a
De „Savoe Zee" lag weer te dommelen achter
zijn anker. De zee was tot rust gekomen. Zullen
we nog hier kerstmis kunnen vieren, zeiden ze
tot elkaar. Als ze tenminste een eind hier van
daan niet in de kreukels komen te zitten. Want
die Atlantische is zo groot.
Die morgen kwam de agent aan boord, met
nieuws van Sparks. Goed nieuws. De jongen was
direct geopereerd. Alles dik in orde. Hij was er
best aan toe. Maar als dat een paar dagen had
moeten duren, was er wat anders gebeurd.
- Dan had ie ergens een eind hier vandaan met z'n
voetjes vooruit en onder de vlag over de muur
gegaan, zeiden ze aan dek onder het werk. En
dat was zonde geweest, want het is een fijne
gozer, zoals ie elke dag onder het varen een
krant uit het radio-nieuws maakt. En wat zullen
we nou voor hem doen? Want hij ligt daar maar
alleen tussen al die koeterwaalsende Portugezen,
al zijn die verpleegstertjes met die donkere ogen
natuurlijk schatjes. Toen werd het plan geboren
waarmee ze naar de ouwe gingen. Of er nou niet
es wat voor Sparks te versieren was. Voor hem
werd het toch ook kerstmis.
- Zijn presentjes in de kerstkist, die vanavond
open gaat, morgen bij hem brengen? vroeg de
ouwe.
- We willen het beter, zeiden ze. Die kerstkist
naar hem brengen en daar open maken.
- Met jullie erbij? vroeg de ouwe.
- Bijvoorbeeld, kaptein.
- Met een borreltje erbij en een brok kerstkrans,
wierp de ouwe tegen. En dachten jullie, dat die
doktoren daar zouden toestaan, dat we daar een
maritiem carnaval op die ziekenzaal organiseren.
Laat naar je kijken. Ze zijn daar niet op hun ach
terhoofd gevallen, al zitten ze hier op een afgele
gen eiland midden in de Atlantische Oceaan.
- En als we het nou es aan de agent vragen om
dat voor elkaar te brengen, hielden ze aan.
- Probeer het, zei de ouwe. Maar in een hospitaal
waar ze dat zouden toestaan, wil ik nooit terecht
komen.
De agent keek zuinig. Hij beloofde echter dat hij
het zou vragen. Maar ze moeten eraan denken,
dat hij vandaag geen bezoek mocht hebben.
Morgenavond zal het beter gaan als ik daarop
mik.
- Dan gaat de kerstkist op eerste kerstdag pas
open, besloten ze.
Sparks maakte het best en de doktoren hadden
er geen bezwaar tegen, dat een delegatie van de
„Savoe Zee" een half uur op bezoek zou komen.
Niet langer en geen heibel. Ze beloofden het
plechtig.
Op de avond van eerste kerstdag zagen de be
woners van Horta een motorsloep landen waaruit
een kist werd getild, die, omstuwd door een wel
niet luidruchtige maar toch wel zeer geamuseerde
scheepsbemanning, door de straatjes naar het
5
M
