personeel gegeven door ondanks uw positie zelden
te laat te komen". Hij memoreerde verder, dat de
jubilaris uit een scheepsbouwersgeslacht komt, dat
over de hele wereld bekendheid heeft gekregen.
„Een strofe uit de cantate ter gelegenheid van ons
100-jarig jubileum zegt: „Zet voort nu het werk van
de ouden". U meneer Wilton, hebt dat gedaan, daar
zijn wij bijzonder trots op", vertelde hij.
De heer Blommers overhandigde tenslotte een ge
schenk. „Wij hadden u een groot cadeau toegedacht.
Maar bescheiden als u is, had u daar zelf natuurlijk
een andere gedachte over. Het is een schilderij ge
worden, een modern havengezicht. Ik hoop, dat we
nog veel van die schepen, in wat voor kreukels dan
ook, aan de werf mogen krijgen". Daarnaast over
handigde hij symbolisch een certificaat voor een be
drag, waarover de jubilaris naar eigen goeddunken
kan beschikken.
Hij liet ook mevrouw Wilton „een beetje meejubile-
ren" (zoals hij dat noemde). „Uw man kan zijn lof
alleen maar verdiend hebben mede door de steun en
hulp van zijn vrouw, die al datgene doet wat nodig
is om die man te laten uitgroeien tot datgene, dat
mogelijk is." Hij overhandigde mevrouw Wilton een
vulpenset.
Tot de kinderen van het echtpaar Wilton zei de heer
Blommers: „Hoe beter het voorgeslacht het gedaan
heeft des te meer wordt er van het nageslacht ver
wacht. Dat brengt grote verantwoordelijkheid met
zich. Ik hoop, dat u uw verdere leven in het voet
spoor van uw vader zult kunnen treden. Immers, uw
grootste winst zal dan zijn of u diegene, met wie u
omgaat, iets mee kan geven in het leven. Wij dach
ten, dat uw vader daar aardig in was geslaagd!"
Hij besloot met de wens, dat de heer Wilton nog
Het is mijn vrouw en mij een behoefte om U
allen te danken voor Uw warme sympathie, die
wij bij mijn 25-jarig dienstjubileum mochten
ondervinden.
De prachtige cadeaus zullen voor ons een blij
vende herinnering vormen, evenals het door
U bijeengebrachte bedrag ad 3148,05 dat
wij gaarne ter beschikking zouden willen stel
len van het Nederlandsche Roode Kruis.
Deze stoffelijke blijken van vriendschap heb
ben ons dankbaar gestemd, maar Uw genegen
heid, tot uitdrukking gebracht in woorden en
handdrukken, hebben bij ons een diepe indruk
achtergelaten, waardoor deze le april 1967
voor ons beiden een onvergetelijke dag is ge
worden.
B. Wilton
G. Af. 1Vilton-Key
De felicitaties van de heer Blommers.
De vakantie-fietsen.
vele jaren zijn werk zal kunnen voortzetten en zijn
idealen er in zal kunnen verwezenlijken met hen,
die daaraan willen meewerken".
Schalks
In zijn dankwoord zei de jubilaris, dat deze dag hem
had geïnspireerd om door te gaan. Hij was zeer te
vreden met dit evenement. En zijn humor kwam om
het hoekje kijken, toen hij schalks opmerkte: „Waar
vindt u zulke mooie majorettes? We hebben er alle
maal wat aan, want de werktuigkundigen kijken naar
de verpakking en de scheepsbouwers naar de lijn
Hij dankte de heer Blommers voor diens woorden.
„Maar antwoorden is veel moeilijker", oordeelde hij.
En dankbaar: „Een ieder kan een tikje op de schou
der gebruiken, dat geeft de moed om door te gaan".
Zijn oordeel was ook, dat hij zijn werk niet kan doen
zonder steun van anderen. „En al ken je ze niet, het
is toch prettig te weten, dat ze achter je staan".
Dat er zich bij ieder werk moeilijkheden voordoen,
is duidelijk. „Met de vakbond gaat het ook niet al
tijd even makkelijk. Maar je mag niets van het be
drijf zeggen, want dan eten ze je op", zei hij trots.
De moeilijkheden vond hij niet zo erg, getuige zijn
opmerking: „Ik heb weinig vertrouwen in het altijd
vriendelijk samengaan tussen twee partijen. Dat doet
