Buitenland ligt niet om de hoek,
maar is vaak veel goedkoper
1
Gesprekken over internationale karakter
van WF (VIII)
Aan het woord in onze "inter
nationale serie" nu de chef van
de Technische Dienst, de heer
F.F. Mattern. Hij zwerft op ge
zette tijden door de Europese
landen en soms buiten ons we-
relddeel, teneinde door een
goede aanschafevaluatie te ko-
JRSjJrmen tot de beste aankoop van
F WnPap f*\\ outillage voor ons bedrijf op
'löSP se^'ec^ van zeer ^esPec'a*'~
Daarnaast wordt hij we! voor
y rekening van derden uitgezon
den om in het buitenland als
adviseur op te treden voor de installatie en aanschaf van bepaalde
specialistische werfoutillage aldaar. Het betreft meestal mechani
sche en electrische werktuigen.
Hij maakt er verder geen ophef over. Zijn nuchterheid plaatst het
verhaal in een eenvoudig kader, zonder tierelantijnen. Je doet je
werk net zoals je dat in eigen land doet en verder basta.
U schuimt zo'n beetje
Europa af?
Dat zou ik beslist geen afschui
men willen noemen. Het gaat
allemaal zeer beleidsmatig en
goed overwogen. Als wij een
gespecialiseerde zaak nodig
hebben, die iets buiten het ter
rein van onze afdeling Inkoop
ligt, gaan wij er hier als het wa
re een studie van maken. Je
stelt voor jezelf of voor het be
drijf een kwalitatief en quanti-
tatief pakket van eisen op. Je
j hebt een doel voor ogen, dat
onder vervulling van een aantal
voorwaarden bereikt moet wor
den. Eén van de eisen is na
tuurlijk altijd om binnen een
bepaald budget te blijven. Je
wilt een optimaal resultaat be
reiken tegen de minste kosten,
maar houdt daarbij eenvoudig
gezegd de gezonde Hollandse
stelregel in het oog: goedkoop
De 50-tons kraan uit Israël
kan duurkoop betekenen, van
daar het verdere eisenpakket.
Maar prijsbewust moet je zijn.
Dat valt tegenwoordig om
de drommel niet mee?
Dat is vaak heel treurig. Wij
voeren altijd de "policy": geef
eerst het Nederlandse be
drijfsleven een kans. Veel za
ken, die wij moeten aanschaf
fen, zijn door het Nederlandse
bedrijfsleven te leveren. De
kwaliteit is meestal uitstekend.
Maar meestal loopt het op de
prijs stuk. Want in ons bedrijf
moeten wij - en dat weet iede
reen - bijzonder op de "centjes"
passen. Je keert tenslotte elk
dubbeltje om. Er zijn landen in
Europa, waar je dan veel goed
koper terecht kunt, bijvoor
beeld in Zweden, soms ook in
Frankrijk of Duitsland.
Om wat voor zaken gaat het
nu meestal?
Denk vooral aan kranen, ook
generatoren en wat dies meer
zij. Een aantal jaren terug
moesten wij een kraan heb
ben, die op de grote helling
over het hart schip moest kun
nen reiken. Dat was tijdens de
bouw van de Sea-Land sche
pen. Het aardige is nu, dat wij
op onze afdeling een dossier
van alle typen van hefwerktui
gen in de wereld bijhouden. Zo
kwamen wij erachter, dat er bij
Haïfa in Israël een slechts acht
meter hoge kraan werd ge
bruikt bij het bouwen van een
dam. Het was een stenenwer
per en door iedereen over het
hoofd gezien. Hij was van Bel
gische makelij. Na flink onder
handelen konden wij hem ko
pen. Wij hebben de fabrikant er
toen een langere poot onder la
ten zetten en ook brachten wij
er een lift in aan. Dat is nu de
50-tons kraan bij de grote hel
ling. Dat was wel geestig.
Je ziet wel het één en ander
van de wereld?
Dat denkt iedereen. Het valt
zwaar tegen. In Israël hield ik
me bijvoorbeeld in de vrije uur
tjes bezig met een boekje over
de taal. Aan het eind van de on
derhandelingen, kon ik de
gesprekken aardig volgen, zon
der dat onze gesprekspartners
er erg in hadden. Daardoor wist
ik hoever zij best in prijs zou
den willen zakken. In hun eigen
taal heb ik later afscheid van
hen genomen. Toen zij ver
baasd vroegen of ik He
breeuws sprak, zei ik: "In het
begin niet, nu welDat
was wel geestig (grinnikt).
Een vreemde taal kennen
biedt uiteraard voordelen?
Dat spreekt voor zich. Maar als
je het onderwerp kent, valt het
wel mee. Ik kom nogal eens in
Finland. Daar versta ik de men
sen tijdens de onderhande
lingsvergaderingen ook. En wel
in een korte tijd. Want meestal
vlieg je er zondags heen en ben
je dinsdags of woensdags
weer terug. De enige herinne
ringen aan het land zijn dan
meestal de stukjes zeep uit het
hotel. Die spaar ik. Aan de
hand ervan kan ik uitrekenen,
dat ik voor WF ongeveer twee-
en-een-half jaar in het buiten
land heb doorgebracht.
Meestal is het voor mij een
pond suiker kopen. Je doet het
alleen niet om de hoek bij de
kruidenier, maar iets verder