JXü leren teat men later traard is
Orgaan van en voor het personeel van Wilton - Fijenoord Schiedam
Pieter Willem van Doorne is op 16 september 1926 met opgesto
ken borst zijn ouderlijk huis in Rotterdam binnengestapt. Geen
wonder. Pieter Willem van Doorne, op dat ogenblik vijftien jaar
oud, kon het zwart op wit laten zien in zijn Rapportboekje nummer
495: zijn baas, de n.v. Wilton's Machinefabriek en Scheepswerf,
had zijn uurloon als leerling-bankwerker van 5 op 7 cent gebracht.
Voorwaar een zaak om de familie uitvoerig van in kennis te stellen.
Goed, goed, het is allemaal hard gegaan met die brommers, straal
vliegtuigen, wasmachines en televisietoestellen, toegegeven. Maar
nu wandel ik dan ook een van de eerste meidagen van 1964 rond
in de Bedrijfsschool van W.F. en zie op een tafel een folder liggen.
Ik blader en lees:
„Je ontvangt in het Voorbereidend leerjaar 26,10 en in het
Tweede leerjaar 30,15 per week als studieloon. Als je goed je
best doet wordt er door het bedrijf op een spaarbankboekje gestort,
max. 100,in het Voorbereidend jaar en in het Tweede leer
jaar max. 150,Je geniet alle sociale verzorgingen van het be
drijf, terwijl de helft van je studieboeken wordt betaald. De Be
drijfsschool is zaterdags gesloten. Je krijgt gratis werkkleding. Je
hebt drie weken zomervakantie. Je gaat 1 week kamperen".
„Zeer goed gevolg"
De afstand tussen die zeven cent per uur van Pieter Willem van
Doorne en de folder van nu is groot. Precies zo groot, dat er nu
reden is om de vlag uit te steken voor een veertigjarige: de Bedrijfs
school van W.F.
