Het bergingsverhaal
van de „Al
DONALD DUCK
HAALDE EEN SCHIP
NAAR BOVEN
Onderstaand artikel werd overgenomen uit de
STERN" no. 39, van 26-9-'65. Interessant niet al
leen vanwege het feit dat deze gebeurtenis de onmid
dellijke voorgeschiedenis vormt tot het tweede karwei:
de omvangrijke reparatiewerkzaamheden aan dit schip
bij ,,Wilton-Fijenoord"maar ook om te tonen hoe de
vindingrijkheid van één man een groot gevaar heeft
weten te voorkomen.
Een vindingrijkheid die navolging verdient, vooral
in een bedrijf als het onze dat met z'n rijke scha
keringen zovele mogelijkheden hiertoe biedt.
Een idee van de Amerikaanse strip figuur werd in
de haven van Kuwait werkelijkheid.
Alarm in Kuwait. De hele drinkwatervoorziening
was in gevaar. Op de bodem van de zee, vlak bij de
zeewaterontzoutingsinstallatie - Kuwait krijgt hier zijn
drinkwater van - lagen 5000 dode schapen, die het
water dreigden te bederven.
De schapen waren op de Deense vrachtvaarder „Al
Kuwait" verdronken, toen dit schip in de haven van
Kuwait omsloeg en zonk. Het wrak lag 14 meter
diep op de bodem van de zee. Het plaatselijk bestuur
verlangde de onmiddellijke berging van schip en ka
davers. En natuurlijk gaven rederij en verzekerings
maatschappij hiertoe direct opdracht aan een ber
gingsmaatschappij. De firma moest echter tot haar
spijt mededelen, dat zulks „minstens 6 maanden zou
duren".
Overal grote ontsteltenis. In die zes maanden zou in
ieder geval de gehele drinkwatervoorraad door de ka
davers bedorven zijn. De ramp zou dan een feit zijn.
In de nood dacht een der directeuren van de Deense
verzekeringsmaatschappij aan Karl Kroyer, een inge
nieur die in heel Denemarken bekend staat om zijn
ideeën. In pakkende bewoordingen beschreef de di
recteur hem de situatie. Kroyer beloofde een uitweg
te zoeken.
Een kwartier lang dacht hij er diep over na. Toen
herinnerde hij zich ineens Donald Duck. Enige jaren
te voren had hij nl. in een verhaal over Donald Duck
gelezen, hoe deze met zijn drie neefjes een wrak van
de bodem van de zee naar boven liet komen. Kroyer
herinnerde zich nog precies de comic strips. Je zag
hoe de neefjes van Donald Duck een grote trechter
met ping-pongballen vulden. De trechter was aan
boord van een schip buiten aan de reling vastgemaakt.
Hiervandaan liep een dikke slang de zee in, naar het
wrak toe, dat op de zeebodem lag.
Door de slang rolden de ballen in het gezonken
schip, dat nu door de ontstane opwaartse druk naar
boven kwam.
Ineens wist Kroyer de oplossing: dat was het. De
methode van Donald Duck moest de redding bren
gen. „Pomp toch Styropor in het wrak", stelde hij
aan de verzekeringsmaatschappij en de bergingsfirma
voor. Aanvankelijk waren noch de bergingsfirma,
noch de verzekeringsmaatschappij erg enthousiast over
dit plan.
Aangezien zich echter geen andere mogelijkheid voor
deed, besloot men eenmaal proefnemingen met het
Styropor uit te voeren. Deze verliepen met succes.
Styropor werd in containers op de zeebodem gepompt,
waarna de containers prompt naar boven kwamen.
Styropor is n.l. veel lichter dan water en brengt een
voldoende opwaartse druk teweeg.
Zo besloot men dan het grote experiment te wagen.
Per vliegtuig, schip en spoor werd van Ludwigshafen
aan de Rijn het door de Badische Anilin Sodafa-
brieken ontwikkelde Styropor aangevoerd.
Er werd 150 ton naar Kuwait gebracht. Vaklieden
hadden berekend dat voor het lichten van het schip
deze hoeveelheid onontbeerlijk was. Spoedig was het
dan zover. Duikers bevestigden slangen aan het
wrak, waar doorheen Styropor in de ruimten van de
gezonken vrachtvaarders gepompt werd.
Tevoren had men precies berekend, waarheen het
Styropor in het wrak gepompt moest worden, daar
het wrak in geen geval met de kiel naar boven uit
't water mocht komen.
Toen 70 ton Styropor in de buik van de vrachtvaar
der gepompt was, kwam de grote verrassing. Het
schip begon langzaam naar boven te komen. De op
waartse druk van Styropor was door de ingenieurs
verkeerd berekend.
Slechts ongeveer de helft van de te voren berekende
hoeveelheid bleek voor het opduiken van het schip
nodig te zijn.
Alles verliep naar wens. De vrachtvaarder „Al Ku
wait" kwam uit de wateren van de Perzische Golf
weer te voorschijn. Slechts anderhalve maand had de
berging geduurd, met inbegrip van alle voorberei
dende werkzaamheden: Onder dergelijke omstandig
heden: een recordtijd.
8