8 Herfst Serieus betrok hij het stem mige herfstweer bij dit onder werp. „Nare dingen zie je achteraf meestal in een mil der licht, zoals in de herfst. Dan is het licht zachter, waar door ook de kleuren." In zijn toespraak betrok de heer Wilton evenzeer de da mes, die aan dit soort bijeen komsten met het frisse bloe metje toch altijd weer de no dige fleur weten te geven. In het geheel zijn zij ook de ste vige steun op de achter grond, waarop het zoeklicht zelden terecht komt. Hierna sprak hij de jubilaris sen persoonlijk toe, waarbij hij met enige trots constateer de dat sommigen alweer de derde generatie bij WF werk zame medewerkers van een familie vormden. Bij een con- De heer Wilton reikt een geschenk onder couvert uit zijnbediende was een tijdje met ontslag geweest en weer teruggekeerd. „Tja, je had bij de 40-jarigen kunnen zitten. Maar we zijn blij, dat je bent teruggekomen. We zullen eens proberen er een tweede vorkheftruc bij te krijgen Ook een projectbaas tevens hoffotograaf van de voetbal club Feyenoord jubileerde. „Je bent wel wat rustiger ge worden, heb ik gemerkt. Ja, altijd een grapje op zijn tijd en het woordje klaar. Hou den zo. Oh ja, Feyenoord wordt wel weer een goede club!" „Zo, nog een spijtoptant". Dit tot een calculator, die er ook een poosje tussenuit was ge weest. „Eveneens een lief hebber van tuinieren", wist de heer Wilton. Kwikzilver Een afdelingsbaas ontpopt zich altijd als een bezige bij. „Net kwikzilver, en thuis me vrouw, zeker weer aan het verbouwen?" Hij toonde zich goed op de hoogte. Ook van het werk van een bankwerker. „Je werkte in de machinefabriek ook aan het geschut, de proppeschie- ters. Je deed het daar goed in de bewapeningswerk plaats. En nu vaak op-en-neer reizen naar Den Helder, niet?" En tot een instructeur: „Zo het een en ander gedaan: een bewogen leven. Prima vakman, die graag zijn kennis overdraagt aan jongeren. Het zit zo: het vak is moeilijk en de jongeren zijn makkelijk Een tekenaar/constructeur hoorde een gedichtje opzeg gen over een bepaald bureau. „Daar volgde je nog een stoomcursus bij, weet je nog wel?" Vakmanschap Een electrisch lasser prees hij naast zijn vakmanschap om zijn zangtalent en een mon teur uit de reparatie om zijn opgewekt karakter. Een af delingsbaas was de der de generatie bij WF. Zijn grootvader had in Delfshaven gejubileerd, toen de heer Wil ton als 17-jarige daar een keer de jubileumviering mee maakte. Een systeemontwerper van de computerafdeling noemde hij een nieuwlichter. „Maar zo nieuw ook weer niet. Al voor de oorlog hadden wij op Delfshaven als eerste in de Scheepsbouw een mechani sche boekhouding. Eigenlijk is daar de computer uit voort gekomen". Vrolijk sprak de heer Wilton voorts een bankwerker en een leraar booglassen toe. Een bankwerker vroeg hij of Jubileumviering bij WF: gezellig bedrijfsgebeuren hoogte te houden. „Het gaat om goede informatie. We le ven sneller en intensiever. Dat beoordeel ik niet nega tief. Er is veel veranderd en veel verbeterd ook. Vroeger leefden wij echter rustiger. Aan dat sneller leven van nu moeten wij ons echter weten aan te passen, met alle be schikbare middelen". En over het verleden: „Als u terugblikt projecteert u een en ander op uw hier doorge brachte diensttijd. Natuurlijk zijn er vervelende dingen ge passeerd, maar ook fijne. De eerste vervagen gelukkig meestal". Er vrolijk aan toe voegend: „U allen maakt ei genlijk het bedrijf, dus ook de vervelende dingen Een instemmend gelach van de jubilarissen onderstreepte de ze bewering. structeur/tekenaar ging hij in op de 1 10 Telerex brand- snijmachines. „Een hele ver betering, die wel om de no dige aanpassing heeft ge vraagd. Juist dat pionieren in het begin is erg leuk ge weest". Profieltjes Een ijzerwerker uit de Scheepsbouw kende zijn vak terdege. „En, u bent van alle markten thuis". En tot een scheepsbeschieter: „Er is heel wat veranderd, niet? Geen profieltjes meer, geen hout. Noem maar op. En in de vrije tijd nog wel steeds naar de tuin Een maga-

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Wilton Fijenoord Nieuws | 1975 | | pagina 10