niet te spreken van verbrande kleding, omdat mijn soldeer bout van de werktafel viel. Ik zat uren te proberen, wan hopend, totdat ik tenslotte een recorder te hulp riep en kon afdraaien wat er achter mijn gesloten oogleden aan beelden op kwam. Dat was een hele verbetering. Tenslotte kwam het moment dat ik mijn eigen beelden kon terugspoelen; een plaatje van Ternate in Indonesië, de rokende zee-vulkaan, Pla za Independencia in Monte video, een plantage langs de Mississippi, of een gewoon hollands polderlandschap. De beelden waren soms heel vaag. Het feit dat ik wist wat ze moesten voorstellen, hielp me aanvankelijk een eind op weg, maar het inschakelen van een lijnversterker bracht grote verbetering. Toen scheen ik te ontwaken uit een trance. Het was prak tisch gelukt. De basis voor een nieuwe tak van weten schap was gelegd, en ik voel de me diep gelukkig, zoals een James Watt of een Edi son of een Doktor Fleming, die allen op hun manier een enorme bijdrage hadden ge leverd aan de vooruitgang in de wereld. Toen besloot ik naar de oude man te gaan. Op een avond vroeg ik hem de sensors op zijn hoofd te zetten, nadat ik hem eerst mijn gedachtebeel den had laten zien. Ik vroeg hem sterk na te den ken, de ogen te sluiten, en zich te konsentreren op iets van vroeger, bijvoorbeeld de oude Oranjebrug in Schie dam. Er verscheen inderdaad een vaag beeld, dat sterk ver beterde toen hij de echte oude ansichtkaart erbij nam, en die als hulpmiddel ge bruikte. Er waren saillante punten te zien, die niet op de foto voorkwamen. Ik was verrukt. „Je hoeft niets meer op te schrijven", zei ik trots. „Af en toe kom ik bij je en dan praten we wat. Zo komt alles er uit. Zo leg je het verleden vast voor het nageslacht. Da's echt belang rijk!" Daarna ging ik aan het werk om het systeem te verbete ren, en we experimenteerden nog een paar keer, omdat ik nog niet officieel met het sy steem de boer op wilde. Toen kwam de dag dat hij ziek werd. Hij kon niet meer spreken en toen ik hem in het ziekenhuis opzocht, bleek dat hij me iets wilde zeggen. Na lang aarzelen haalde ik mijn i evfeM

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Wilton Fijenoord Nieuws | 1975 | | pagina 8