Een Boswespennest
vroeg op. De oudste twee waren
druk in de weer, om maar 20 mooi
mogelijk voor de prins te verschij
nen. Het jongste prinsesje had ech
ter een gewoon daags kleedje aan
getrokken. Het was immers nog 20
vroeg! Eerst wilde 2e nog naar
haar tuintje, om haar bloemen te
ver2orgen en vruchten te plukken
voor het kind van de poortwachter.
En toen 2e eenmaal be2ig was met
alles wat 2e de laatste tijd 20 ver-
2uimd had, vergat 2e de tijd.
Toen dan ook het ogenblik aan
brak, dat de jonge prins de troon-
2aal binnentrad, 2aten daar wel
haar 2usters, schitterend in hun
statiegewaden, maar zij plukte nog
bloemen in haar kleine tuin.
De koning wenkte stil een lakei
en beval hem 20 snel mogelijk de
jongste prinses te halen. Hij was
verlegen met het gedrag van 2ijn
jongste dochter en wist haast niet
hoe hij zich verontschuldigen
moest bij de vreemde prins.
Deze echter boog met een ernstig
gezicht voor de koning en de twee
prinsessen en antwoordde tot grote
verbazing van alle aanwezigen, dat
hij het niet zo erg vond, dat de
jongste prinses er nog niet was.
Hij bedankte de koning voor de
grote eer dat hij hem één van zijn
dochters tot vrouw wilde geven.
Maar sinds gister wist hij dat er
maar één meisje in de hele wereld
was, waar hij mee wilde trouwen.
En dat was niet de oudste prinses,
bij die woorden keek de prins naar
de oudste koningsdochter, en
maakte een diepe buiging voor
haar, niet met de tweede prinses
en hij deed hetzelfde voor de twee
de koningsdochter. Maar terwijl hij
boog, gleed de kleine prinses, die
ongemerkt binnengekomen was, stil
op haar plaats.
,,En ook de jongste prinses niet,"
wilde de prins vervolgen, maar de
woorden Bestierven hem op de lip
pen toen hij op de zetel van de
jongste prinses, die hij nog leeg
waande, plotseling het kleine blon
de meisje uit het bos zag zitten.
Een ogenblik bleef hij sprakeloos,
dan echter wendde hij zich tot de
koning en zei beslist:
,,Dit meisje moet mijn vrouw wor
den en geen ander!"
„Ook als het mijn jongste dochter
blijkt te zijn?" glimlachte de ko
ning, die iets meende te begrijpen.
Was het kleine blonde meisje uit
het bos, dezelfde als de jongste
koningsdochter
Nu, dan had de prins er niets meer
op tegen om met een van de ko
ningsdochters te trouwen, dat is te
begrijpen
En zo kon iedereen tevreden zijn:
de oude koning, de vader van de
prins en zelfs de oudste twee prin
sessen, want die kregen allebei een
prachtig nieuw gewaad voor de
bruiloft en daar waren ze helemaal
mee getroost.
Maar het meest tevreden waren
toch de prins en de kleine prinses
en het oude tuinmansvrouwtje,
want zij werd ook op de bruiloft
genodigd. En toen de prins en de
prinses stralend van vreugde voor
haar stonden, vroeg het oudje aan
de prins:
„Waarom heb je van de drie prin
sessen juist de jongste gekozen?"
„Omdat die het liefste en mooiste
meisje van de hele wereld isant
woordde de prins.
De kleine prinses bloosde en keek
naar de hand waaraan ze nog steeds
het onogelijke ringetje droeg, dat
de oude vrouw haar gegeven had.
„Daar heb ik alles aan te danken,"
fluisterde ze en danste weg met
haar prins.
Toen we in het najaar in de garage een rommel
kast van haar plaats haalden, vonden we in een
ontluchtingsgat een verlaten nest van een bos-
wesp.
Zo'n wespennest is bolvormig en gemaakt van
fijngekauwd hout.
Boswespen zijn sociaal levende wespen. Dat be
tekent dat zij net zoals we dat van de meeste
bijen en mieren kennen, in een staat, net als een
volk in een gemeenschap, bij elkaar leven.
Zo'n staat is in het voorjaar door een koninginne-
wesp gesticht.
In de zomer die daaraan vooraf ging, groeiden er
in een wespenvolk jonge koninginnen en jonge
mannetjes op. Zodra ze volwassen is, verlaat een
koningin samen met een mannetje, het volk waar
ze geboren is.
Alle wespen sterven zodra de zomer voorbij is,
behalve de koningin.
De natuur heeft er voor gezorgd dat een konin-
ginnewesp, die in het voorjaar de eieren moet
leggen, de winter in slapende toestand kan door
komen.
Toen, in één van de eerste koude nachten de
mannetjeswesp gestorven was, voelde de konin
gin zich verschrikkelijk slaperig worden.
Ze zocht een spleet in een holle stam en kroop
er diep in weg.
Daar viel ze in slaap om pas in het voorjaar bij
de eerste warme dagen weer wakker te worden.
De koningin kreeg het vreselijk druk.
Ze ging op zoek naar een geschikte plaats om
een nest te bouwen. Sommige koninginnen ma
ken een nest in een boom, of in een verlaten mui-
25
