12
knepen ogen je tegemoet.
Een hartelijke lach waar een
zekere tevredenheid vanuit
gaat. En och, een taal heb je
dan niet meer nodig. Na het
nemen van de foto komt de
peuter al waggelend „ver
pakt" in warme kleren als
een tonnetje op je toerollen
en geeft je een kleine gele
hand. Een subtiel gevoel
komt dan over je als je de
kleine op je hurken zittend
bedankt. "Tse-tse" in het
Chinees.
De Chinees is van nature erg
nieuwsgierig, dat hebben we
niet alleen in de RSV-stand
ervaren, maar ook bij ons
verschijnen in het openbaar,
waar we ook maar gingen
trokken we, mede door onze
kleding, camera's en witte
gezichten, veel bekijks. Zo
erg soms, dat onze gids
vriendelijk doch dringend
moest verzoeken ons enige
ruimte te geven.
De brede avenue oversteken
naar de Poort van de Hemel
se vrede is een gevaarlijke
onderneming, opnieuw claxo-
nerende taxi's, trolleybussen
en autobussen, volgeladen
met mensen, naar elkaar
schreeuwende Chinezen en
daar tussen door twee als
hazen heen en weer schie
tende R.S.V.'ers. Ja, toch wel
een sfeer waarvan iets uit
gaat. En dan word je gecon
fronteerd met die poort,
eigenlijk eerst met een witte,
uit marmer gebeeldhouwde
brug, voorzien van draken.
Als jaren geleden de Keizer
zich naar de Hemelse tempel
in het zuiden van Peking be
gaf, passeerde hij deze poort
met veel vertoon. Dan offerde
hij hier bij deze poort, ge
bouwd in 1650, nu een volks
symbool, en stille getuige
van grote veranderingen bin
nen China en daarbuiten.
De verboden stad, zo ge
noemd omdat in die keizer
lijke tijd het kijken er naar
door het volk bijna de dood
straf kon betekenen.
Het was in 1912 dat deze
zeer oude gebouwen voor het
publiek werden opengesteld.
De bouw van deze onnoeme
lijk grote paleizen en tempels
duurde van 1407 tot 1420,
waarbij 200.000 arbeiders wa
ren betrokken. Om alles in
goede staat te houden heeft
de Chinese regering een spe
ciaal departement opgericht,
dat nauwlettend toeziet op
het onderhoud. Op de plei
nen die voor de tempels zijn
aangelegd en in de grote
donkere tempels zelf moch
ten wij kostbaarheden van
grote waarde in jade, goud,
zilver en brons, zoals kraan
vogels, draken en leeuwen
aanschouwen. Diep onder de
indruk van al dit schoons be
zochten wij de „schatka
mers" van de keizers uit ver
schillende dynastiën waar zij
met hun vele vrouwen ver
bleven.
Niet alleen de Chinezen die
met hun families van ver uit
de omtrek een dagje Peking
doen, doch ook wij Nederlan
ders kijken onze ogen uit. Al
les gaat rustig en gediscipli
neerd. ledereen fotografeert.
Telkens opnieuw moeten
moeder en kinderen poseren
voor de prachtige beeld
houwwerken en de met goud
beslag bewerkte grote wie
rookpotten die voor de tem
pels staan. Onnoemelijk veel
artistieke uren moeten hier
aan zijn besteed.
En dan plotseling de tempel
