Buitenland ligt niet om de hoek, maar is vaak veel goedkoper 1 Gesprekken over internationale karakter van WF (VIII) Aan het woord in onze "inter nationale serie" nu de chef van de Technische Dienst, de heer F.F. Mattern. Hij zwerft op ge zette tijden door de Europese landen en soms buiten ons we- relddeel, teneinde door een goede aanschafevaluatie te ko- JRSjJrmen tot de beste aankoop van F WnPap f*\\ outillage voor ons bedrijf op 'löSP se^'ec^ van zeer ^esPec'a*'~ Daarnaast wordt hij we! voor y rekening van derden uitgezon den om in het buitenland als adviseur op te treden voor de installatie en aanschaf van bepaalde specialistische werfoutillage aldaar. Het betreft meestal mechani sche en electrische werktuigen. Hij maakt er verder geen ophef over. Zijn nuchterheid plaatst het verhaal in een eenvoudig kader, zonder tierelantijnen. Je doet je werk net zoals je dat in eigen land doet en verder basta. U schuimt zo'n beetje Europa af? Dat zou ik beslist geen afschui men willen noemen. Het gaat allemaal zeer beleidsmatig en goed overwogen. Als wij een gespecialiseerde zaak nodig hebben, die iets buiten het ter rein van onze afdeling Inkoop ligt, gaan wij er hier als het wa re een studie van maken. Je stelt voor jezelf of voor het be drijf een kwalitatief en quanti- tatief pakket van eisen op. Je j hebt een doel voor ogen, dat onder vervulling van een aantal voorwaarden bereikt moet wor den. Eén van de eisen is na tuurlijk altijd om binnen een bepaald budget te blijven. Je wilt een optimaal resultaat be reiken tegen de minste kosten, maar houdt daarbij eenvoudig gezegd de gezonde Hollandse stelregel in het oog: goedkoop De 50-tons kraan uit Israël kan duurkoop betekenen, van daar het verdere eisenpakket. Maar prijsbewust moet je zijn. Dat valt tegenwoordig om de drommel niet mee? Dat is vaak heel treurig. Wij voeren altijd de "policy": geef eerst het Nederlandse be drijfsleven een kans. Veel za ken, die wij moeten aanschaf fen, zijn door het Nederlandse bedrijfsleven te leveren. De kwaliteit is meestal uitstekend. Maar meestal loopt het op de prijs stuk. Want in ons bedrijf moeten wij - en dat weet iede reen - bijzonder op de "centjes" passen. Je keert tenslotte elk dubbeltje om. Er zijn landen in Europa, waar je dan veel goed koper terecht kunt, bijvoor beeld in Zweden, soms ook in Frankrijk of Duitsland. Om wat voor zaken gaat het nu meestal? Denk vooral aan kranen, ook generatoren en wat dies meer zij. Een aantal jaren terug moesten wij een kraan heb ben, die op de grote helling over het hart schip moest kun nen reiken. Dat was tijdens de bouw van de Sea-Land sche pen. Het aardige is nu, dat wij op onze afdeling een dossier van alle typen van hefwerktui gen in de wereld bijhouden. Zo kwamen wij erachter, dat er bij Haïfa in Israël een slechts acht meter hoge kraan werd ge bruikt bij het bouwen van een dam. Het was een stenenwer per en door iedereen over het hoofd gezien. Hij was van Bel gische makelij. Na flink onder handelen konden wij hem ko pen. Wij hebben de fabrikant er toen een langere poot onder la ten zetten en ook brachten wij er een lift in aan. Dat is nu de 50-tons kraan bij de grote hel ling. Dat was wel geestig. Je ziet wel het één en ander van de wereld? Dat denkt iedereen. Het valt zwaar tegen. In Israël hield ik me bijvoorbeeld in de vrije uur tjes bezig met een boekje over de taal. Aan het eind van de on derhandelingen, kon ik de gesprekken aardig volgen, zon der dat onze gesprekspartners er erg in hadden. Daardoor wist ik hoever zij best in prijs zou den willen zakken. In hun eigen taal heb ik later afscheid van hen genomen. Toen zij ver baasd vroegen of ik He breeuws sprak, zei ik: "In het begin niet, nu welDat was wel geestig (grinnikt). Een vreemde taal kennen biedt uiteraard voordelen? Dat spreekt voor zich. Maar als je het onderwerp kent, valt het wel mee. Ik kom nogal eens in Finland. Daar versta ik de men sen tijdens de onderhande lingsvergaderingen ook. En wel in een korte tijd. Want meestal vlieg je er zondags heen en ben je dinsdags of woensdags weer terug. De enige herinne ringen aan het land zijn dan meestal de stukjes zeep uit het hotel. Die spaar ik. Aan de hand ervan kan ik uitrekenen, dat ik voor WF ongeveer twee- en-een-half jaar in het buiten land heb doorgebracht. Meestal is het voor mij een pond suiker kopen. Je doet het alleen niet om de hoek bij de kruidenier, maar iets verder

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Wilton Fijenoord Nieuws | 1981 | | pagina 3