De persoon achter
WF-Nieuws
pagina 15
In ieder nummer van het WF-Nieuws wil
de redactie een persoon een paar
vragen stellen om deze beter te leren
kennen.
De volgende acht vragen kenmerken
deze rubriek.
1. Wat is uw naam?
2. Hoe ziet uw gezinssamenstelling
er uit?
3. Hoelang bent u werkzaam bij
Wilton-Fijenoord?
4. Wat is uw functie? Beschrijf deze.
5. Heeft u iets leuks en/of dramatisch
meegemaakt in uw functie?
6. Wat zijn uw hobbies en vertel er
iets over.
7. Wat vindt u van het bedrijf
Wilton-Fijenoord?
8. Heeft u tot slot een goede raad?
1.
Broek, Arie, geboren 3 augustus 1938.
2.
Gehuwd sinds 1964, één zoon van
vijfentwintig jaar en één kleinkind van
drie jaar.
3.
In dienst vanaf 3 januari 1966.
4.
Gascontroleur.
5.
Diverse dramatische ongelukken
meegemaakt, maar ik denk dat het niet
verstandig is om die voor de
nabestaanden in het WF-Nieuws te
herhalen. Ik denk dan onder andere aan
de Simba Bergen Bergesen, Aqua Clara,
Naess Commander, Car carrier in dok
zes, Pacific Glory, ongeluk met
dokmensen in dok acht enzovoort.
Maar ik heb ook veel leuke dingen
meegemaakt; één ervan is, meen ik, van
ongeveer twintig jaar geleden, dat was
op de Atlantic Heron, een Griekse tanker
die een aanvaring had gehad in het
Engelse Kanaal. Het schip was bij
Tanker Cleaning geheel schoon
gemaakt, inclusief de bakboord brand
stofbunker, waarvan we reeds de
huidschade hadden gerepareerd en die
dagelijks door mij en Hans Hortensius,
die indertijd mijn collega was, werd
bekeken en gecontroleerd.
Op een dag komt er een bankwerkers
baas naar me toe en vraagt of ik eens in
die tank wil komen kijken, want er staat
twee meter olie in.
Dat is niet mogelijk zeg ik, want daarin
hebben we twee dagen geleden zitten
branden en lassen.
Toch zijn Hans en ik aan boord gegaan
en hebben ons in de tank laten zakken.
Onderin de tank aangekomen, zeiden
we tegen elkaar 'die baas zat zeker om
een praatje verlegen', want we zagen
niets. Voor de zekerheid heb ik de zuiger
nog even gecontroleerd (deze lekken
nog wel eens).
Ik moest van een leiding, die een halve
meter boven de bodem liep springen,
maar het was niet de bodem die we
zagen, maar twee meter water met een
film olie erop, zodat, toen ik sprong, ik
kopje onder ging.
Ik ben zonder problemen uit de tank
geklommen en Hans kon zijn lachen niet
houden.
Ik zag er niet uit, ik moest van plaats
veertien naar ons kantoor om me te
verschonen en te verkleden, zodat
verschillende WF mensen mij zagen.
Onderweg kreeg ik natuurlijk van
diverse kanten het nodige te horen.
Wat bleek, de tank was geperst en
afgenomen, maar de hoofdmachinist
had de tank gebruikt als tijdelijke
bilgetank om de machinekamer-tanktop
leeg te pompen. Hij had er geen erg in
gehad dat er nog een afsluiter bij de
afdeling Reparatie was.
6.
Voetbal en nog eens voetbal.
Ik heb zelf tot mijn achtendertigste jaar
bij Fortuna gevoetbald. Tien jaar ben ik
leider van B1 en A1 jeugd geweest en
sinds zes jaar leider van het tweede
elftal en twee jaar selectie-coördinator
bij HSC. Als leider doe ik de coaching
en alles wat erbij komt bij het tweede en
met succes mag ik wel zeggen. Verleden
jaar werden we kampioen en we spelen
nu in de KNVB. Als selectie-coördinator
ben je een soort klankbord (pispaal)
tussen het bestuur en de trainer,
leder jaar heb ik aan het eind van de
competitie mijn buik ervan vol, want de
meeste voetballers in de selectie zijn niet
alleen moeilijk voor zichzelf maar nog
moeilijker voor een ander. Maar ieder
jaar trap ik er weer in en ik geloof dat
ik het ook niet zou kunnen missen.
Afgelopen seizoen heb ik zelfs, de zes
laatste wedstrijden, de trainer moeten
vervangen, zodat alles tegelijk op je
afkomt en als de resultaten dan bar en
boos zijn, dan is dat allesbehalve leuk.
Gelukkig zijn we niet gedegradeerd, al
scheelde het maar weinig.
7.
Een bedrijf waar je van hoog tot laag
waardering krijgt als je voor je werk
staat. Waar, hoe gek het ook klinkt, de
saamhorigheid groot is. Waar iedereen
wel eens loopt te kankeren, maar laat
een vreemde niets over WF zeggen,
want dan krijgt hij problemen. Vooral als
de mensen eens uitgeleend zijn geweest
bij andere bedrijven en ze komen weer
bij WF, dan zijn ze tot de conclusie
gekomen dat het bij WF wel veel beter
geregeld is met betrekking tot veiligheid
en organisatie.
8.
ledereen praat over het milieu, op
televisie thuis, in de kranten en op het
werk, maar aan onze opvoeding, wat het
milieu aangaat, mankeert veel. Vroeger
kon alles, nu zijn er vele voorschriften en
wetten met kostenplaatjes, die niet mis
zijn. Bijvoorbeeld het morsen van patent
olie in het dok bij schroef en as. Als dat
in het grit komt, wat nog in het dok ligt,
gaan de afvoerkosten met honderd tot
tweehonderd procent omhoog. Voor een
vuilbak met keukenafval waar een
verfblik met oliehoudende lappen in
leeggegooid wordt, gaan de afvoer
kosten soms met vierhonderd procent
omhoog. Het is niet altijd onwil maar
dikwijls onwetendheid van de
werknemer zodat het de hoogste tijd is
om aan deze discipline meer aandacht
te besteden. Tenslotte, wanneer men
twijfelt of het wel veilig is, niet aarzelen,
maar de Gascontrole bellen, toestel
3403/3552.
