2
Opstelling van een stel overlappende schroeven" met bijbehorend achterschip en roer.
(Scheepsmodel vacuümtank N.S.P.)
ken gedaan. Verankerings
methoden zijn hier ontwik
keld en de krachten, die erop
inwerken zijn onderzocht.
Ook zijn ontwikkeld verbin
dingen onder water van de
boei naar de opslagplaats en
verankeringsmethoden van
net schip aan de boei op di
verse manieren.
En die onderzoekingen gaan
steeds maar door?
Je kunt niet blijven stilstaan.
Die onderzoekingen maken
onderdeel uit van een totale
evolutie. De kosten van bij
voorbeeld een koopvaardij
schip zijn zeer hoog. Het zijn
dure schepen met hoge ver
mogens, die wel het maxi
male rendement moeten op
leveren. Er worden proeven
genomen of een bepaald type
schip in werkelijkheid te ver
wezenlijken valt, waarbij tij
dens de proeven ook al sterk
gelet wordt op de veiligheid,
het milieu en het trillen. Een
trillend schip betekent onher
roepelijk economisch verlies.
Deze facetten staan in het
onderzoek voorop. Evenals
bij een schip kun je voor een
ander ingewikkeld maritiem
project modellen in elkaar
zetten. Om de verschillende
alternatieven dan op hun
economische waarde te toet
sen moet je wel zorgen, dat
de betrokken mogelijkheden
worden vertaald in guldens.
Mede daarop baseert de on
dernemer toch zijn uiteinde
lijke beslissing. Dat is voor
hem duidelijke taal.
Voor wat de uitvoerbaarheid
van een project en ook de
veiligheid aangaat, vertalen
wij dat voor offshore-projec
ten in aantal werkbare dagen
op die en die plek daar en
daar in die en die situatie.
Storm, ijsgang, stroming,
jaargetijden en noem maar
op. Het is dus een econo
misch motief om het aantal
werkbare dagen op te voe
ren. Dit geldt voor de plat
forms. Maar denk ook eens
aan de supply- of bevoorra
dingsschepen, die worden in
gezet voor de overslag van
goederen naar en ook wel
van het platform. Er hoeft niet
eens zo veel wind te staan
om die overslag al te be
moeilijken, laat staan bij een
krachtige wind of storm. Een
interessante problematiek,
waarvoor wij zo veel mogelijk
oplossingen trachten te vin
den.
Een ander voorbeeld is ook
de overslag van olie of goe
deren van een groot in een
kleiner schip op volle zee.
Die schepen maken verschil
lende bewegingen en kunnen
derhalve niet tegen elkaar
worden gelegd. Men pro
beert aan dit probleem wel
het hoofd te bieden door de
constructie van zogeheten
drijvende kades, die tussen
beide schepen in komen te
liggen.
Valt een vast eiland in de
Noordzee, zoals Bos Kalis
dat voorstelt, buiten dit be
stek?
Ten dele wel, maar zeker niet
helemaal. Het bestieren van
havencomplexen houdt niet
op bij het punt, waar de rivier
in zee uitmondt, maar strekt
zich veel verder uit. Een on
derdeel ervan maakt het bag
geren uit. De baggertechnie
ken ontwikkelen zich ook
steeds meer. Dat is nodig om
de vaarroutes in zee op peil
te houden of nieuwe te
creëren. Dat hangt weer sa
men met de eisen, die het
transport over zee stelt. Bij
dat baggerwerk houdt men
uiteraard zand over, waarmee
men weer wat kan doen. Zo
is men op het idee van dat
eiland gekomen. Een oplos
sing voor het overtollige zand
als het ware. Zou men een
dergelijk eiland willen verwe
zenlijken met speciaal voor
dat doel te winnen zand, dan
zou dat nooit rendabel zijn.
Nu kan het waarschijnlijk op
een economisch verantwoor
de manier. Zo'n eiland zou
een bijzonder nuttige functie
hebben. Er zouden milieu
onvriendelijke industrieën op
gevestigd kunnen worden. Of
om aan het energieprobleem
tegemoet te komen: een
kweekreactor. De huidige,
conventionele kernreactoren
verslinden zelf te veel ener
gie in de vorm van uranium,
waarvan echt niet zo veel
aanwezig is. Dat ligt bij een
kweekreactor anders. Boven
dien ontkom je op zo'n
eiland aan de moeilijkheden
inzake het koelwater. Je moet
dan wel weer het transport
probleem oplossen. De reac
tor kan heet water of stoom
leveren. Dat is niet te trans
porteren, maar electriciteit
daarentegen wel, via leidin
gen over de zeebodem. Bij
electriciteitstransport gaat
echter een bepaald percen
tage energie verloren: de lei
dingen worden heet en staan
warmte af. Daar is een oplos
sing voor. Men denkt aan het
volgende: uit zeewater is
vrijwel onbeperkt waterstof te
winnen. Dit gas kan men
vloeibaar maken en gekoeld
per schip transporteren. Men
kan echter ook de eerder ge
noemde electriciteitskabe's
door buizen laten lopen,
waardoor het vloeibare
waterstof getransporteerd
wordt. Deze vloeibare stof is
zeer koud. Gevolg? Nauwe
lijks energieverlies bij het
transport van de electriciteit
