begint het Nieuu/e goed 1
DE VR
g<
59
98
39
Let op onze Kwartjesregen van de (older!
VEGE kruideniers in I Westen
Fa Gebr. Clarijs
Setter Set
Gl. Groe
J. ROETMAN, Ruysdaellaan 72 - Tel. 64443
INBRO"fW. Frankelandsestr. 110 - Tel. 68479
DE KROON"f Rembrandtlaan 8 - Tel. 69501
Complete
womnginricMing
Th. Engering
C. Groeneveld
VOOR
500 gram BISCUITS ovenvers
voor slechts
g 1 pot HONING, per pot
200 gram ADVOCAAT ft
14 zegels STAMMETJES O V
DROPNAALDJES 150 gram
8 zegels
Telef. 69615-53286
Meubelen, bedden, tapijten,
gordijnen, vitrages, enz.
Speciaal ad res voor het opnleuw
bekleden van Uw meubelen.
MODERNE STOFFEN
PRIMA VAKWERK
Wij wensen U
een voorspoedig 1961
Rubensplein 20a - Tel. 69701
P.J. Troelstralaan 113 - Tel. 63031
SCHIEDAM
Aan al onze clienten wensen wij
een voorspoedig 1961
De opruiming is op komst
Let op onze etalage
Slagerij
St
Liduinastraat 77b
Tel. 67985
Onze besfe wensen
voor 1961
Rubensplein 12
Telefoon 69963
vEge
If
E If
v.h. Spanjersberg
St. Liduinactr. 84
CV»
i
Vereniging ter bevordering van gezonde lichamelijke
en geestelijke ontwikkeling en natuurlijke leefwijze.
Zon en leven is een vereniging voor hen die zich
bewust zijn van de noodzaak de werkelijke waarden
van het leven een grotere plaats te geven.
Aanvankelijk zullen vele dingen misschien onwennig
zijn en U vreemd voorkomen, maar bij nader inzien
zal veel van wat vreemd leek spoedig volkomen natuur-
lijk en logisch blijken.
Hoe wij onze idealen trachten te verwezelijken kunt
II lezen in onze brochure Wat is Naturisme'
uitsluitend schiftelijk aan te vragen bij
postbus 624, Rotterdam
of het cont.adres H.J. W. Corpeleyn, Vlaardingerd 269b
Schiedam, onder bijsluiting van 12 cent aan postzegels
geeft de kleurenmode aan
Wij krijgen fantastische koopjes
Kies uw Setter Set-
nylons in de nieuwe
notenkleuren bij:
ANIMO-ZEGELS
Gebeurt het u ook wel eens, dat u even gaat
zitten om een karweitje op te knappen en dat
er dan iets heel anders voor de dag komt? Door
een kleinigheid wordt je afgeleid, er sehiet je
opeens een allang vergeten gebeurtenis te bin-
nen en weg ben je! De herinneringen laten je
niet meer los. Je karweitje blijft liggen en je
peinst van hoe-was-het-ook-weer
Nu heb je dat met schrijven nog veel sterker
dan met andere bezigheden. Vanmlddag b.v. ben
ik braaf achter het bureau van mijn Heer Ge-
maal gaan zitten, om een praatje met u te ma-
ken. Wel, eerst ging alles goed. Er stond al zo
het een en ander, het „liep" aardig.
Mijn jongste zoon, even twee jaar oud, speelde
veilig op de grond. Daar is nog nooit iemand
afgevallen, nietwaar, dus liet ik hem rustig zijn
gang gaan. Hij stoorde mij niet, totdat hij ineens
opstond en naar mij toekwam: „Mam, kijk-es,
gaat-tje in muur!"
Hij hield zijn handjes uitgestrekt voor zich, de
palmen naar zich toegekeerd. De toppen van zijn
wijs- en middelvingers tegen elkaar, vormde hij
een ruit en keek daar met Sen blauw, ondeugend
oog doorheen.
„Kijk mam, een gus-sje!" en zijn mondje, dat
nog niet eens goed praten kan, verscheen voor
het gaatje. „Gaat-tje in muur!"
„Pyramus en Thisbe!" schoot me te binnen. En
in gedachten was Ik weer zestien. Ik stond op
het toneel van het Concertgebouw in V. en was
de muur tussen de tuinen van de held Pyramus
en zijn geliefde buurmeisje Thisbe. Mijn vingers
vormden precies zo'n ruitje, als nu de kleine
tengeltjes van mijn jongste spruit.
U kent de geschiedenis van Pyramus en Thisbe?
Ze waren verliefd op elkaar. Hevig en ongenees-
lijk. Dat komt vandaag de dag ook nog wel
voor, maar wij twintigste-eeuwers zijn nogal
nuchter, vergeleken bij die mensen van vroeger.
Wij gaan eens samen naar de film, dan nog
«eens dansen of zo, en het resultaat is werk voor
de ambtenaar der Burgerlijke Stand. Heel ge-
woon. Maar vroeger ging dat schijnbaar niet
altijd zo vlot. Je leest in die oude stukken ten-
minste steeds weer van moord en zelfmoord,
jakkes, als zo'n stel verliefd was geworden.
Enfin, onze Pyramus en Thisbe (wat een eigen-
wijze namen h&dden die lui ook nog, vindt u
niet?) waren dan ook verliefd. Tot veriovens
toe. Helaas, de ouders van het lieve kind moes-
ten hem niet als schoonzoon, zodat de enig-
mogelijke vrijerij plaats vond 's avonds laat in
de maneschijn, alwaar de geliefden elkaar kon-
den spreken door dat gaatje in de tuinmuur. Het
gaatje, dat ik met mijn vingers stond uit te
beelden.
Pyramus en Thisbe is een ernstig stuk, een ge-
deelte uit een toneelstuk van Shakespeare, zo-
waar. Maar wat wij brachten, was wel een vrije
bewerking.
Pyramus werd gespeeld door een lange, brood-
magere jongen, die even lelijk als geestig was.
Zijn aangebedene door een kogelrond blondje,
zowat half zijn lengte.
De overige rollen herinner ik mij niet meer zo
precies. Behalve dan de maan. Want dat werd
de glansrol, ofschoon hij, evenals de muur, oor-
spronkelijk een „stomme" rol had.
Die maan werd gespeeld door niemand minder
dan Arie van Oorschot. Juist, die van de tele-
visie. Hij was toen van mijn leeftijd (nu ben ik
v6el jonger) en wij waren ailebei lid van een
jeugdvereniging in onze geboorteplaats V.
Daar stond ik als muur. Adrie als maan, tussen
de coulissen, bescheen het roerende tafereel met
een gele lampion aan een stokje. Nou was en
is Adrie een onverbeterlijke kwibus. Hij kende
zijn rollen altijd op een prik, maar kon niet na-
laten, er hier en daar iets tussen te fantaseren.
Niet dat dat afbreuk deed aan het succes van
het stuk, o nee, integendeel. Zo ging het ook
die avond.
Pyramus richtte zich op, na zijn Thisbe luid-
keels zijn tedere liefde te hebben verkondigd en
aanschouwde het romantische maanlicht van de
lampion.
„Heb dank, o maneschijn", galmde hij met ziel-
voile stem. ,,Voor uw gezegend licht
Er moesten nog enkele dichtregels volgen, maar
Adrie werd het teveel. Hij stak zijn vollemaans-
gezicht tussen de gordijnen door en zei nuchter
en beleefd: ,,Geen dank, 't was dienst!"
Pyramus, woest, hield 66k zijn mond niet. Er
werd een geestig stukje aan de tekst toege-
voegd, zij het niet in dichtvorm.
Het publiek lachte zich slap. Ze wisten niet be-
ter of het hoorde zo. Maar wij hebben Arie na
afloop afgerost!
Het is allang geleden dat dit gebeurde. Mijn
zoontje bracht het terug in mijn herinnering en
ik wilde het u niet onthouden.
Renee.
