Eerste jubileum
bijeenkomst in
1962:
een groot
aantal
jubilarissen
4
I
Niet minder dan 28 jubilerende werknemers zijn - met
hun echtgenoten - op 26 januari in de kantine van het
Hoofdkantoor ontvangen. Het was, wat de samenstel
ling betreft, bijna een getrouwe afbeelding van het
bedrijf. Bazen, beambten in diverse rangen, onderba
zen, voorlieden, een kraandrijver, kokers, monteurs,
lassers, een beveiligingsemployé, enz. enz., waren als
jubilaris aanwezig. Het was nog niet eerder voorge
komen, dat in de maandelijkse bijeenkomsten zovelen
op het eregestoelte hadden plaatsgenomen. Het voor
dergelijke gebeurtenissen bestemde kantinegedeelte
was dan ook geheel bezet, want het aantal belangstel
lenden was eveneens groot.
Werd er eerder al eens geschreven over het intieme
karakter van een jubileumviering, waarbij slechts wei
nig jubilarissen zijn betrokken, toch had ook dit feest
een eigen sfeer. Dit is geen contradictio in terminis.
Het is namelijk verheugend voor een bedrijf als er
een grote, blijvende kern van medewerkers gereed
staat om de taken te verrichten. Het wijst op persoon
lijke binding aan het bedrijf, al zien sommigen een
langdurig dienstverband anders en minder idealistisch.
In zijn huldigingsspeech roerde ir B. Wilton onder
meer ook het begrip „binding aan het bedrijf" aan,
toen hij zei:
„U bent met uw groot aantal dienstjaren de groep,
die als 't ware de basis van het bedrijf vormt. Toen
25 jaar geleden deze groep hier te werk kwam, was
juist de grote opleving begonnen na een tijd van eco
nomische neergang. Het is verheugend te mogen con
stateren, dat zovelen in ons bedrijf zijn gebleven."
Ook tot de dames sprak de heer Wilton woorden van
waardering.
„Al treden zij in het bedrijf niet vaak voor het
voetlicht en worden zij alleen betrokken bij deze en
soortgelijke gebeurtenissen, toch vervullen zij een be
langrijke taak in het maatschappelijk bestel, een taak
die bij de een of andere stagnatie in de uitvoering
haar onmisbaarheid duidelijk aantoont: de taak in het
gezin. Daar komt vaak tot uitdrukking, dat zij als 't
ware de achtergrond vormen voor hetgeen de man in
zijn dagelijks werk presteert."
Met de wens, dat het de jubilarissen gegeven zij, nog
vele jaren in goede gezondheid hun arbeid in het be
drijf te mogen voortzetten, beëindigde de heer Wilton
zijn toespraak.
In verband met het grote aantal jubilerenden kon de
heer Wilton geen uitgebreid persoonlijk woord tot
ieder van hen afzonderlijk richten en hij moest zich
derhalve beperken tot de persoonlijke felicitatie en de
uitreiking van het W.F.-insigne, de gratificatie en het
getuigschrift.
Na het officiële gedeelte ontstond een gezellige druk
te, omdat velen de velen kwamen gelukwensen.
