wegwagons op. Over Minsk en Smolensk, welbe kend uit de laatste oorlog, ging het naar Moscou, waar een auto ons bracht naar het prachtige hotel „Nowo Moskowskaj a", gelegen aan de rivier de Moskwa, waarvan hierbij een afbeelding. In 1933 ontving onze firma, als eerste Nederlandse werf, uit Rusland een opdracht voor een bagger molen met persinrichting met een capaciteit van 300 M3, welke molen na voorlopige montage in Sliedrecht, weer afgebroken moest worden om in bundels en secties per schip naar Leningrad ver voerd te worden op haar verdere doorreis naar Siberië. De opbouw in Sliedrecht verliep alleszins gunstig. De bagger- en persmachines en de twee stoom ketels werden in een oud casco beproefd. Hierna kon met het demonteren en merken der colli een aanvang genomen worden. Alles moest uit elkaar: de emmerladder in 3 en de hoofdbok in 6 stukken. Van het casco, de hutten enz. werden alle platen en hoekstalen afgenomen, gebundeld en gewogen en alle machine-onderdelen enz. in kisten verpakt. Nadat een en ander naar Dordrecht vervoerd was, volgde de-overslag in een zeeboot, bestemd voor de Russische hoofdstad, om daar per spoorwagon naar Siberië getransporteerd te worden. In het voorjaar van 1934 ving mijn reis naar Siberië in gezelschap van een monteur-bankwerker aan. Eerst van Sliedrecht naar Rotterdam en van Rotterdam naar Berlijn, waar de reis even onder broken moest worden en welke gelegenheid door ons benut werd, om wat van de stad te zien, w.o. ook het verbrande Rijksdaggebouw. De Duitse politie volgde hinderlijk, al onze wegen tot aan de Poolse grens. Via de Poolse hoofdstad Warschau gingen wij naar de Russische grensplaats Negore- loje. De eerste indruk, die de Russen op ons maakten, was gunstig, zij -waren erg behulpzaam en vriendelijk en zij probeerden steeds datgene aan ons verstand te brengen, wat wij nodig had den. Daar wij de Russische taal niet machtig waren, viel dit niet altijd even gemakkelijk. Ook viel ons direct de grotere breedte van de Russi sche spoorbaan en daardoor ook van de spoor- Hotel ,.Novto Moskowskaja De volgende dag vernamen wij, dat de bagger molen te Chabarowsk aan de rivier de Amour op vrij korte afstand van Wladiwostok gemonteerd moest worden. Wij moesten nog 4 dagen in Moscou blijven, voor dat de reis voortgezet kon worden. Het behoeft wel geen nader betoog, dat wij deze gelegenheid met beide handen aangrepen, om wat van de stad te zien. De grootste indruk maakte het Kremlin op ons met daarvoor het Rode Plein met Mauso leum, waarin het in een glazen kist opgebaarde en gebalsemde lijk van Lenin. Na ons vijfdaagse ver blijf in Moscou, konden wij de reis met de Siberi sche Express naar de Stille Oceaan voortzetten. We passeerden de grote rivier de Wolga, vervol gens de grote steden Wologda, Wjatka en Perm, om dan dwars door het Oeralgebergte te Swerd- lowsk aan te komen. Europees Rusland ligt nu achter ons en Aziatisch Rusland ligt vóór ons. Langs dicht met bossen begroeide bergen, over uitgestrekte, eindeloze vlakten, passeren wij. plaat sen als Omsk, Nowosibirsk," Krassnojarsk en reden over verscheidene grote rivieren, om dan bij Irkutsk de oever van het Baikal-Meer te bereiken. Dit Baikal-Meer, zo groot als België, heeft een diepte van 1500 m en is het grootste zoetwatermeer van de wereld. De Express zet haar reis langs de oever van dit meer voort, met aan de andere kant een bergketen van 1000 meter hoogte. Wat werden wij klein bij de aanblik van ener zijds deze onpeilbare diepte en anderzijds de on metelijke hoogte. De indrukken overweldigden ons. Steeds maar voort, dag en nacht, naar onbe kende omgeving, vol spanning of wij in staat zouden zijn om met de ons daarbij ten dienste staande hulpmiddelen onze taak te verrichten. Bij de hoofdstad van Mongolië, Werchneudinsk, valt ons de kleding en de gelaatstrekken der be volking op. Menige Mongoolse man en vrouw kwamen de trein binnen om te trachten allerlei dingen aan de reizigers te verkopen. Van Irkutsk tot aan Werchneudinsk gingen we via 39 tunnels door tal van grote bergruggen heen. We komen tenslotte aan de rivier de Amour, waar de trein, deze rivier volgend, de stad Chabarowsk, het eind punt van onze reis, bereikt. 9 dagen en nachten, onafgebroken zijn nodig geweest om ons van Mos cou naar Chabarowsk te brengen, terwijl van de grensstad Negoreloje tot Moscou de reis 2 dagen en nachten geduurd heeft. De afstand Negoreloje tot onze eindbestemming bedroeg circa 10.000 kilometer. In Chabarowsk aangekomen, werden vyij door de Russen afgehaald en naar een hotel gebracht, hetwelk heel wat minder luxueus was dan dat in Moscou. Ook het eten was er slechter. Tabak en siga retten werden zo nu en dan in kleine voorraden aange voerd en dan moesten we maken, dat wij er bij waren. Als Hollandse jongens ge voelden wij ons ook daar al gauw thuis. Afspraak was, dat men ons dagelijks per auto naar het werk zou brengen, hetwelk op 4 km afstand van het hotel ge legen was. (Wordt vervolgd). Het Kremlin

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Het Zeskant | 1947 | | pagina 5