bij J. K. De winnaars euwEDsmiD ZAL het gelukken? Dat was de wel wat bange vraag, die wij elkaar stelden. Wat was het geval? Wij hadden een prijsvra'ag uitgeschreven, waarin gevraagd werd voor onze firma een ontwerp te maken voor een embleem of fa brieksmerk, waarin de aard van het bedrijf tot uitdrukking zou komen. Reeds vaak hadden wij gezien, hoe één der directeuren en de bedrijfsleider van de werf op allerlei manieren de beginletters van onze firma door elkaar vlochten, maar elke po ging, om tot een geschikt embleem te komen, mislukte en mistroostig werd dan het papier tje weer terzijde geschoven en eindelijk werd de hoop opgegeven. Het 100-jarig bestaan der firma kwam echter in 't zicht. Op verzoek van de directie was een commis sie benoemd, die met voorstellen komen zou, om dit op feestelijke wijze te herdenken en op één der eerste vergaderingen daarvan werd opeens het plan geopperd de directie een fabrieksmerk aan te bieden ter gelegen heid van het 100-jarig bestaan en daartoe de medewerking in te roepen van alle werk nemers, zoowel de hoofd- als de handarbei ders. Zo gezegd, zo gedaan en weldra verscheen de oproep aan allen om daaraan mede te doen en onder motto hun ontwerp in te die nen. Als attractie werd een geldprijs uitge loofd. Vandaar de vraag: Zal het gelukken? Zou er animo voor zijn? Er werd gedurende de tijd van indiening al eens aan de bus ge schud, de concierge werd gepolst: „Zijn er nog liefhebbers" en gelukkig zagen wij deze en gene stiekum al eens een poging wagen. Het aantal deelnemers overtrof echter verre onze verwachting en bij de opening der bus bleken er 64 enveloppen in te zitten. Het dagelijks bestuur van bovengenoemde com missie zou tevens beoordelingscommissie zijn, aangevuld met Mej. Rueb, beeldhouwe- res te 's-Gravenhage, met wie wij reeds in connectie stonden in verband met het 100- jarig bestaan. De taak, om een goede keuze te doen, was verre van gemakkelijk, dat zagen wij reeds spoedig. Na een eerste en tweede schifting bleven er een achttal ontwerpen over. Toen gingen wij elk afzonderlijk tot punten-geven over en kwamen zo tot een viertal, waaruit op dezelfde wijze een ontwerp werd gezocht, dat tenslotte door ons als het beste werd be schouwd. De directie echter zou het embleem moeten voeren en daarom berustte de eindbeslissing bij haar. Ook deze kwam keuren, maar kon eigenlijk niet tot een eindresultaat komen en besloten werd van een drietal ontwerpen, die, zooals wij zagen, een baggeremmer als hoofdmotief hadden, een plaat te maken en dan te zien, welke het beste voldeed. Zij wa ren allen van denzelfden inzender. Twee andere ontwerpen, die ook mooi wa ren, werden eveneens bekroond, zodat een le, 2e en 3e prijs ontstond. Zeer waarschijnlijk zal het bovenstaande em bleem echter gekozen worden. De winnaars waren de heren: L. Boon, scheepstekenaar, J. den Ouden, bedrijfsleider van de scheepswerf en M. J. S. Schults, ma chinetekenaar, resp. winnaars van de le, 2e en 3e prijs. Op hun verzoek zal het geen geldprijs zijn, maar een gebruiksvoorwerp. Van deze plaats willen wij hen nogmaals ge lukwensen en ook al degenen dankzeggen, die zoo spontaan ons hielpen de wedstrijd te doen slagen.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Het Zeskant | 1947 | | pagina 6