(JJ|)nieuws
11
waarvan kinderen lid kunnen worden: het is een on
derdeel van het Rode Kruis en de kinderen, die aan
het Jeugd Rode Kruiswerk willen meedoen, kunnen
dit alléén doen in school- of jeugdverenigingsverband.
Zo worden voor het schip op toerbeurt enkele scho
len of verenigingen benaderd en de kinderen maken
bijvoorbeeld leuke omslagmapjes met routebeschrij
ving, postpapier en enveloppen, ruimte voor kaarten
of foto's gedurende de reis gekregen, kortom een her
inneringsmap aan de reis, die de gasten graag bewa
ren en vele malen tonen aan familie en vrienden als
zij van de reis zijn teruggekeerd. Het Jeugd Rode
Kruis zorgt ook voor versnaperingen, een bloemetje
of plantje of wat fruit en altijd mag een aantal kin
deren aan boord om alles zelf aan onze gasten uit te
reiken.
Spiegel- en Kijkerjonds.
Familieleden doen onze gasten uitgeleide; ook zij mo
gen aan boord om afscheid te nemen en te zien hoe
moeder of vader, broer of zuster, dochter of zoon
daar prinsheerlijk in bed is geïnstalleerd. In de 4 za
len aan boord zijn de bedden met het voeteneind naar
de ramen geplaatst, met een breed gangpad in het
midden. Alle gasten hebben door grote ramen een
onbelemmerd uitzicht voor zich uit en willen zij zien,
wat er aan de andere kant gebeurt, dan kijken zij in
de spiegel die aan een beweegbare stang boven hun
bed hangt. Deze spiegels zijn in de winter 60/61 aan
gebracht, bekostigd uit het „Spiegelfonds". Het komt
zo dikwijls voor, dat bezoekers aan boord vragen wat
zij nu wel voor de gasten kunnen doen en dit bracht
Mevrouw König, de algemene assistente aan boord,
op de idee een spiegelfonds te maken. De gasten spa
ren zelf mee in het fonds; soms zijn er verlotingen
van meegebrachte cadeautjes en dan gaat de op
brengst van de verkochte loten eveneens in het fonds.
Toen de spiegels geplaatst waren, werd een volgend
doel gezocht en gevonden: het „kijkerfonds" kwam er
en reeds zijn er per zaal een aantal kijkers beschik
baar.
Verstrooiing genoeg.
Bij het vertrek is het de gewoonte, dat de gehele staf
op het bovendek staat aangetreden en dat de Rode
Kruismars wordt gespeeld. Dit laatste kan, want het
schip heeft een speciale uitzendcabine voor muziek,
praatjes over de tocht en over de plaatsen, waar men langs
vaart, mededelingen, enz. Overal zijn luidsprekers en
iedereen kan horen, wat er gebeurt. Er is een welvoor
ziene discotheek aan boord. Voor de bemanning en
de staf is er een televisietoestel in de salon. Aan
boord bevindt zich een mobilofoon-installatie, waar
mede, al varende, toch contact met de wal via het nor
male telefoonnet mogelijk is.
Het schip is nu wel varende met zijn kostbare last,
maar het zou voor de gasten toch niet plezierig zijn,
als er verder niets gebeurde. Bij de voorbereiding van
de tocht hoort dan ook altijd de vraag aan de Afde
ling van de overnachtingsplaats te willen zorgen voor
de ontvangst. Er wordt meestal tot circa 5 uur 's mid
dags gevaren en de kapitein regelt zijn vertrek en
snelheid en de dokter bepaalt de rusttijd na de lunch
('s middags wordt het schip een uur of langer stilge
legd, de jalouziën gaan dicht en de gasten slapen of
rusten) zodanig, dat de overnachtingsplaats dan be
reikt is. Er wordt wat opgeruimd, de avondboterham
genuttigd en dan begint het feest. Het Jeugd Rode
Kruis of andere organisaties brengen fruit, bloemen,
versnaperingen, prentbriefkaarten; er wordt wat ge
zongen, voorgedragen of verteld. Meestal is er op de
kade ook wel wat te doen: muziek of dans, gymnas
tiek, ruiterfestijn, acrobatiek, kortom een ieder is er
op uit de gasten een goed onthaal te geven. Na af
loop en voor het slapen gaan wordt de dagsluiting
verzorgd door een predikant of priester. Er is gele
genheid aan boord voor een geestelijke om de gehele
tocht mee te varen en er zijn afdelingen, die hiervan
dankbaar gebruik maken. Voor het contact met de
gasten is dit te prefereren. Is er geen geestelijk ver
zorger aan boord, dan komt er een van de wal.
„Nu kan ik er weer een jaar tegen"
Er zijn nog twee aspecten, die nader belicht dienen te
worden en wel in de eerste plaats: hoe beleeft de gast
zijn vacantie? Stelt u zich voor, dat iemand al vele ja
ren thuis is aan bed of stoel gekluisterd, vrijwel nooit
buiten komt en alleen contacten heeft met het gezin
en met de enkele vrienden, die wel eens op bezoek
komen. Op een dag komt er bezoek van een Rode
Kruis-man of -vrouw en hij ontvangt de uitnodiging
