K
en de soldij die ik van de zoon des hemels ontvang
is voldoende."
„Soldij, soldij," lachten de hovelingen spottend.
Als de chef van het leger maar niet denkt dat hij
de waarheid spreekt. Want het merendeel van de
soldij van zijn soldaten stak hij in zijn eigen zak.
Van-Li wendde zich van de chef van het leger tot
het hoofd van de rechters in het land.
„O steun van het koninkrijk, voorbeeld van recht
en rechtvaardigheid!" zei Van-Li. „Uw hand maakt
wetten, Uw woorden recht! Wie is er meer toe ge
rechtigd dan U om mijn schat te ontvangen!"
De handen van de opperste rechter begonnen te
beven. Hij duwde de hand van Van-Li weg en met
zijn ogen ten hemel gericht zei hij:
„Het loon der rechtvaardigheid - rechtvaardigheid!
dat is mijn loon en ik heb niets anders nodig."
Toen glimlachte zelfs de koning en alle hovelin
gen glimlachten mee. Immers iedereen kende heel
goed de gewoonte van de opperste rechter: kwam
er iemand de rechtszaal binnen met een volle beurs
dan kon hij vrij naar huis terugkeren, zelfs als hij
helemaal schuldig was. Maar als iemand de rechts
zaal binnenkwam met een lege beurs dan werd hij
in de gevangenis gesmeten, zelfs als hij helemaal
onschuldig was.
Zo ging Van-Li langs alle hovelingen en tenslotte
kwam hij bij de koning terug.
„Zoon des hemels!" zei hij, „in het hele konink
lijke hof is niet één oprechte persoon te vinden, is
het dan rechtvaardig dat ik, een doodarm man in
de gevangenis zit omdat ik probeerde mijn vader
van de hongerdood te redden?"
De koning was hem welgezind. Hij wendde zich
tot Van-Li en zei:
„Goed, ik ben bereid je vrij te laten. Maar pas op,
dat je niets, maar dan ook helemaal niets laat uit
lekken van wat je vandaag hier gezien en gehoord
hebt. Dit is een groot geheim en als het onver
hoopt uitkomt dan gaat de staat te gronde en zal
ons lot bitter zijn."
Van-Li keerde naar huis terug en plantte de pit
in zijn tuin. De pit leverde een pereboom op. De
pereboom droeg vruchten. Weliswaar geen gouden
vruchten, maar gewone vruchten, lekkere sappige
peren.
Nederlandse bewerking: FRANCES MARCUS
tekeningen: ALIE BUITENKANT
LJU
20