nachtwandeling
VERZORGD DOOR HET KINDERBLAD „KRIS KRAS" TE AMSTERDAM
eau Dnlieu
Paulus maakt een wandeling. Dat is niets bijzon
ders, zal je zeggen; Paulus maakt immers zo vaak
wandelingen. Dat is waar, maar nu is het midden
in de nacht en dan hoort een boskabouter toch
eigenlijk in zijn bedje te liggen. De bomen en
de planten slapen allemaal en de meeste dieren
ook. Slechts hier en daar klinkt het gesnuffel
van een enkele neus of het geschuifel van kleine
pootjes.
Natuurlijk roept Oehoeboeroe van tijd tot tijd,
ergens in de verte. Maar andere geluiden, nee,
die zijn er niet. Behalve dan de wandelgeluiden
van Paulus.
Bladeren ritselen onder zijn voetjes en soms
knapt er een twijgje. Maar je kan hem nauwe
lijks horen, want zo'n boskaboutertje loopt heel
licht. En zien kan je hem niet, want het is pikke
donker. Een enkele keer, als er juist een mane
straal door de wolken glipt, kan je zijn bolle
tje zien bewegen tussen de struiken. Net een
glanzend, rolrond paddestoeltje.
En waarom Paulus door de nacht wandelt?
Zo maar, omdat hij dat zo fijn vindt. Het is
's nachts heerlijk rustig in het grote bos. Paulus
voelt er zich helemaal thuis. Iedere nacht loopt
hij wat rond. Hij luistert naar de stilte en hij
snuift de geheimzinnige geuren op van de
slapende bomen. Je kunt de zomer al ruiken,
daar in het grote bos. Dat is voor een boska
bouter heel belangrijk.
23
