de haven hing en deze zich op
de rivier voortzette. Het zicht
was op dat moment bijzonder
slecht en het was maar zo nu
en dan, dat men de contouren
van de werf zag. Hoewel bij het
uitvaren van de haven dok 8
toch slechts op een kleine af
stand lag, was er van de groot
ste tanker, die ooit in Neder
land werd gedokt, de 116.250
ton metende „Sea Spirit" van
de Zweedse rederij Salén, niets
maar dan ook niets te zien. Dit
waren dus even de schaduw
zijden.
Aan alle dingen zitten echter
twee kanten en de goede kant
was in dit geval, dat de aan
dacht viel op onze prachtige
sleepbootvloot. Niet minder dan
zes sleepboten - drie vóór en
drie achter - hadden vastge
maakt om de majestueuze
„Nieuw Amsterdam" op de Wa
terweg te brengen. Het blijft
een machtig schouwspel deze
sleepboten te zien manoeuvre
ren en met groot gemak en ver
toon van kracht de kolos in zijn
vaarrichting te brengen. Als er
gens tot uiting komt wat door
samenwerking is te bereiken,
dan is dat hier toch wel het ge
val. Hoewel het tegenwoordig
voor de kapiteins en hun be
manningen practisch dagelijks
werk is een oceaanreus te ver
halen - denk maar eens aan de
grote tankers, die de laatste ja
ren aan onze werf komen - blijft
het een moeilijk karwei en één
klein foutje kan hier grote ge
volgen hebben. Alles geschiedt
in grote rust. Men hoort niets
van de commando's, die hoog
van de brug telefonisch of mon
deling worden gegeven en ook
niets van de onderlinge contac
ten tussen de sleepboten. Men
krijgt bewondering voor dit werk
en het geeft een gevoel van
trots te weten, dat ook deze man
nen deel uitmaken van de ge
meenschap „Wilton - Fijenoord"
en zich inzetten om onze naam
hoog te houden. Als je hoog
boven op het dek van het schip
dit alles kunt gadeslaan en op
een gegeven moment ziet hoe
De heer Blok met enkele van zijn medewerkers tijdens de proeftocht
Links: Frontaanzicht van één van de nieuwe ketels
