Nog hetzelfde
leven in een
veranderende
maatschappij
Ir. B. Wilton bij jubilea;
De heer Wilton spreekt de heer Veldboer toe
„Als we in de tijd terug zou
den gaan, dan zouden we
merken, dat het er - pakweg
20 jaar geleden - heel anders
uitzag. Neem bijvoorbeeld de
krant: geen plaatjes, nauwe
lijks sensatie. Een windhoos
in Borkulo werd toen bijna
beschreven als een tnnk
stormpje. Nu komt alles veel
indringender op de mensen
af. Mede door de radio en
televisie".
Het lid der directie, de heer
ir B. Wilton, ging tijdens het
toespreken van de jubilaris
sen in de kantine Hoofdkan
toor op vrijdagmorgen 27
juni jl., in op de veranderin
gen binnen onze maatschap
pij. Dit beeld schetste hij te
gen de achtergrond van de
tijd, waarin de jubilarissen
in dienst waren getreden.
Dat waren er negen met een
40-jarig dienstverband en zes
met een dienstverband van
25 jaar.
Diepste wezen
De heer Wilton vroeg zich af
of het in die tijd slechter met
het leven was gesteld dan
tegenwoordig. „Of is het le
ven in zijn diepste wezen al
tijd hetzelfde?" Wel zag hij
als verandering de steeds
sneller wordende stroom van
opeenvolgende gebeurtenis
sen, zoals die door de
nieuwsmedia op ons afko
men. „Vroeger verliep het le
ven nu eenmaal trager. De
mensen kwamen toen hele
maal van Feijenoord naar
Schiedam lopen. Nu gebrui
ken ze die tijd liever om naar
de televisie te kijken. Dat is
ook wel prettiger. Maar in die
dagen wisten we ook nog
niet, wat we nu wel weten".
Hij ging nader in op de ge
compliceerde samenleving
van nu. „Als mens moet je
trachten jezelf in te passen
in de gemeenschap. Met
onze eigen inspraak of in
breng, hoe je het maar wilt
noemen, helpt een ieder mee
de maatschappij te vormen.
Honderd procent eigen in
zicht in die gemeenschap
verwezenlijken, kan natuurlijk
nooit. Er zijn altijd plussen
en minnen of voor en tegens.
Met onszelf scheppen wij als
het ware een soort even
wicht. In dat geheel kunnen
actiegroepen nuttig werken
door ons wakker te houden"
En vrolijk er op laten vol
gend grapte hij: „Er is trou
wens een nieuwe actiegroep
tegen de Belgen-moppen op
gericht. Het gaat nu om de
Russen. Want: de Belgen
kunnen dan gerust zijn, dan
zijn de Russen gebelgd
Samenleving
En daarna de serieuze draad
van zijn toespraak weer op
pakkend, zei de heer Wilton:
„ledereen probeert op zijn
eigen wijze mee te helpen
aan het tot stand komen van
een prettige samenleving.
Het blijft bij pogen. Het zal
nooit helemaal lukken je
eigen zienswijze door te
drukken. En dat is een goe
de zaak. Dat is in het werk
net eender. Bij dat pogen
doe je uiteraard vaak teleur
stellingen op. En toch blijf
je doorgaan. Dat is het fijne
van het leven".
Hierna ging hij over tot het
in de schijnwerpers plaatsen
van de dames. „Waarom zijn
de dames hier bij deze vie
ring aanwezig? Dat vroeg ik
mezelf vroeger wel eens af.
Later ging ik beseffen hoe
veel werk, hoeveel invloed er
van de dames afkomt. Zij
doen het werk als het ware
achter het front om hun man
nen weer voor te bereiden
op het doen van een goede
taak aan het front, met name
op het bedrijf. Dat is van veel
belang. Die achtergrond dient
men niet te vergeten. De dis
cussies thuis over het werk,
over problemen opgedaan tij
dens de arbeid, zijn van on
schatbare waarde".
Persoonlijk
Vervolgens riep de heer Wil
ton de jubilarissen één voor
één voor het voetlicht voor
het houden van zijn persoon
lijke toespraken. Tegen een
afdelingsbaas zei hij: „Ik zou
over u wel een boek kunnen
schrijven. U begon als jong
ste bediende en liep bij
ons de avondvaktekenschool
door. Later ging u schetsen.
Een van de recentere kar
weien, waarbij u was betrok
ken, was de Spar. Zou u bij
een eventueel nieuwe Spar
weer een rondje willen „spar
ren"?"
Een koperslager/fitter kreeg
te horen: „U bent begonnen
op de Bedrijfsschool. Later
werkte u veel aan de onder
zeeboten en ook de ge
schutstorens. En dan nog het
tuinieren, daar bent u een
liefhebber van".
Een werkvoorbereider/acqui
siteur noemde hij een steun
pilaar van op de achter
grond. „Vooral uw toewij
ding is spreekwoordelijk".
Een afdelingsbaas Nieuw
bouw was volgens de heer
Een gezellig samenzijn
