Mysteries van de zee
Verschijnsel of verzinsel?
pagina 10
WF-Nieuws
In zijn vooruitstrevendheid is de mens al
over vele grenzen gegaan. Wat niemand
aan het begin van deze eeuw voor
mogelijk hield, haalt vandaag alleen nog
maar het nieuws als het mislukt.
Vluchten naar de maan, hart
transplantaties. Voor geheimen is in
onze alles verklarende wereld
nauwelijks meer plaats. Maar gebeurt er
iets raadselachtigs, dan stort iedereen
zich er met een ongekende gretigheid
op. Zoals in het geval van het mysterie
van de Bermuda Driehoek.
Vanaf de middeleeuwen zijn in het
gedeelte van de Atlantische Oceaan
tussen Miami, de Bermuda-eilanden en
Puerto Rico talloze schepen en vlieg
tuigen verdwenen. Vaak zonder enig
spoor achter te laten. In andere gevallen
vond men wel het schip terug, maar
ontbrak de bemanning.
Eén van de bekendste voorbeelden van
een onverklaarbare verdwijning vond
plaats in de winter van 1945. Kort na het
opstijgen van vijf Amerikaanse
gevechtsvliegtuigen voor een routine-
vlucht boven zee, kreeg de verkeers
toren in Fort Lauerdale een vreemde
oproep. Het squadron was niet zeker
meer van de positie. Het contact werd
even plotseling verbroken als het was
gelegd. Dat was meteen het laatste dat
men ooit van de vliegtuigen heeft
vernomen. Zelfs de wrakstukken zijn
nooit meer gevonden. Het onheil
spellende van het voorval is dat, aan het
begin van één van de grootste zoek
acties na de Tweede Wereldoorlog, ook
een reddingsvliegtuig met dertien
mensen aan boord in het niets opging.
Buitenaardse wezens
De lijst met vermissingen in de Driehoek
loopt uiteen van kleine zeiljachten en
sportvliegtuigen tot grote vrachtschepen.
Er bestaat geen officiële opsomming,
omdat er nooit een goed onderbouwd
onderzoek heeft plaatsgevonden.
Bovendien bestaat er over de precieze
afbakening van het gebied geen
duidelijkheid. De hierboven aan
gehouden drie poten van de hoek zijn
de meest gehanteerde. Om hun lijst zo
imposant mogelijk te maken hebben
auteurs de grenzen wel eens iets
verlegd. Het resultaat daarvan was
echter dat op het laatst de halve
Atlantische Oceaan tot de Driehoek
behoorde.
De theorieën over de verdwijningen
hebben in de loop van de tijd helemaal
de wildste vormen aangenomen.
Het gebied zou in de gaten worden
gehouden door buitenaardse wezens,
die af en toe schepen en vliegtuigen
zouden meenemen om onze vooruit
gang te bestuderen. Ook wordt er vaak
gesproken over een zwart gat, dat de
vermisten naar binnen trekt. Anderen
houden het op dodelijke stralen van het
verzonken continent Atlantis, een
toegangspoort tot een andere dimensie
of verplaatsingen in de tijd. Die theorieën
worden echter ontkracht door het feit dat
vooral in de tweede helft van deze eeuw
het aandeel van de grotere schepen bij
de vermissingen sterk is afgenomen.
Het is niet waarschijnlijk dat stralen of
andere bovennatuurlijke krachten
plotseling selectief te werk gaan. En wat
Bermuda
Miami
1 Puerto Rico
ffïtsAr.
De Bermuda Driehoek
zou een andere beschaving bijvoorbeeld
niet kunnen leren van het ontwerp van
de Nedlloyd Rotterdam?
Veel waarschijnlijker is, dat de oorzaak
moet worden gezocht in een combinatie
van natuurlijke factoren en menselijke
fouten. Wat dat laatste betreft: ook hierbij
komt het nauwelijks meer verdwijnen
van grote vaartuigen weer aan bod.
Met de tegenwoordige communicatie en
de nauwkeurige voorspelling van het
weer, gebeurt het bijna niet meer dat
grote schepen door slecht weer worden
overvallen. In veel vaargebieden, bijvoor
beeld op de Noordatlantische route,
wordt gedaan aan weerroutering.
De meeste Nedlloyd-schepen maken
daar overigens gebruik van. Bij veel
pleziervaartuigen geldt echter dat het
ontbreken van goede informatie over het
weer en de stromingen, en een gebrek
aan ervaring ongelukken in de hand
werken.
'Freak waves'
Het is aangetoond dat de Bermuda
Driehoek bloot staat aan unieke
natuurlijke en meteorologische
omstandigheden. Net als op een aantal
andere plaatsen op de aardbol is er
sprake van 'local magnetic anomaly';
afwijkingen tot 5 graden aan weerszijden
van het kompas. In de Driehoek bevindt
zich verder nog de Sargasso Zee.
De zee dankt z'n naam aan de grote
velden van wier die op het water drijven.
Het is een gedeelte van de Oceaan, dat
zich kenmerkt door een hoog zout
gehalte en dat omsloten wordt door
grote zeestromingen. In het binnenste
van de Sargasso zee heersen
opmerkelijke wind- en stroomstiltes, die
de vroegere zeilschepen samen met het
wier in een ijzeren omklemming konden
houden. Verschillende verdwijningen
vóór de komst van de stoomschepen
zijn daaraan toegeschreven.
Dat de zee, opgestookt door stromingen
en een aanwakkerende storm, kan
