De Volksrepubliek China en de
R.S.V.-tentoonstellingsdeelname
in haar hoofdstad Peking (deel 3)
Nieuws van de partners
ESDI
3NÊ
door J. B. van Aken.
Om over alle bezienswaardig
heden van Peking te praten
is een ondoenlijke zaak die
uren in beslag zou nemen.
Wij moeten dus in het bestek
van deze verhalenserie ons
beperken tot het schrijven
van korte impressies.
Op deze dag die wij voor ons
zelf zouden benutten hebben
wij verschillende oud-Chi-
nese paleizen en schatten
van grote waarde kunnen be
kijken. Zo ook op de zonda
gen die volgden en die wij
volgens het werkrooster vrij
I mochten nemen zijn wij tot
ongeveer 60 km buiten Pe
king geweest. Ofschoon het
onmogelijk is China in zijn
geheel te begrijpen als men
de hoofdstad Peking kent, zo
is het onmogelijk het China
van vandaag te begrijpen als
men de zeer oude stad niet
kent. Dit is ook vaak het ge
val met steden als Londen,
Parijs of Moskou.
De heer Weekhout en ik had
den daarom besloten een
gids/tolk mee te nemen. Dit
bleek een alleraardigste ca.
24-jarige employé te zijn van
het ministerie van buitenland
se zaken die met zijn zware
accent toch wel goed te vol
gen was.
Het wandelen in deze uitge
strekte unieke stad met haar
8 miljoen inwoners die leven
cn werken op 1600 km2 op
pervlakte is een bekoring op
zichzelf. Zoals reeds verteld,
hadden wij de weergoden
met ons en onder een stra
lende blauwe lucht bij ca. 8°
C boven nul werden wij met
onze vriendelijke gids per taxi
op het immens grote Tian-
Am-Men plein, gelegen vóór
de Poort der Hemelse Vrede,
afgezet. Deze overbekende
Poort is in feite de ingang
van de zogenaamde verbo
den stad, het oude keizerlijke
paleis.
Dit plein als zodanig bestond
nog niet ten tijde van het kei
zerrijk, omdat de ruimte toen
in beslag was genomen door
regeringsgebouwen. Dit plein,
waar het altijd een drukte
van belang is. speelt een bij
zonder grote rol in de harten
van het Chinese volk. Het
was hier dat op die gedenk
waardige 1 october 1949 de
Chinese leider en voorzitter
Mao-Tse-Tung na een jaren
lange strijd in aanwezigheid
van duizenden Chinezen de
rode vlag met 5 gele sterren
hees en het ontstaan van de
volksrepubliek China afkon
digde. Elke dag opnieuw ko
men duizenden Chinese be
zoekers naar deze histo
rische plaats, een nationaal
monument, met als scherpe
tegenstelling het nu roodge
verfde keizerlijke paleis uit
het feodale tijdperk. Op dit
plein bevindt zich ook de gro
te zaal van het volk (ca.
10.000 zitplaatsen) en het mo
nument voor de gevallen hel
den van het volk. In de ogen
van de Chinezen bepaald
geen relikwieën maar insti
tuten voor levendig onderwijs
en waar de jonge generatie
Chinezen geestelijke kracht
opdoen voor de nationale
plichten die hun bij de op
bouw van het land zo dier
baar zijn.
Verder vinden elk jaar op
nieuw op 1 mei en 1 october
op dit plein grote militaire
parades plaats onder een zee
van vlaggen.
Wandelend over dit plein,
waar je je erg nietig voelt,
ontmoet je dan het Chinese
volk. Gesprekken kun je niet
voeren maar als je de moe
ders beduidt dat je de kleine
kinderen wilt fotograferen,
wat zij kennelijk als een gro
te eer zien, dan komt die stra
lende glimlach met dichtge-
