DE DIESEL-ELECTRISCHE SLEEPZUIGERS CO. 35 en 36
a%ikrmk
VOOR HET FRANSE MINISTERIE
VAN WATERSTAAT
&IRON&E
Zoals in het eerste nummer van „Het Zeskant"
is vermeld, heeft de IHC twee grote zuigers in
opdracht van de Franse Regering. Een daarvan
zal gebouwd worden door Verschure, in Amster
dam, de andere door L. Smit Zoon, te Kinder
dijk.
De Fransen gebruiken reeds twee zuigers van
een ongeveer gelijk type, dat wil zeggen, schepen,
die door middel van zuigbuizen, welke min of
meer flexible zijn en die zich aan weerszijden
van het schip bevinden, al varend hun laadruim
volzuigen. De zuigmond wordt daarbij over de
bodem gesleept.
Waarom sleepzuigers?
Dit type is in Frankrijk omstreeks 1926 ontstaan,
toen het nodig was de weg van Bordeaux naar
zee bij de monding van de Gironde geschikt te
maken voor de grote moderne schepen. Daarbij
bleek het noodzakelijk baggermateriaal te ver
vaardigen, dat in staat was te werken in de al
daar heersende zeegang, welke veroorzaakt wordt
door de uit de Atlantische Oceaan komende gol
ven, die dikwijls een hoogte van 3, soms zelfs van
4 meter bereiken. De plaatselijke gesteldheid ziet
U op nevenstaand kaartje.
Hopperzuigers, welke met normale, dus stijve
zuigbuizen uitgerust waren, bleken niet in staat
te zijn in deze zeegang te werken. Reeds bij een
golfhoogte van 0.75 tot 1.00 m. werden de starre
zuigbuisconstructies ernstig beschadigd.
Slechts met een zuigbuisconstructie zoals in 1936
door L. Smit Zoon gepatenteerd werd (waar
bij de zuigbuis flexible is en gebalanceerd is op
gehangen door middel van hydraulische cylinders
met een luchtkussen), is het mogelijk als de
hopper voor anker ligt ook in zware deining
te blijven werken. We herinneren er even aan,
dat de hopperzuiger voor ABIDJAN, welke door
Verschure gebouwd wordt, eveneens met een der
gelijke zuigbuis uitgerust wordt, aangezien in dat
gebied de Atlantische golven een deining van ca.
1.50 m. hoogte veroorzaken.
De Fransen echter zochten de oplossing in een
andere richting. Ze lieten de ankers voor het
baggerwerk vervallen en bewogen het schip voor
uit door middel van de schroeven, in plaats van
met de ankerlier het schip vooruit te trekken.
De zuigbuizen plaatste men niet meer met de
zuigopening naar vóór, doch naar achter, zodat
deze over de bodem gesleept worden. Ze consta
teerden daarbij, dat bij het werken in dwars
scheepse stroom de zuigbuizen niet meer even
wijdig aan het schip blijven, en dat dus een zekere
mate van flexibiliteit in de zuigbuisconstructie
nodig was.
Wat kunnen ze ermee doen?
Teneinde een indruk te geven, waartoe derge
lijke grote baggervaartuigen in staat zijn, is het
wel van belang enige cijfers te noemen van het
geen de twee bestaande Franse sleepzuigers ver
richt hebben toen ze in 193132 de grote
Westelijke doorvaart gegraven hebben in de
zandbank, welke de mond van de Gironde ver
sperde voor de grote scheepvaart naar Bordeaux.
In een totale werkperiode van ca. 13 maanden
hebben die schepen samen ongeveer 9.000.000 m3
zand verplaatst, -dus gezogen, in laadruim gestort
en daarna op zee weer gelost door de bodem-
kleppen.
De beide nieuwe sleepzuigers zullen dienst moe
ten doen in alle grote Franse havens en in de
mondingen van de grote Franse rivieren, zowel in
Europa als in Frans Noord-Afrika. Het was daar
om noodzakelijk de diepgang der nieuwe schepen
zoveel mogelijk te beperken, o.a. in verband met
het werken op de Seine.
