1
JUBILARISSEN VAN DE
A AND
11
Vj» NIEUWS
Het aantal jubilarissen, dat op 29 juni in de kan
tine van het Hoofdkantoor werd ontvangen, was
- in vergelijking tot enkele voorgaande bijeenkom
sten - bijzonder klein. Slechts 8 werknemers, on
der wie één vrouwelijke, vierden hun 25-jarig ju
bileum.
De toespraak van ir J. E. Woltjer was er echter
niet minder hartelijk om. Integendeel, zouden wij
willen zeggen. Er was nu meer gelegenheid ook
de persoonlijke noot uitgebreider te behandelen.
„Onze taak u met uw jubileum geluk te wensen,
een taak die de leden van de directie bij toerbeurt
vervullen, nemen wij gaarne op ons. Wij vinden
het namelijk belangrijk met onze werknemers, die
zoveel jaren hun krachten aan het bedrijf gaven,
bij zo'n gelegenheid eens oog in oog te staan en
hen persoonlijk te danken voor hetgeen zij ten bate
van de onderneming deden," aldus begon de heer
Woltjer zijn toespraak.
Spreker vond de manier van jubileumviering, zoals
die nu geschiedt, daarom beter dan bijvoorbeeld
het samenbrengen van alle jubilarissen van één jaar
op een jaarlijkse feestavond. „Dan zou het per
soonlijke en intieme karakter van het jubileum ge
heel verloren gaan," zei de heer Woltjer.
Tot de aanwezige echtgenoten zei spreker:
„De handdruk, dames, die u heden wordt gege
ven, is meer dan een felicitatie met het jubileum
van de mannen. Het is tevens de uiting van onze
dank aan u persoonlijk.
Uw man brengt een groot gedeelte van zijn leven
in het bedrijf door en het kan dus zeker wel eens
voorkomen, dat hij op zekere dag, na de een of
andere onprettige ervaring in het bedrijf te heb
ben opgedaan, wat minder vrolijk gestemd thuis
komt. Dit hebt u dan aanvaard, zelfs al vond u het
onaangenaam. Nooit hebben wij over iets derge
lijks van u een min of meer gepeperde brief ont
vangen. Voor uw medewerking, dames, deelt ook
u in onze dank."
Na de algemene toespraak reikte ir Woltjer de ge
bruikelijke geschenken uit en deed dit vergezeld
gaan van een hartelijk persoonlijk woord tot ieder
van de jubilarissen, waarin de soms uitzonderlijke
prestaties van de betrokkenen werden belicht.
Na het officiële gedeelte volgde een ongedwongen
koffieuurtje en - nooit te vergeten - het verplichte
optreden van één der zeer weinige adellijke per
sonen onder ons: de foto-graaf.
