Voorjaar op de Werf', ingez. door C. de Kluiver, L. Smit Zoon, le prijs in de klasse tekeningenorigineel werk". Deze tekening was uitgevoerd in waterverf, waarvan de tinten mooi op elkaar waren afgestemd. Helaas kunnen we de kleuren niet reproduceren. Copyricht 1947, I.H.C. Holland, Den Haag, Overneming van artikelen slechts na schriftelijke toestemming geoorloofd. Druk en ontwerp Holdert Co., Amsterdam van der Ham vanuit de achtergalerij van hun woning in Ajer Koedei uitzicht hadden op de be boste hellingen van de hoogste berg op Banka, de 700 m. hoge Maras, konden zij niet vermoeden, dat Mevrouw thans de verlossende klink zou mogen lichten om deze emmerbaggermolen het lauwe water tegemoet te doen snellen. Half drie. Het moment van hoog water. Het water gaat keren. Het wachten is op een drietal auto bussen, waarmede ook de heer ir. Guyot v. d. Ham naar onze werf komt. Hoogstens tien minuten kan er gewacht worden. Hitte, vet, en tij gedogen geen langer uitstel. Binnen deze tien minuten arriveren de autobussen met de verwachte gasten. Op de tribune wordt de I.H.C.-vlag gehesen. Thans haalt Mevrouw Guyot v. d. Ham met een forse ruk het handle over en de champagnefles slingert tegen het ponton aan stukken. Op het zelfde moment glijdt „DE MARAS" de helling at het water in. Vreugdevol gieren de stoomfluiten hun nieuwe watervriend tegemoet, voorspoed wensend bij de afbouw, voorspoed wensend in zijn leven! Zaterdag 31 Mei 1947. Een bijna tropische middag. Kwart over twee. De Gusto-poort wordt ontsloten en een brede stroom van belangstellenden golft naar binnen. 't Is een fleurig gezicht die kleurige japonnetjes en de thans zo geheel anders uitziende werkne mers voorbij dat roestige staal te zien trekken. Straks zal „DE MARAS", onze derde tinmolen na de tweede wereldoorlog, te water gelaten worden. De tewaterlating is altijd een belangrijke gebeur tenis in de bouw van elk schip. En voor de op drachtgever, èn voor de bouwer. Daarom ver zamelen zich op dat moment de opdrachtgever eri de bouwer, om deze gebeurtenis, welke dan met enig ceremonieel gepaard gaat, bij te wonen. Ook de genodigden begeven zich thans naar de helling en beklimmen detribune. Mevrouw Guyot v. d. Ham, die de doopplechtig heid zal verrichten, getooid met een keurig bou quet, opent de rij. Toen 35 jaar geleden de Heer en Mevrouw Guyot „De berg MARAS, gezien vanuit het Zuid- Westen in morgenwolken. Op de voorgrond een typisch Bankanees huis, opgetrokken uit stukken hout met palmbladbedekking" (Foto: Indisch Instituut). Toen 35 jaar geleden waren de twee in Duitsland gekochte excavateurs (droogbaggers) en eveneens de door Werf Conrad geleverde drij vende spuitbagger, moderne werktuigen. Thans is in deze zes nieuwe emmerbaggermolens, waarvan „DE MARAS" de laatste is," die te water gelaten wordt, bijeengegaard de ervaring van vele jaren baggeren in de alluviale tinertsterreinen van Ned. Indië. Het is dan ook voor de Heer en Mevrouw Guyot v. d. Ham een feit van bijzondere persoonlijke be tekenis, dat Mevrouw deze doopplechtigheid mag verrichten. Hadden zij toen kunnen voorzien, dat mevrouw thans de klink mocht lichten, ik vermoed dat zij de Maras wel eens bestegen zouden hebben. Zij hebben daar op Banka de eerste ontwikkeling van het machinaal grondverzet der tinwinning mede gemaakt.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Het Zeskant | 1947 | | pagina 8