behang, met onze vakantie, met onze koelkast, met
het lawaai van onze buren - allemaal voor de hand
liggende dingen. Maar daardoor zien we „de ander"
nauwelijks meer.
Nog maar in een enkel dorp bestaat de „buren-
plicht". Nog maar in een enkel dorp wordt zonder
er verder over te praten voor de zieke huisvrouw
ingesprongen, de gestorven straatgenoot met z'n
allen begraven, het in moeilijkheden verkerende ge
zin geholpen.
We hebben het te druk met onze eigen zaken om
nog een open oog voor „de ander" over te hebben.
Ook op straat. We hebben zelf teveel haast om
thuis te komen. We zijn veel te druk met onze
eigen gedachten om die vrouw met kinderwagen
te zien oversteken, om die oude man op te merken
die al zeven minuten aan de rand van de stoep staat
en niet naar de overkant durft.
We durven over het algemeen ook niet zo erg veel
meer. Grote volwassen kerels durven nauwelijks
meer een oud mevrouwtje naar de andere kant van
de straat te helpen of drie kinderen over een zebra
heen te zetten. We zijn gauw bang door onze vrien
den en collega's als „kindermeisje" te worden be
titeld.
Jammer. We moesten eens wat meer durven.
Niet de bedoeling
Van de vier en vijftig gevallen, waarin plotseling
een voetganger op een zebra stapte en verongelukte,
stelden de onderzoekers vast dat dit één en veertig
keer gebeurde door iemand die jonger was dan
10 of ouder dan 64 jaar.
Er zijn nog veel meer cijfers te geven. Er is te ver
tellen, dat bij de 3300 ongevallen op of bij zebra's
in 1962 de auto in 36 procent van de gevallen was
betrokken, de vrachtauto, bus en tram in 15 pro
cent, de motorfietsen en scooters in 14 procent, de
bromfietsen in 25 procent en de fietsen in 10
procent.
En nu zijn we snel geneigd om onmiddellijk te den
ken aan ons eigen voertuig. Mocht dit een fiets
zijn, dan kunnen we met bestraffende vinger naar
al dat gemotoriseerde gedoe wijzen, zitten we op
een brommer dan zouden we kunnen zeggen, dat
de auto's veel meer slachtoffers maken. Maar dat is
nu net de bedoeling niet. De bedoeling is gewoon,
dat we onszelf niet vrijpleiten. Dat we eens een
keer onszelf niet zo geweldig vinden. Dat we sa
men onder de indruk komen van die honderden
en honderden ongelukken en dat we zelf wat meer
fatsoen trachten aan te kweken.
Natuurlijk, het ideale beeld is ook te vinden: een chauffeur
die wacht tot een volwassene met kinderen voorbij is. Maar
het gebeurt nog te weinig zo. (Foto Multicolor - Rotterdam)
Denk niet, dat het alleen maar auto's en brommers zijn, die
de zebrds onveilig maken. Het zijn ook de voetgangers zelf
en ook de fietsers.
(Foto Henneke - Zwolle)
6
