstelling doet mij toch goed. En ten
slotte is het mij echt meegevallen."
o
Van mevrouw M. Jansen ontvingen wij naar aanleiding
van haar afscheid een schrijven ter plaatsing in het W.F.
Nieuws. Gaarne nemen wij daaruit het volgende over:
„Het is mij een behoefte directie, chefs en personeelsleden
dank te zeggen voor de vele blijken van belangstelling,
die ik bij mijn vertrek op 31 december I960 heb onder
vonden. Dit heeft mij het afscheidnemen lichter ge
maakt.
Tevens wil ik de gezinnen van de W.F.-werknemers, met
wie ik contact heb gehad, van harte danken voor de pret
tige ontvangst, die mij steeds ten deel viel. Ik heb het
door hen in mij gestelde vertrouwen zeer gewaardeerd
en hoop dat mijn bezoeken enige steun hebben gegeven
bij moeilijkheden, die nu eenmaal in het leven voor
komen.
Ik wens u allen een goede gezondheid en een gelukkig
gezinsleven toe."
