Gepensioneerden
hadden plezier
De gepensioneerden van WF
hebben de gezellige middagbij
eenkomsten alweer achter de
rug. Het waren middagen tijdens
welke het gelach en applaus niet
van de lucht waren.
Het lid der directie, de heer
ir B. Wilton, gaf op de laatste bij
eenkomst in De Doelen blijk van
zijn belangsteling. En tot groot
plezier van de talrijke aanwezi
gen merkte hij op: „U bent ieder
jaar weer jonger geworden".
Voorts sprak hij een paar per
soonlijke woorden tot bekenden
in de zaal.
Daarnaast haakte hij nog even
in op de jaarlijkse boottochten
voor de gepensioneerden, ,,'t Is
nu heerlijk weer, haast een zo
merse dag. De boottochten zou
den we in de toekomst om
streeks deze tijd moeten hou
den, dan kon je tenminste aan
dek zitten
De voorgaande drie middagen
(één in de Vlaardingse „Trian
gel" en twee in het Schiedamse
De Miller Sisters.
Veel plezier in de zaal.
Een kopje koffie in de pauze.
Musis Sacrum") werden door
de heer Van de Bosch van de
Personeelsadministratie geo
pend.
Het programma was goed op
het publiek afgestemd. Wat werd
er niet genoten van de muziek en
zang van het accordeon-duo
„De Gerto's". Talloze liedjes no
digden met een positief resultaat
uit tot meeneuriën, vooral de
oude bekende melodieën, maar
ook menige nieuwere „song",
zoals in het bekende „rijtuigie",
dat nog steeds op weg schijnt
naar Vinkeveen.
De vis-act van goochelaar Al
Preston en zijn assistente Valerie
werd met instemming begroet.
Het gemanipuleer met komme
tjes water, met doekjes en met
spartelende visjes was een aan
trekkelijk schouwspel. De komi
sche noot van dit duo, kreeg het
publiek na de pauze voorge
schoteld. Iemand uit de zaal
mocht medewerking verlenen en
deed dat met veel verve, vooral
toen hij naast Valerie in de don
kere cabine mocht plaatsnemen.
Er ontstond een grote opschud
ding, inderdaad: ook in de be
wuste cabine
Het charmante zangduo de
„Miller Sisters" liet zich even
min onbetuigd. Met vrolijke lied
jes werd de stemming nog meer
opgevoerd.
Hét klapstuk bleek de conféren
cier Harry Touw te zijn: de praat
grage „aanelkaar-smeder" van
de diverse nummers. Ook zijn
eigen sketches vielen in de
smaak. Denk aan zijn opmerkin
gen over het huwelijk en de
scène met oa. minister Luns.
Wat is er gegierd
De opmerking van iemand na
afloop, was tekenend voor de
sfeer, die er hing: „Ik heb geno
ten, werkelijk waar
MvV
19
