Harmonieus concert van Harmonie in Stadsgehoorzaal
18
De Jeugdharmonie zette haar beste beentje voor
Met een vlotte mars zette de
Jeugdharmonie van WF zater
dagavond 22 maart jl. het jaar
lijkse concert in de Stadsge
hoorzaal in Vlaardingen in. De
pit die de jeugdige muzikanten
daarin legden was haast "epi
demisch" te noemen voor de
hele avond. Althans, de mars
werkte aanstekelijk en vond als
het ware later bij het "grote"
orkest en de tamboers even
zeer weerklank.
Maar "de jeugd" toonde méér
te kunnen, dan alleen het
steengoed spelen van een
mars. Want de erop volgende
Suite klonk puntgaaf: in het
eerste deel een opvallende
middeleeuwse klankkleur in de
Provengaalse dans om vervol
gens teder over te gaan in een
slepend wiegeliedje, waarna
het speelse ritme opdook van
onder de brug in Avignon. Voor
al de leuke slageffecten vielen
daarin op, met een heuse echo
vanonder de brug
Trompet
De longcapaciteit kon vervol
gens getest worden in een
"Trumpet tune". De muzikan
ten o.l.v. dirigent W. Vos gingen
er met volle overgave tegen
aan: de klanken van het koper
logen er niet om, maar evenmin
die van de overige instrumen
ten. Fantastisch. En later bij
het Spaanse "Costa Brava"
zag je de stieren, matadores en
noem maar op om je heen wer-
Concentratie bij de grote Harmonie
velen. De ritmiek van de sam
baballen vuurde het hele orkest
aan, olé! En de in stemming
gebrachte zaal klapte vervol
gens gretig mee op de maat
van He's got the whole
world Nou, de wereld zat
voor de pauze vol stemming,
daar in die Stadsgehoorzaal.
Debet daaraan was eveneens
het optreden van de "grote"
Harmonie, die de gewoonte ge
trouw vóór de pauze het klas
sieke gedeelte afwerkte. Dat
optreden begon o.l.v. dirigent
P. van Vliet met de ouverture in
C van Catel. Vooral de afwisse-
lingsdynamiek in dit werk
kwam zeer tot haar recht door
de strakke directie, waardoor
de plotseling vallende stiltes
nog sterker werden geaccentu
eerd.
De buitelende effecten van de
door elkaar huppelende
thema's in de First Suite in Es
van Holst kwamen spranke
lend de zaal in.
Italiaanse invloeden waren
kenmerkend voor Sinfonia van
J.C. Bach: een luchtig stuk in
drie delen, waarin Nico Boon
zich in een solopartij op de ho
bo gevoelig kon manifesteren.
De bruisende dynamiek van de
grote stad kwam in City of Spi
res op de luisteraar af met er
tussendoor stille plekken van
parken om op adem te komen.
Pauze
Daaraan waren de muzikanten
na hun prachtige vertolkingen
ook toe. Na de pauze namen de
leden van het Tamboerkorps
WF het heft in handen. Het
door de trommelstokken ge
vormde heft werd muzikaal om
klemd door de tamboers o.l.v.
hun leraar H. Meijer, die tijde
lijk de plaats innam van de
tamboermaïtre J.M. Rissema.
Deze roffelde zijn partij bij de
tamboers mee, omdat diverse
leden in verband met vakantie
afwezig waren. De groep gaf
weer een uitvoerig beeld van
zijn kunnen door het de
monstreren van vele slagwisse
lingen en tempoveranderingen.
Na dit aantrekkelijke gebeuren
was de beurt weer aan de Har
monie. Fraai was de vertolking
van Monuments of the Nether
lands van Louis Andriesen,
waarin geraffineerd het Merck
toch hoe Sterck uit Valerius
Gedenkklanken zat verweven:
gespierde mannentaal uit
barstend uit de met vaardig
vakmanschap beheerste in
strumenten. Gemakkelijk in het
gehoor lag ook Italian Festival
van Glenn Osser met de
trompet-"solo" van Marijke en
Wim, met naar het schijnt nog
steeds nagalmend effect tus
sen beide trompetten In ie-
