Wij en het milieu - water
15
Huidige toestand: slecht.
Toekomstbeeld: Onzeker.
We zijn reeds bezig de on
dergrondse reserves aan
te spreken. De vervuiling
neemt toe. De mens moet
leren, dat het een kwestie
is van zelfbehoud om wa
ter te zuiveren en zuiver
te houden.
's Mensen enorme vraag,
daarbij gevoegd de vervui
lingsgewoonten, is een be
dreiging voor de gelimiteerde
watervoorraad, met dodelijke
effecten op gezondheid en
ook op het leven in alle wa
teren.
Hoewel meer dan 70% van
het aardoppervlak bedekt is
met water, is zoet water, in
onbevroren tóestand, tame
lijk zeldzaam. Minder dan 1%
van al het water op aarde is
zoet water.
Deze relatief kleine hoeveel
heid zoet water, welke con
stant is en blijft, vormt met
licht en voedsel de basis
voor alle levende wezens en
is zeer ongelijkmatig over de
wereld verdeeld.
Meer dan eenderde van al
het zoete water is bijvoor
beeld aanwezig in Canada en
de Sovjet-Unie. Deze beide
landen hebben een relatief
lage bevolkingsdichtheid.
Bij het zoeken naar een op
lossing voor het watervoor
zieningsprobleem moeten we
vaststellen, dat de wereld
vraag naar deze vitale vloei
stof als een raket omhoog
schiet. De industrie gebruikt
nu reeds ongeveer 6000 liter
water per dag om de goede
ren en diensten voor slechts
één persoon, levend in een
geindustrialiseerd gebied, te
produceren. Een huishouding
neemt voor slechts 8% deel
aan dit verbruik.
Om in de pas te blijven met
de snel toenemende vraag
naar zoet water, zijn wij in
toenemende mate aangewe
zen op ons 'zoetwaterkapi-
taal', het grondwater. In één
van de afgelopen, jaren wer
den er b.v. in India meer dan
78.000 nieuwe waterbronnen
aangeboord. Dit helpt de
groeiende Indiase bevolking
aan het zo broodnodige voed
sel, maar deze wijze van
doen schept nieuwe proble
men voor de toekomst.
Meren en rivieren worden
sneller vervuild dan de na
tuurlijke processen ze kun
nen reinigen. Chemische ver
vuiling door industrieel afval
water en ook door pesticiden
veroorzaken een steeds gro
tere vervuiling in vrijwel alle
naties.
Voor wat betreft de mense
lijke gezondheid ondermijnen
in het water voorkomende vi
russen de energie en de vita
liteit van bijna één op de ze
ven personen, hoofdzakelijk
in de ontwikkelingslanden.
Slechts één van de acht fami
lies, die in die landen in ste
den leven, heeft de beschik
king over een hygiënisch
rioolsysteem.
Om tegemoet te komen aan
de aanzienlijke en toenemen
de vraag naar goed water, is
het nodig om meer water in
kringloop te brengen en het
na tussentijdse zuivering
meerdere malen te gebrui
ken. In sommige streken van
Noord-Amerika wordt rivier
water 50 maal gebruikt, voor
dat het de zee bereikt.
Het is niet verwonderlijk, dat
vele rivieren, welke in zee uit
monden, eigenlijk niet meer
dan open riolen zijn. De daar
door optredende vervuiling
van kustwateren en rivier
mondingen, bron van 20%
van de benodigde wereld-
proteïnebehoefte, heeft van
zelfsprekend de vangst van
vis aanzienlijk terug doen
gaan.
De mens heeft lange tijd ge
droomd van het feit, om eens
in staat te zullen zijn, zeewa
ter te ontzilten en voor ge
bruik geschikt te maken.
Technisch is dat mogelijk en
de kosten zijn in 20 jaar ge
daald van ongeveer 3,per
kubieke meter tot ƒ1,per
kubieke meter. Helaas is de
laatste prijs nog ongeveer 10
maal te duur voor gewoon
algemeen gebruik.
Om tegemoet te komen aan
de heersende en de te ver
wachten waterproblemen
zouden op z'n minst de vol
gende principiële maatrege
len genomen dienen te wor
den:
waarschuwingssystemen
installeren, welke in een
vroeg stadium milieuge
vaar signaleren en de
plaats, waar dit gevaar
bestaat, localiseren;
verbetering van planning
op het gebied van water
toevoer en watergebruik;
intensief onderzoek op
gebied van waterontwik
keling en milieuhygiëne
starten.
Indien de bovenomschreven
stappen ondernomen zouden
worden op wereldniveau, zou
een verbetering in de toe
stand en in de toekomstige
mogelijkheden zeker bereikt
kunnen worden.
De mensen, met lichamen,
welke voor 70% uit water be
staan, kunnen slechts door
eigen toedoen en inspanning
oplossingen vinden voor de
waterhuishouding in het al
gemeen.
Ons kikkerlandje, ogenschijn
lijk rijk voorzien van water,
komt ook reeds in het ge
drang met zijn waterhuishou
ding. U kijkt er misschien van
op, maar het is beslist waar.
Enige cijfers:
De totale oppervlakte van
ons land bedraagt ruim
40.000 km2. Het gezamenlijke
oppervlak van de open wate
ren binnen Nederland is re
latief groot met een waarde
van 3240 km2. De totale zoet
watermassa is, als gevolg van
de geringe diepte van deze
wateren (gemiddeld 1 a 2 m),
zeer beperkt en slechts ca. 5
miljard kubieke meter 5
km3). Deze watervoorraad
staat voortdurend bloot aan
NEERSLAG
NEERSLAG
VERDAMPING
1§2 260 OVER LAND VANUIT
ZEE DOOR DE WIND
100
VERDAMPING
AFLOOP
100
DE HYDROLOGISCHE KRINGLOOP
(in kubieke kilometers per dag)
1. De beperkte watertoevoer naar het land is
onderdeel van een constante kringloop.
De oceanen vormen het belangrijkste reservoir
voor het water op aarde. Hoewel dit water zonder
onderbreking in een kringloop gebracht wordt,
stelt de beperkte hoeveelheid zoet water grenzen
aan het aantal mensen, dat de aarde kan herber
gen. Om een catastrofe in de toekomst te voor
komen, wordt de mens uitgedaagd een doelmati
ger gebruik te maken van 100 kubieke kilo
meter water, welke dagelijks naar de oceanen
terugloopt. De vervuiling moet zodanig worden
beperkt en verminderd, dat hetzelfde water vele
malen kan worden gebruikt, alvorens het naar de
oceanen terugloopt.
