VERKEERSTIP VAN
DE ANWB:
BROMFIETSER,
BEL BIJ HET INHALEN
DE FEESTMUTS OP
23
De heer F. Sparreboom is als Veiligheidsinspecteur vanzelf
sprekend verheugd over het behaalde succes van deze groep.
Ook hier zijn van toepassing de zegswijzen, dat alle begin
moeilijk is en dat men aldoende leert. Het is nl. gebleken,
dat er in volgende competities intensiever wordt gestreden en
er is een vlotter verloop geconstateerd. Hij hoopte, dat het
waarderingsgeschenk - de 4-kleuren ballpoint met inscriptie -
steeds zal doen helpen herinneren aan: Punt 1 Veiligheid.
Overigens was dat nog wel nodig, want van 1947 tot en
met I960 was het percentage ongevallen in de afdeling
Onderhoud 11% terwij] het in 1961 steeg tot 12% per
100 arbeiders. Ofschoon dit laatste cijfer 2 beneden het
werfgemiddelde lag, bewees het, dat de strijd tegen ongevallen
ononderbroken en overal moet worden voortgezet in naam van
de menselijkheid.
Namens de groep dankte de heer Kuypers voor het geschenk
en hij zeide, dat men in het begin van de competitie de opzet
ervan niet dadelijk algemeen kon waarderen. Nu is dat wel
anders, want vaak hoort men de waarschuwing: Let op de
rode lamp op het scorebord!!
„Ik hoop, dat onze groep zonder onderbreking doorgaat
naar de eindstreep, d.w.z. naar de 250 dagen veilig werken
en zeg dus alvast optimistisch: tot over 75 dagen," aldus
besloot dit Ondernemingsraadslid.
De heer F. Burger, in de Plaatwerkerij beter bekend als
Frans, is 65 jaar geworden en heeft dus afscheid genomen.
Niets bijzonders, zult u zeggen. Het komt wekelijks voor
dat iemand afscheid neemt.
Maar bij dit vertrek bleek weer eens duidelijk, dat men
iemand, die altijd tot helpen gereed stond, die zijn arbeid
naar behoren opgewekt vervulde en goed bij zijn supe
rieuren stond aangeschreven, niet zó maar Iaat vertrekken.
Dan moeten er geschenken aan te pas komen, dan wordt
een ouwe krant tot feestmuts gevormd, er wordt „gerede
voerd en het is feest gedurende de gehele schafttijd.
Frans, de kraandrijver-transporteur, is ook zo iemand en
hij zal zijn afscheidsdag niet gauw vergeten. Hij was er
van onder de indruk en hij kon maar moeilijk zijn gevoe
lens verbergen, toen hij zijn kameraden wilde bedanken.
Hij had ook best nog een poosje willen blijven werken,
heeft hij gezegd, maar hij begreep wel dat dit buiten de re-
'S' Hartelijk bedankt
Steeds meer bromfietsen bevolken de
rijwielpaden en het is daarom wel ge
wenst dat er tussen de bromfietsers en
fietsers een goed samenspel bestaat. ïo
is bijvoorbeeld niet iedere fietser ge
waarschuwd door het motorgeluid van
een achter hem rijdende bromfietser,
zegt de ANWB. Daarom zal een bel-
signaal van die bromfietser de voor
hem rijdende fietser erop attent maken
dat hij wil inhalen. Als het fietspad
nu smal is en er rijden twee fietsers
naast elkaar, l'aat dan een van de twee
achter gaan rijden om de bromfietser
de gelegenheid te geven rustig in te
halen. Bromfietsers die in eikaars
„kielzog" rijden, het kunnen er soms
twee, maar ook heel vaak meer zijn.
doen er verstandig aan om allemaal
even te bellen wanneer zij op het rij
wielpad rijdende fietsers of langzaam
rijdende collega-bromfietsers gaan in
halen. Hierdoor zullen degenen die in
gehaald worden gewaarschuwd zijn, dat
meer bromfietsers van plan zijn hen te
passeren.
FIETSERS
uitwijken naar rechts
of achter eikaar gaan
rijden
VfCLTlANWHl
