Zeeën van vrije tijd
vullen met creativiteit
Het artikel over het afscheid van de gepensioneer
den gepubliceerd in ons vorige nummer WF-Nieuws
onder de kop „Anderhalve eeuw bewust bouwen
aan WF-sfeer", was voor de heer H. Ulrich, oud
werknemer, wonende Gordelweg 228 in Rotterdam,
aanleiding om ons een briefkaart te sturen met een
uitnodiging eens bij hem aan te komen.
Hij wilde ons vertellen over de soort van activitei
ten, die een gepensioneerde zoal aan de dag kan
leggen.
De heer Ulrich (74) is ongeveer 9 jaar geleden ge
pensioneerd. Hij trad op onze voormalige werf te
Delfshaven als ijzerwerker in dienst en werd spoe
dig tewerkgesteld in de afdeling Onderhoud. Zijn
bekwaamheid kwam spoedig van pas bij de afde
ling Geschut. Resultaat: regelmatig werk in Den
Helder, alsook uitzending naar Bofors in Zweden.
De heer Ulrich is een energieke verschijning en één
van die persoonlijkheden, die werkelijk van alle
markten thuis zijn. Een millimeter dik aluminium
autogeen lassen was voor hem bijvoorbeeld geen
probleem.
In totaal heeft hij tot aan zijn pensionering 14
jaar bij ons bedrijf vertoefd. Daarvóór is hij nog
waterstoker geweest. Ook het ambacht van smid
heeft een belangrijke rol in zijn loopbaan gespeeld.
Het gesprek dat wij met hem hadden, drukken wij
hierbij af.
13
H. Ulrich tijdens pensioen
Een fraaie verzameling stenen
"Kijk, hier heb ik mijn ver
zameling stenen". Voor ons
staat een forse kast, waarin
keurig en systematisch ach
ter glazen schuifdeuren een
grote collectie van allerlei
steensoorten ligt uitgestald,
die ons door de heer H. Ul
rich wordt getoond.
"Het zijn zeker wel 300 ver
schillende soorten. Dit bij
voorbeeld is een sneeuwvlok
obcydyaan, een soort lava
glas afkomstig uit een vul
kaan. En daar ligt een stuk
gekristalliseerd zwavel. Ziet
u de typische zeskantige vor
men ervan? Die vind je tel
kens weer terug. Kijk maar
eens naar dit stuk kwarts.
Iets bijzonders is deze steen.
Daar zit een zogenaamde
oervloeistof in, al miljoenen
jaren oud". Grappend zegt
hij: "Als je daar een druppel
van zou drinken, zou je of
wel het eeuwige leven heb
ben, of je zou er zo geweest
zijn".
Hij vertelt vol enthousiasme
over zijn hobby, die eigenlijk
zomaar is ontstaan toen hij
eens enkele fraaie stenen
vond. Hierdoor geïnteres
seerd is hij verder gegaan
en nu heeft hij zich helemaal
in deze materie verdiept. "Ik
heb zelf twaalf boeken over
stenen. Momenteel ben ik be
zig een catalogus aan te leg
gen van mijn eigen verzame
ling".
Zelf zoeken
"Hoe ik aan al die stenen
kom? Wel, ik ben al lange
tijd lid van het Nivon, dat is
het Nederlands Instituut voor
ontwikkeling van natuurvrien
den, dat zich niet uitsluitend
tot Nederland beperkt. Als
zodanig doe je veel kennis
sen op, vooral ook in het bui
tenland. In je vakanties ga je
zelf zoeken. Je moet natuur
lijk wel weten wat, maar
daarvoor is het je hobby. Ik
herken vrij makkelijk een be
paalde steensoort. Die raap
ik op. Een ander zou er wel
licht een schop tegen geven.
Van buiten is er niet altijd
wat aan te zien.
Ik heb eveneens contacten
met amateurgeologen in het
buitenland. Zij wijzen je de
plaatsen waar je nog wel
eens iets kunt vinden.
Neem nu deze agaat, uit
Duitsland. Zelf helemaal ge
slepen en gepolijst, prachtig
niet? Vroeger sleep ik zelf
stenen. Nu niet meer, dat
geeft hier te veel stof. Daar
naast heb ik veel stenen ge
kregen en ook gekocht. Er
zitten heel zeldzame tussen,
bijvoorbeeld deze agaat uit
Brazilië".
Het schittert ons als leek let
terlijk en figuurlijk voor de
ogen: amathist, agaat, opaal,
robijn, tijgerogen, allemaal
edel- en halfedelgesteenten,
doch ook andere steensoor
ten. "Hier ziet u druipsteen,
dat daar is koraal en geheel
onderin heb ik fluoriet. Dat is
lichtgevend gesteente. Des
avonds verlicht ik dat met
een ultra-violette lamp. De
prachtigste kleuren zie je
dan".
Fossielen
Maar behalve al dit fraais be
zit de heer Ulrich geheel an
dere voorwerpen, onder an
dere schelpen en fossielen,
waaronder versteende zee
egels. "Zeer trots ben ik op
dit stuk van een Sigillaria,
een zegelboom. Het komt uit
een Belgische kolenmijn. Het
stamt uit het zogeheten car
bon tijdperk. De ouderdom
is zeker 250 miljoen jaar. En
dan deze kleine steentjes,
die heb ik zelf gemaakt. Met
een lasbrander smolt ik twee
kleine stukjes steen. Dan een
stukje ijzerdraad erin en op
nieuw smelten totdat er een
druppel van afvalt. Het resul
taat ziet u hier. Niet elk ge
steente is er geschikt voor.
Je moet weten wat je neemt,
maar dat is mijn geheim",
zegt hij lachend met gepaste
trots.
Dan wijst hij plotseling naar
de muur. "Schilderen doe ik
ook. Zo'n anderhalf jaar ge
leden ben ik daar mee be
gonnen. De lijsten eromheen
maak ik eveneens zelf".
Schilderen en tekenen: ook een hobby
