l
ze zien in dat Schiedamse dorp zoveel vreemdelin
gen komen en gaan, zoveel witte, gele, zwarte en
andere gezichten, zoveel klederdrachten en jacquet
ten - ze weten niet beter. Maar de dames willen
dan toch wel even kwijt, dat ze het opvallend
vinden.
Op die momenten kan men het volgende gesprek
noteren. „Heb jij die zwarte minister toen bij jullie
gezien, Piet?". - „Tuurlijk". - „Maar daar heb je
me niks van verteld". - „Neen, nou ja, je kunt toch
niet alles zeggen". - „Niet alles? Zo'n minister in
een jurk, dat zie je toch niet elke dag zeker?". -
„Neen, niet elke dag", zei Piet.
De gangmaker
Het is niet zo'n lange film, dit jaar- dik een half
uur. „We hebben getracht de film net zo lang
te maken als een damesjapon", zei ir Wilton.
„Net zo lang enfin, u begrijpt dat wel, lang
genoeg om alles te verbergen". De zaal lachte en
de heer Wilton zei: „In onze eerste films sloegen
we altijd palen in de grond en lieten motoren
draaien. Maar gelukkig hebben we meer hoogte
punten in ons bedrijf om te laten zien. En wat ik
nu van deze film hoop is, dat u zichzelf af en toe
zult herkennen en op een ander ogenblik zult
zeggen: „Gut, doen we dat ook?". En als u dan
uitgekeken bent, zegt u misschien: Het is toch de
moeite waard om in dit bedrijf te werken".
Wel, meneer Cor de Wit doet het in elk geval
al bijna 24 jaar (dat wordt dan een speld, over een
maand of dertien!). „Toen meneer Wilton me in
1949 zei om iets met die filmcamera te doen, ben
ik meteen begonnen. Een paar dagen later zag hij
wat ontwikkelde opnamen en was direct zo enthou
siast, dat er gepraat werd. Zo is eigenlijk dat idee
gekomen om elk jaar een Journaal van Wilton-
Fijenoord te maken en meneer Wilton was de
gangmaker".
Geen baard
Ik had een klein papiertje gekregen en daarop
stond, dat het W.F.-Journaal 1963 vervaardigd
was door „Eigen Personeel", dat aan de camera's
hadden gestaan meneer De Wit en mejuffrouw
N. M. Kooyman en dat meneer L. F. de Ronde
De twee mensen die aan de camera stonden toen
"W.F.-Journaal 1963" werd geboren.
Nelly Kooyman en Cor de Wit.
Bijna zou men zeggen: Uit de Oude Doos, want dit
is een opname uit 1957, gemaakt in Cinecentrum,
waar men druk bezig was met de afwerking van het
W.F.-Journaal van dat jaar.
2
