PARELS
Meisjes weten onmiddellijk het
antwoord. Een parel is een kraal
tje. Inderdaad zo zou je het kun
nen zeggen. Maar, een kraaltje dat
door een natuurlijke oorzaak is
ontstaan. De parel groeit in de
pareloester die in de warme zeeën
van Azië leeft. De oester is een
schelpdier dat beveiligd door zijn
schelp in het water leeft en daar
aan de kost moet zien te komen.
Dat gaat nogal eenvoudig. Door
steeds zijn schalen open en dicht te
doen blijft het voedsel dat in het
water zweeft tussen de schalen
ter veroorzaakt. Uit alle macht
probeert de oester de indringer te
verdrijven. Soms lukt dat, soms
niet. Als het niet lukt gaat de oes
ter een middeltje toepassen om de
kiezel tenminste onschadelijk te
maken zodat hij er verder geen
hinder van heeft. Hij gaat extra
witte stof "maken". Die stof
glijdt als een wit vloeibaar laagje
om het petieterige kiezeltje heen.
Dat is de eerste parellaag. De oes
ter weet er niets van. Hij doet al
leen dat wat hij doen moet, hij
gebruikt zonder het te weten de
dat trouwens min of meer overbo
dig is geworden sinds de Japanner
Mikimoto op het idee kwam zelf
parels te gaan kweken.
Door middel van een kleine in
greep wordt er een splinter tussen
de oesterschelpen gebracht. Natuur
lijk begint dq oester direct witte
stof te produceren. Afwachten hoe
en wat dat splintertje wordt is dus
nog een kwestie van tijd. Een pa
rel zal er in bijna alle gevallen
toch door ontstaan. Wie had dat
ooit kunnen denken?
Nu begint een volgend moeilijk
Wat zijn dat toch
voor dingen
En hoe worden
ze gemaakt?
"hangen" en komt zo "vanzelf"
daar waar het wezen moet.
Hoe komt de oester aan zijn schelp?
Het weke oesterlijf vormt bepaal
de stoffen waarvan één, een bruine
stof, een harde kalklaag wordt (de
schelp) en de ander, een witte
stof, kan dienen om de oester te
beschermen. Zoiets gebeurt wan
neer er bijvoorbeeld een kiezeltje
tussen de schalen blijft en een
wondje in het lichaam van de oes-
NORA PETIT
mogelijkheid die de natuur hem
gaf.
Zoals elk leven probeert ook de
oester zich te handhaven. Dat hij
daarbij een kostbaarheid aan het
worden is weet hij evenmin. Steeds
opnieuw vloeit er een ander wit
laagje over het al groeiende pa
reltje. Net zolang tot het een hard
wit bolletje geworden is en daar
heeft de oester absoluut geen hin
der van. Hij mag blijven zitten.
Pareloesters noemen de diepzee
duikers hem als ze hem vinden.
Een gevaarlijk en moeilijk beroep
werkje, de parels moeten naar
grootte en vorm en kleur gesor
teerd worden. Vakmanschap en
gevoel voor kleine kleurverschillen
zijn nodig want hier worden de dure
parelsnoeren geregen. En dan zijn
ze voor de verkoop gereed.
Van natuur tot industrie zouden
we kunnen zeggen want het kwe
ken van pareloesters is intussen
een winstgevende onderneming
geworden .We vinden zulke on
dernemingen aan de kust van Cey
lon, Australië en natuurlijk in
Japan.
22
