Goed zo! Gusto Staalbouw toont direct activiteit
na de aan haar gerichte oproep.
Hier komt van Altena ons iets vertellen over de
moeilijkheden, die bij het uitvoeren van de werk
zaamheden op montage moesten worden over
wonnen.
Van Altena:
Bruggen bouwen
Ik zal slechts een greep doen uit mijn belevenis
sen uit de tijd van September tot November 1945,
uit de begintijd dus van het herstel van de Keiper-
spoorbruggen over het kanaal Wessem-Neder-
weert, welke bruggen vóór de capitulatie door de
Duitsers werden opgeblazen.
Ten behoeve van het spoorwegverkeer was door
de geallieerden naast de vernielde bruggen een
z.g. Bailleybrug geslagen, met aan beide zijden
een heftoren, door middel waarvan het midden
stuk voor de doorvaart van het scheepvaartver
keer omhooggebracht kan worden.
De Bailleybrug bij Keipen
Daar de brug te laag van doorvaart was ontving
Gusto Staalbouw opdracht van de Ned. Spoor
wegen de heftorens plm. 1.15 m op te vijzelen.
Wat daar door de Gusto-mannen is gepresteerd,
Bailleybrug afd. spoorbrug in aanbouw
weten alleen zij, die daar opdrachten gaven en
degenen, die er deze opdrachten, vaak onder de
moeilijkste omstandigheden, hebben uitgevoerd.
Het was een karwei, dat voornamelijk 's nachts
moest geschieden, opdat overdag de treinen onge
hinderd konden passeren. Meerdere malen, nadat
's avonds ingespannen in kou en regen was door
gewerkt en men 's morgens moe en huiverig van
de ochtendmist en vermoeienis het kosthuis ging
opzoeken, werd opdracht gegeven reeds 's mid
dags weer present te zijn voor de volgende ruk.
Om er zich een voorstelling van te vormen onder
welke moeilijke omstandigheden en met welke
vaak zeer primitieve middelen moest worden ge
werkt, zij vermeld, dat in de eerste tijd geschaft
werd in een klein houten bazenkeetje en een oude
goederenwagon.
De verlichting bestond uit kaarsen en op de brug
enkele electrische lampen, waarvoor de stroom
werd opgewekt door een dynamo, gekoppeld aan
een auto-motor, welke vaak kuren vertoonde.
Nadien werd een hypermoderne!?) carbidver-
lichting door de Rijkswaterstaat beschikbaar ge
steld met de daaraan verbonden verrassingen: of
de pit verstopt of de pot leeg. Nee, bang in het
donker moest men niet zijn, op 15 m hoogte in
de heftorens of onder de brug boven het water.
Maar ondanks zulke „kleine" onaangenaamheden
werd er hard gewerkt en.werden er geen on
gelukken gemaakt.
Materiaal, b.v. vijzelbalken, welke vaak op kilo
meters afstand van het werk lagen opgeslagen,
werden op maat gebrand bij het heldere schijnsel
van een door een boer voor het goede doel afge
staan petroleumpitje.
Schrijver dezes kreeg op zekere dag opdracht
voor het gereedmaken van 2 stel bevestigings
strippen met bijbehorende 4 stuks stalen pennen
van 2% duim dik, een en ander voor het ophijsen
voor het brugdek. „Ga maar naar Weert (9 km
verder), het moet persé vanavond om elf uur
klaar zijn," werd er gezegd.
Nu, eerst zien, dat je naar Weert gelift komt, dan
te voet alle smederijen en fabriekjes af, nergens
2l/2 duims rond te krijgen. Ik zag een trein rij
den: aan die wagons zitten buffers, waaraan zich
stukken 2% duims ijzer bevinden. Ik belde een
kennis, via de N.S. telefoon te Weert, in Eind
hoven op het station aldaar met het resultaat, dat
's middags het materiaal in een werkplaats in
Weert was en 's avonds om elf uur was alles voor
elkaar. Meteen de boodschap er bij„Konr ook
maar mee naar de brug, we gaan weer vijzelen."
Bailleybrug met de spoorbrug
in aanbouw
En dan ging je maar weer, met kapotte schoenen,
een nog ondervoed lichaam, koude voeten.
Was het je reisbeurt, dan was het helemaal niet
gek om een week over te slaan, omdat je niet
gemist kon worden, dus m.a.w. 3 weken van huis
met zegge één of wel helemaal geen verschoning
bij je.
Verschillende collega's hadden 's nachts geen vol
doende dekking. De oplossing? Het bed uit, aan
kleden en weer naar bed.
Tot zover dit relaas over een gedeelte van de mon
tage te Keipen.
Naschrift van de Redactie
Dat deze in bovenstaand artikel vermelde brug
gen, ondanks de, vooral in het eerste jaar na de
bevrijding, te overwinnen grote moeilijkheden
toch zijn gereed gekomen is te danken aan het
verbeten doorzetten en de gedachte van hoog tot
laag: „Nederland zal herrijzen
Vooral gij jongeren, zet de tanden op elkaar en
bouwt mee aan de brug naar een betere toekomst
van Nederland.
De Bailleybrug bij Kei pen
