"Goede sfeer in het bedrijf is belangrijk" Jubilarissen Huisman en Van leien: 14 Cr a ken, waarmee de dokruimte kan worden overkapt, zodat het schip ook aan dek lading kan vervoeren. De wijziging kwam hierop neer, dat de goot voor de rubberaf dichting ter plaatse van de hoe ken gedeeltelijk verdiept werd, zodat er een dikkere pakking in kan. Tevens werden aan één van de luiken, die elk een gewicht van 35 ton hebben, nog andere re paraties verricht. Na in Nigeria de woonschepen te hebben gelost, zal de "Con- dock II" bij WF terugkeren voor het weer laten monteren van de inmiddels gerepareerde luiken. Het inlaad-systeem "Als je in Roterdam geboren bent, blijf je je altijd met die stad verbonden voelen. Die lief de slijt nooit". De heren G. van leien en G. Huisman kijken el kaar begrijpend aan. Beiden zagen op 22 augustus 1920 in de Maasstad het le venslicht, zij het dat de wieg van de heer Huisman op Delfs- haven stond en die van de heer Van leien op Zuid. Beiden hebben er bovendien precies 40 dienstjaren bij WF opzitten, hetgeen op vrijdag 24 april j.l. werd gevierd in de kan tine Hoofdkantoor, waar zij voor het eerst met elkaar ken nis maakten. Er is nog een gelijkenis in hun loopbaan te ontdekken want beiden kwamen, om deporatie naar Duitsland te voorkomen, in 1941 via bemiddeling van een familielid bij WF. De heer Huisman kon op voorspraak van zijn zwager, die chef In koop was, als gereedschap controleur worden geplaatst in de meetkamer van de machine fabriek. "Die lag verscholen on der een camouflagenet, dat overliep in het Sterrebos". De heer Van leien kon een baantje krijgen bij de kokers/hakker door toedoen van een broer, die bij WF als lasser werkte. "Ach ja, zo ging dat in die da gen. Je moest een kruiwagen hebben, anders kwam je er niet in". WF was niet hun eerste werk gever. Na zijn lagere schooltijd begon de heer Van leien bij de RDM. "Dat was in de afdeling scheepsbouw. Ik heb er een paar jaar gewerkt, totdat ik in militaire dienst moest. Tja, daarna brak de oorlog uit. Ik was bij Ockenburgh gelegerd. Er is daar vreselijk zwaar ge vochten, maar gelukkig kwam ik er goed doorheen". Naaimachines De heer Huisman leerde voor instrumentmaker. "Eigenlijk wilde ik onderwijzer worden op een nijverheidsschool, maar dat is er nooit van gekomen. Voor de oorlog werkte ik op een instrumentenfabriek. Ik heb ook nog de stad rondgereden op een bakfiets om bij dames aan huis naaimachines te de monsteren. Zo kwam ik in Over- schie bij een meisje, dat een trapnaaimachine kocht voor f 105,-. Met kwartjes en gul dens werd ik uitbetaald. Ken nelijk had ze er jaren voor gespaard. Het waren sobere tij den. Er werd niets weggegooid voordat het helemaal versleten was". De heer Van leien startte zijn WF-loopbaan bij de kokers/hakkers en is daar altijd gebleven. "Vroeger werden de platen geklonken in plaats van gelast. Omdat ze elkaar over lapten moesten de naden door de kokers waterdicht worden gemaakt. Dan was er ook het nodige hak- en slijpwerk. Het was vreselijk zwaar werk". Peinzend kijkt hij voor uit. "Ja, ik heb enorm hard moeten wer ken. Ik heb mijn portie wel ge had". Voor het hakkersvak ziet hij geen toekomst meer. "De jongeren hebben er geen be langstelling meer voor. Boven dien zal het op den duur geheel door het gutsen vervangen wor den. Dat gebeurt electrisch. Hakken is nog de oude, pneu matische manier van verspa nen". Overplaatsing Jaren geleden verzocht hij om overplaatsing naar de lassers. "Dat ging niet door. Jou, kan ik niet missen, zei de baas. Ik zeg dat heus niet om mezelf te roe men, want dat moet je niet doen, vind ik. Ach, hoe was dat, je deed wat je opgedragen werd en zo goed mogelijk. Commentaar leveren was er niet bij. Zeker vroeger niet". De heer Huisman ging in 1944 over van de meetkamer in de machinefabriek naar het labo ratorium. "Ik werd de verbin dingsman tussen lab en de har- derij. Later heb ik me helemaal op de metaalkunde toegelegd. Op de TH in Delft heb ik een cursus gevolgd, als ook een opleiding tot analist. Het werk op het lab is enorm boeiend. We werken steeds meer voor derden. Op het ogenblik is dat wel zo'n 75% van totale werk pakket. Ik houd me vooral bezig met onderzoeken in verband met materiaalmoeheid". Grinni-

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Wilton Fijenoord Nieuws | 1981 | | pagina 16