8
Herfst
Serieus betrok hij het stem
mige herfstweer bij dit onder
werp. „Nare dingen zie je
achteraf meestal in een mil
der licht, zoals in de herfst.
Dan is het licht zachter, waar
door ook de kleuren."
In zijn toespraak betrok de
heer Wilton evenzeer de da
mes, die aan dit soort bijeen
komsten met het frisse bloe
metje toch altijd weer de no
dige fleur weten te geven. In
het geheel zijn zij ook de ste
vige steun op de achter
grond, waarop het zoeklicht
zelden terecht komt.
Hierna sprak hij de jubilaris
sen persoonlijk toe, waarbij
hij met enige trots constateer
de dat sommigen alweer de
derde generatie bij WF werk
zame medewerkers van een
familie vormden. Bij een con-
De heer Wilton reikt een geschenk onder couvert uit
zijnbediende was een tijdje
met ontslag geweest en weer
teruggekeerd. „Tja, je had bij
de 40-jarigen kunnen zitten.
Maar we zijn blij, dat je bent
teruggekomen. We zullen
eens proberen er een tweede
vorkheftruc bij te krijgen
Ook een projectbaas tevens
hoffotograaf van de voetbal
club Feyenoord jubileerde.
„Je bent wel wat rustiger ge
worden, heb ik gemerkt. Ja,
altijd een grapje op zijn tijd
en het woordje klaar. Hou
den zo. Oh ja, Feyenoord
wordt wel weer een goede
club!"
„Zo, nog een spijtoptant". Dit
tot een calculator, die er ook
een poosje tussenuit was ge
weest. „Eveneens een lief
hebber van tuinieren", wist de
heer Wilton.
Kwikzilver
Een afdelingsbaas ontpopt
zich altijd als een bezige bij.
„Net kwikzilver, en thuis me
vrouw, zeker weer aan het
verbouwen?"
Hij toonde zich goed op de
hoogte. Ook van het werk van
een bankwerker. „Je werkte
in de machinefabriek ook aan
het geschut, de proppeschie-
ters. Je deed het daar goed
in de bewapeningswerk
plaats. En nu vaak op-en-neer
reizen naar Den Helder,
niet?"
En tot een instructeur: „Zo
het een en ander gedaan:
een bewogen leven. Prima
vakman, die graag zijn kennis
overdraagt aan jongeren. Het
zit zo: het vak is moeilijk en
de jongeren zijn makkelijk
Een tekenaar/constructeur
hoorde een gedichtje opzeg
gen over een bepaald bureau.
„Daar volgde je nog een
stoomcursus bij, weet je nog
wel?"
Vakmanschap
Een electrisch lasser prees hij
naast zijn vakmanschap om
zijn zangtalent en een mon
teur uit de reparatie om zijn
opgewekt karakter. Een af
delingsbaas was de der
de generatie bij WF. Zijn
grootvader had in Delfshaven
gejubileerd, toen de heer Wil
ton als 17-jarige daar een
keer de jubileumviering mee
maakte.
Een systeemontwerper van de
computerafdeling noemde hij
een nieuwlichter. „Maar zo
nieuw ook weer niet. Al voor
de oorlog hadden wij op
Delfshaven als eerste in de
Scheepsbouw een mechani
sche boekhouding. Eigenlijk
is daar de computer uit voort
gekomen".
Vrolijk sprak de heer Wilton
voorts een bankwerker en
een leraar booglassen toe.
Een bankwerker vroeg hij of
Jubileumviering bij WF: gezellig bedrijfsgebeuren
hoogte te houden. „Het gaat
om goede informatie. We le
ven sneller en intensiever.
Dat beoordeel ik niet nega
tief. Er is veel veranderd en
veel verbeterd ook. Vroeger
leefden wij echter rustiger.
Aan dat sneller leven van nu
moeten wij ons echter weten
aan te passen, met alle be
schikbare middelen".
En over het verleden: „Als u
terugblikt projecteert u een
en ander op uw hier doorge
brachte diensttijd. Natuurlijk
zijn er vervelende dingen ge
passeerd, maar ook fijne. De
eerste vervagen gelukkig
meestal". Er vrolijk aan toe
voegend: „U allen maakt ei
genlijk het bedrijf, dus ook de
vervelende dingen Een
instemmend gelach van de
jubilarissen onderstreepte de
ze bewering.
structeur/tekenaar ging hij in
op de 1 10 Telerex brand-
snijmachines. „Een hele ver
betering, die wel om de no
dige aanpassing heeft ge
vraagd. Juist dat pionieren in
het begin is erg leuk ge
weest".
Profieltjes
Een ijzerwerker uit de
Scheepsbouw kende zijn vak
terdege. „En, u bent van alle
markten thuis". En tot een
scheepsbeschieter: „Er is
heel wat veranderd, niet?
Geen profieltjes meer, geen
hout. Noem maar op. En in
de vrije tijd nog wel steeds
naar de tuin Een maga-