V/OOR DE V/ROUU/ te koop gevraagd Let op Uw NUMMER Ruigrok Zelfbediening Bruine bonen Badzeep Komijne kaas Prima sponsen JV° 4614 Maison Botermans Wester-Nieuws no. GEBODEN DOOR: f 10.- (Waardebon) 2 x f 5.- boodschappen 2x25.- boodschappen 3x25.- boodschappen Rubensplein 18 Tel. 68294 Vanaf heden NOGAT EIEREN gevuld met slagroom 72 ei 20 ct heel ei 35 ct Wegens groot succes PAIN D'AMANDE per half pond 0.85 (zie de at al ages) H.Weenig, Paulus Pottarstraat S9a Drogisterij Haas, Rubensplein TH. ENGERING RUBENSPLEIN G. GROENEWEGEN RUBENSPLEIN Een greep uit onze folders: 500 gram 47c zak a 3 stukken van 98 voor 79 c KORSTLOZE 250 gram van 75 voor 05 C per stuk van 95 voor 65 c Hebt U geen folder! Vraagt haar dan aan de kassel 2e Jaargang No. 4 16 februari 1961 Verschijnt elke 14 dagen Redactie en AdministratieDrxikkerij A. L.v.d. Water, P. J. Troelstralaan 153, Telefoon 010-62733, Schiedam Kantooruren Dagelijks Tan 9-11 uur. Maandag, Woensdag en Vrijdag Tan 20-23 unr. Drukkerij Van Dijckstraat 174, Telefoon 070-394690, Den Haag. AdTertentietarief Kaboutertjes 20 woorden fl.-. Ver.chijnen in geheel Schiedam-West, Nieuwland en Kethel ^WWWWWWWWSAAAAA/VW Deze keer krrjgt u van mij geen tips, geen wij- ze(?) raadgevingen, geen recepten; nee, doodge- woon eens een kijkje in mgn leven. Het zal u vveinig interesseren hoe ik stofzuig of borden was. want dat zal allemaal wel precies eender zijn als bij u. Maanden geleden heeft de werk- ster ons gezin vaarwel gezegd. Alie moeite en kosten ten spijt is het niet gelukt een andere te vinden, dus u kunt zich voorstellen, dat mijn handen de hele dag wel wat te doen vinden. Dat is natuurlijk helemaal niet erg, het is heel ge- woon. Man, kinderen en dat kat, want u weet het, dat is bij ons een belangrijk lid van het gezin! hebben mijn zorgen nodig, dus die krijgen ze. Maar de avond is voor, dat is mijn vrije tijd. Als de radio de opvoedkundige taak even heeft overgenomen met het klokje van zeven uur of Paulus de boskabouter, alle „heren" in pyama zijn gestoken en in de slaapkamer verdwenen, begint mijn heerlijke rust. Rust, ja Maar laat ik het u eens netjes vertellen. We nemen een willekeurige avond. Het is winter, knap koud en het regent. Dan is het immers het gezelligst, om in de warme kamer te zitten en niets te doen dan te lezen? Het is dus avond geworden, eindelijk en ten lange leste. De rumoerige kinderzegen het lijken er wel dertig inplaats van drie! ligt in bed en slaapt. Dat heb ik ze tenminste bij kunnen brengen: het bed is om te slapen. Geen gezeur van ik-kan-niet-slapen, of mag-ik-een- beetje-water, of de radio harder of zachter, maar liggen en slapen. Als je hen zo bekijkt, terwijl ze als engeltjes zo zoet tussen de lakens liggen, die kleine mondjes waaruit zo'n ontaard lawaai kan komen vaag glimlachend in de rozige snuit- tes, zijn ze z6 lief, dat je je niet kunt voorstellen hoe ze je overdag op de zenuwen kunnen wer- ken. Iedere avond opnieuw denk ik, dat ik weer veel te ongeduldig geweest ben. Een slechte moeder was ik! Overtuigd van mijn ontoereikendheid als opvoed- ster sluit ik o zo zacht de slaapkamerdeur... en breek zowat mijn nek over een handvol glazen knikkers, die zij tegen mijn uitdrukkelijk verbod in, rustig hebben laten slingeren. Het linoleum is hard, keihard en mijn zelfverwijt slinkt behoorlijk. Tegen de tijd dat ik thee ge- schonken heb voor mijn Heer Gemaal en met een zucht in mijn stoel zakt, is er alleen nog diepe tevredenheid in mijn ziel. Het is heerlijk rustig in huis. Televisie heeft bij ons nog geen kans gekregen, de radio dient al leen „bij gebrek aan beter". Ik grijp een tijdschrift en duik meteen diep on- der in een spannend spookverhaal. Ben ik gek op, weet u. Vijf minuten gaat alles prachtig. Ik zit zalig te griezigen. Juist zal uit de kristallen lichtkroon een on- noemelijk-gruwelijk iets neerdalen in de kamer van mijn heldin, terwijl zij, och arme, verstijfd van sehrik toeziet „Aaaaauww!" gilt er wat. Hemel, jakkes, help, wat is dat?! „Je kat wil d'r uit", zegt Heer Gemaal. Hij leest rustig verder. Maar ik ben er helemaal en ho- peloos uit. Omdat het nu eenmaal uitdrukkelijk mijn kat is en ik zei het u al, hij is een Belang rijk Lid van het gezin, sta ik braaf op en laat het beest gaan passagieren. Op het balcon is het vinnig koud en het regent. Wat zo'n kat daar aan vindt, is me een raadsel. Ik ga weer terug naar de lichtkroon, waar juist... „Aaaaauww!" Ik schrik we w6er wild. „Je kat wil d'n in", constateert Pa. En leest tevreden verder. Naar het balcon, in de kou, in de regen. Kat zit beneden tussen de druipende heesters en sta,art met groenflitsende ogen naar mij. „Kom dan jongen, kom erin, poes!" Het duurt een eeuwigheid voor we het eens zijn en ik ben steenkoud. Terug naar mijn spook. „Tussen de flonkerende kristallen werd plotseling een vage schaduw ichtbaar. Een kille, wurgende angst overweldigde Hilda..." ,,Maaaauw", zegt het lieve dier, dat zo duidelijk mijn eigendom heet. Van wurgen gesproken! Deze keer wil hij niet wandelen, maar eten. Dat staat gelukkig klaar in de keuken en Hilda heeft op mij gewacht: „AIle kleur trok uit haar ge- zicht, terwijl haar ijskoude vingers om de stoel- leuning krampten..." „Maaaauw!" zegt ie weer en nu moet hij op schoot. En geaaid worden. Soms hebben katten zo'n gezellige rust over zich. Maas soms word je er gek van. Net kinderen, zou je zo zeggen. Of zou ik hem verwend hebben? Renee van Vlissingen. Mesdaglaan 14 - Tel. 67187 Broervest 50 - Tel. 68776 M

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Wester Nieuws | 1961 | | pagina 1