"Gewoon lekker racen, zonder flauwekul" 18 "Motorgek" Jan Kosten: Jan Kosten "Als je er op terugkijkt, is dat sleutelen aan brommers eigen lijk een soort kleuteropleiding voor het werken aan race-mo toren. Nu zoeken we het meer in carterverkleining, het vloei ender maken van spoelingen en zo". Jan Kosten, werkzaam in de fit- terij van WF, praat met groot enthousiastme over zijn hobby: het sleutelen aan "fietsen". Niet de vertrouwde tweewieler, waarvan er minstens wel één exemplaar in elke Nederlandse schuur of kelder te vinden is, maar race-motoren van 250 of 500 cc, die met snelheden van ver boven de 200 kilometer per uur over de Nederlandse cir cuits daveren. Samen met zijn broer Theo be zit Jan een 250 cc fiets en sinds enige tijd werken zij sa men met Paul Soetens, die een 250 cc en een 500 cc motor be zit en tevens een bonk race ervaring meebracht. Van het drietal is Jan degene die het meest aan de motoren sleutelt. Het is langdurig precisie-werk, waarbij het erom gaat die paar kilometer per uur meer uit de machine te halen om een goede klassering te be halen. "Neem nou een cilinder. Als die van de fabriek komt, moet er nog heel veel aan gebeuren. Hij moet flink gepolijst worden om mooie rondingen te krijgen, Voor het uittesten gaan we meestal naar de Maasvlakte. Je hebt daar een lange rechte weg, waarop we wat sprintjes trekken om te zien wat zo'n ci linder doet. Vaak is er een an dere uitlaat nodig en de sproei er gaat er wal zo'n honderd keer uit en in. Al met al ben ik er vaak een week mee bezig om het hele maal piekfijn in orde te krijgen. En dan te bedenken dat zo'n ci linder maar vier races mee gaat". Materiaal Het zal duidelijk zijn dat motor racen een dure hobby is. "Als alles meezit kost het je zo'n f 300,— in de maand. Maar als je pech hebt zoals wij laatst, toen er een krukas in elkaar draaide, ben je gauw f 1000, kwijt. Wie veel geld aan het racen kan besteden, zal - mits hij na tuurlijk het nodige talent in huis heeft - sneller hoge ogen gooien in wedstrijden, want hoe beter het materiaal, hoe harder je kunt rijden. Vandaar dat het een hele mooie prestatie genoemd mag worden dat Jan en zijn vrien den ondanks hun beperkte fi nanciële middelen zich toch goed in de Nederlandse sub top kunnen handhaven. "Meestal zitten wij zo rond de tiende plaats. We zijn wel eens vierde geworden en in België hebben we een keer een twee de plaats behaald. Dat was in de regen, dan zijn de Hollan ders op hun best". Jan is zoals hij zelf zegt "hele maal motorgek". Hij heeft die belangstelling voor deze sport van huis meegekregen, want ook zijn vader was een enthou siast motorrijder. Door de enorme gedrevenheid waarmee Jan en zijn vrienden met hun sport bezig zijn, staan zij hun mannetje op de Neder landse circuits. Om de motoren in topconditie te krijgen wordt er eindeloos aan gesleuteld. Op technisch gebied weet Jan zijn weetje, waarbij de vak opleiding op de bedrijfsschool van WF ongetwijfeld een goe de basis blijkt te zijn. "En", zegt Jan, "als er laswerk te doen is, hebben we veel steun van bevriende lassers bij WF. Zij hebben al heel wat van hun vrije tijd er aan gegeven om ons te helpen. We zijn er erg blij mee". Rothoek "Per jaar rijden ze nu zo'n acht races. Vroeger waren dat er wel 22. Maar vorig jaar zijn er he laas veel dodelijke ongevallen geweest, waardoor het aantal races drastisch is ingekrom pen. Daar komt nog bij dat het racen momenteel in een rot hoek zit. Milieugroeperingen komen er tegenop en ook in de pers komt de motorsport niet altijd even positief naar voren. Als er een ongeluk is gebeurd staat er een groot stuk in de krant, maar als er ergens een fijn motorweekend is geweest lees je er vaak weinig of niets van. Opvallend is trouwens dat er in Noord- en Zuid-Holland haast geen races gehouden worden. In Brabant, Gelderland en Limburg is er echter veel be langstelling voor de motor sport". Als er ergens een race gehou den wordt, is dat een evene ment waar de jongens met veel plezier naartoe leven. "Het is gewoon een feest eigenlijk. Op vrijdagmiddag na het werk pak ken we onze spullen in en gaan we samen met onze vriendin nen, een caravan en natuurlijk de fietsen en een groot aantal onderdelen op weg, 's Avonds komen we dan op de bestemde plaats aan, waar je tevens alle collega-racers ontmoet. Het is net een soort circus, ledereen kent elkaar, reuze gezellig. Vaak wordt er 's avonds gebar becued". Het voltallige team in discussie

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Wilton Fijenoord Nieuws | 1981 | | pagina 20