In memoriam
Met leedwezen geven wij kennis van hun
overlijden.
Hun nagedachtenis zal door ons in ere
gehouden worden.
"Ik ben begonnen met
schoolslag, maar dat was het
toch niet helemaal voor mij. Als
ik mijn man zag crawlen voelde
ik me nogal opgelaten. Ik wilde
het ook graag leren. Onder lei
ding van de heer Van der Hei
den - later zwaaide de vakbe
kwame trainer Garnaat de scep
ter - bleek dat ik op de rugcrawl
de beste mogelijkheden had. Ik
heb er hard op getraind en er la
ter leuke successen mee be
haald, zowel individueel als op
de estafette. Ja, ik deed graag
mee aan de wedstrijden". Net
als haar man trouwens, die ook
een stevige bijdrage tot de prij-
zenpot geleverd heeft. Destijds
zwom hij de 100 meter vrije slag
in één minuut tien. "Het Neder
lands record stond toen op 1.05.
Nu lachen ze om deze tijden,
want het record staat tegen
woordig op zo'n 51 seonden,
dacht ik".
Figuurzwemmen
Met veel plezier denkt mevrouw
De Wit nog terug aan het figuur-
zwemmen. "Je maakte dan met
een groep in het water allerlei fi
guren. Zo had je het vlot, een
soort netwerk, dat gevormd
werd door zestien meisjes. Vier
anderen moesten het vlot het
bad overduwen: een hele klus.
Het figuurzwemmen was wel
een koude bedoening, want je
lag vaak lange tijd stil. Je deed
het op muziek, met lichteffecten
erbij. Als het licht uitging moest
je razendsnel wisselen. De zon
nebloem was nog zo'n figuur en
het ballen-nummer herinner ik
me nog. Ik ken er de muziek nog
van. Je moest goed kunnen drij
ven. Veel van die jonge meiden
zonken nogal eens, die stikten
altijd van de lach".
Het figuurzwemmen - compleet
met leuke costuums - werd als
een soort shownummer opge
voerd tussen het diplomazwem-
men door. "Daar werd destijds
een heel feest van gemaakt. Het
figuurzwemmen is helaas ver
dwenen. Erg jammer, vind ik.
Net zoals de wedstrijden met
bijvoorbeeld de RDM en Shell.
Een sleepboot van Wilton
bracht ons naar de overkant als
er bij de RDM een wedstrijd
was".
Plezierig
Ze hunkert een beetje naar die
vroegere tijden. "De club is in
mijn ieven van grote betekenis
geweest. Toen we trouwden ver
huisde ik van Amsterdam naar
Schiedam. Daar heb ik het echt
wel even moeilijk mee gehad.
Door de zwemclub kreeg je je
contacten en raakte zo langza
merhand ingeburgerd. Ik heb ve
le plezierige herinneringen aan
de vereniging. Leuke dingen
meegemaakt. Zo moesten we
eens in Winterswijk een
wedstrijd zwemmen. We zou
den daar de nacht doorbrengen
en moesten op een boerderij
achter de varkens in het hooi
slapen. Het was verschrikkelijk
koud die nacht, maar gelachen
dat we hebben tot twee uur
toe. Om tien uur moesten we
zwemmen de volgende och
tend. En dan te bedenken dat
we vlak voor de wedstrijd eerst
nog eens een flinke wandeling
hebben gemaakt". Erg gezellig
waren de onderlinge familie
wedstrijden van de WF-
zwemclub. Dat ging volgens het
handicap-systeem. Een gezin
met twee zoons van twintig had
natuurlijk een grotere handicap
dan een gezin met een paar klei
ne kinderen. Samen met hun
twee dochters heeft het echt
paar De Wit ook op dit gebied
het nodige succes geoogst.
Vanaf het moment dat zij kon
den lopen, zijn hun dochters
meegegaan naar het zwembad.
De jongste rustte niet voordat
ze alle zes diploma's had en de
oudste is nog de beste van de
club op de borstcrawl geweest.
Positief
"Helaas bestaat dit soort din
gen niet meer en dat is toch wel
jammer. Daarentegen maakt
het jeugdzwemmen een zeer po
sitieve ontwikkeling door. Er
worden door de talrijke jeugdige
zwemmertjes heel wat
diploma's behaald: een goede
zaak!" Zelf nemen ze beiden
nog elke vrijdag trouw een duik.
Dan is er vrij zwemmen voor vol
wassenen. Ze doen het met bij
zonder veel plezier en reken
maar dat er nog flink doorge
zwommen wordt. "Ja", zegt me
vrouw De Wit, "dan weer uit en
dan weer in het water is er voor
ons niet bij. Zalig is het, dat
zwemmen. Die beweging in het
water. Dat is het hè. Je moet er
wel enige aanleg voor hebben,
de arm- en beenbewegingen
moeten soepel gaan".
Stoppen is er voorlopig niet bij,
daar is ze erg duidelijk over:
"Nee hoor, zo lang ik er lol in
heb, ga ik rustig door".
9- 3-1979 C. Vermeulen 76 jaar
toetser
(oud-werknemer)
ca. 23 dienstjaren
17- 3-1979 L. Rosendaal 88 jaar
baas bouwbedrijf
(oud-werknemer)
ca. 41 dienstjaren
20- 3-1979 C. Spuidijk 89 jaar
rad. boorder
(oud-werknemer)
ca. 43 dienstjaren
20- 3-1979 L. J. K. Elburg 67 jaar
hakker
(oud-werknemer)
ca. 30 dienstjaren
21- 3-1979 J. v. Rijn 87 jaar
magazijnbediende
(oud-werknemer)
ca. 25 dienstjaren
23- 3-1979 T. Kuipers 77 jaar
bedrijfsleider
(oud-werknemer)
ca. 38 dienstjaren
27- 3-1979 C. A. den Uyl 84 jaar
werktuigb.
(oud-werknemer)
ca. 39 dienstjaren
5- 4-1979 P. K. Pijnacker 71 jaar
aanhouder
(oud-werknemer)
ca. 35 dienstjaren
6- 4-1979 C. van der Hucht 65 jaar
praktijkleraar bedr.school
(oud-werknemer)
ca. 39 dienstjaren
