SPREKEN
IN 'T ZILVER
Orgaan van en voor het personeel
van Wilton-Fijenoord
Schiedam
1
(^NIEUWS
Als voorzitter van de redactiecommissie van ons
jubilerend Wilton-Fijenoord Nieuws is het moei
lijk een oordeel uit te spreken over hetgeen in de
afgelopen 25 jaar is gepubliceerd. De neiging be
staat zo gauw om te zeggen, dat het altijd wel
goed was. Natuurlijk is dat niet zo, maar het is
m.i. ook niet zo, dat de waarheid in het midden
ligt. De waarheid is in ieder geval wel, dat wij als
redactiecommissie meermalen hebben kunnen con
stateren, dat het ene Wilton-Fijenoord Nieuws het
beter doet, dan het andere. Wij begrijpen ook maar
al te goed, dat niet iedere werknemer aan het einde
van de maand met luid hoera-geroep zijn blad in
ontvangst neemt. Wél mochten wij in de loop der
jaren van verschillende zijden adhesiebetuigingen
in ontvangst nemen en daarvoor zijn wij uiter
aard dankbaar. Het is mede een stimulans geweest
om op de moeilijke redactieweg te blijven voort
gaan.
Twee leden, de heren L. Giphart en J. Koppe,
hebben met mij ruim 15 jaar onafgebroken zitting
in de commissie gehad. Na het vertrek van wijlen
de heer J. M. Schuurs, volgde de heer J. W. Weber,
die onlangs is overleden, hem op. Na diens pen
sionering deed de heer B. Blommers zijn intrede.
In een kleine groep werkt men veelal gemakkelij
ker dan in een grote. Van het werk in de redactie
commissie mag ik zeker zeggen, dat er gezamenlijk
oprecht gestreefd is om van het personeelsblad
iets te maken. Of er dan nooit verschil van mening
was? Vanzelfsprekend was dat er! Gelukkig, zou
ik willen zeggen, want daaruit ontstonden soms
nieuwe ideeën. Het ging ook niet altijd even vlot.
Redactieleden zijn ook gewone mensen. Op de
voorgrond stond echter bij allen steeds de wil om -
in het belang van het orgaan - tot een oplossing
te komen, die tenslotte aanvaardbaar was voor
iedereen in de commissie. Daarbij bleek „overtui
gen" steeds een betere weg dan „overreden".
Met genoegen denk ik terug aan de vele gepasseerde
maandelijkse vergaderingen. Als dan tenslotte het
,„weer een blad samengesteld" klonk, dan beteken
de deze uitroep vaak het einde van een meermalen
terugkerende, maandelijkse benauwenis voor de le
den van de commissie.
Van oktober 1947 af tot op heden verschenen 182
uitgaven van ons personeelsorgaan, waaraan de
toen geboren redactiecommissie haar taak heeft
gehad. Honderdtweeentachtig vergaderingen, waarin
steevast een Wilton-Fijenoord Nieuws werd samen
gesteld! Vóór het jaar 1947 kwamen er iets meer
dan 100 nummers uit onder een andere redactie.
Mogen wij nu tevreden zijn? Het antwoord op deze
vraag luidt: in elke vergadering stellen wij ons tot
doel om met het beschikbare materiaal een zo goed
mogelijk nummer samen te stellen en daarom heeft
ieder lid op elke redactiebijeenkomst een nieuwe
opdracht. Blijvend is op zo'n vergadering ook de
soms onuitgesproken, maar altijd aanwezige vraag:
hoe zal men het blad ontvangen? Om op deze
vraag een bevredigend antwoord te krijgen, zal de
commissie ook in de toekomst haar uiterste best
blijven doen. Deze belofte is gegrondvest op
de ervaring, die ik heb verworven in mijn voor
zitterschap van een commissie, waarin het begrip
samenwerken geen ij del denkbeeld is.
C. K.
