Van de redactie
BELONING NAAR PRESTATIE
Indien men hierin gelooft, is het niet zo
moeilijk met vertrouwen in de toekomst het
nieuwe jaar te beginnen.
Ons geluk is niet alleen van onze welvaart
afhankelijk en kan evenmin door onze eigen
persoon alleen beïnvloed worden.
Moge in 1948 ons gezamenlijk streven met
succes bekroond worden en dit jaar een ge
lukkig jaar worden voor U en de Uwen.
A. V.
Het is een traditie om aan het einde van het jaar
in gedachten stil te staan, eens achterom te kijken
en een balans op te maken over het afgelopen
jaar, daarna plannen te maken voor het nieuwe
jaar. Het verheugt ons dat de directies, van de
hand van een der directeuren, voor Het Zeskant
een oudejaarsbeschouwing zonden, waarvoor wij
de ereplaats op de voorpagina hebben ingeruimd.
De redacteuren van Het Zeskant maken van deze
gelegenheid gebruik alle IHC-ers hun beste wen
sen voor het nieuwe jaar te zenden en hen, die
in de loop van het jaar bijdragen inzonden, daar
voor te bedanken. Want het einde van het jaar
betekent ook het einde van de eerste jaargang,
en er is voor de redactie dus alleszins reden om
de balans van het eerste jaar op te maken! Die
balans ziet er gunstig uit, over medewerking heb
ben wij niet te klagen, velen zonden ongevraagd
interessante bijdragen in de vorm van artikelen,
foto's, tekeningen, caricaturen, en wat niet al.
Toch zijn wij nog lang niet waar wij wezen moe
ten. Zo moet er b.v. nog veel meer ingezonden
worden over eigen werk in-de fabriek of op het
bureau. Wanneer de IHC-ers wat meer over hun
eigen werk wilden vertellen, zou dat zeker heel
prettig zijn en tot beter begrip en waardering van
elkanders werk kunnen leidendaarbij denken
wij ook aan het vele en veelsoortige administra
tieve werk, dat er op de bureaux wordt verricht.
Ook willen we graag van nog meer IHC-ers ho
ren, wat zij van de inhoud van Het Zeskant den
ken en over welke onderwerpen zij het liefst wat
willen lezen.
De inhoud van dit laatste nummer van de eerste
Tijdens de bezetting en vooral in de hongerwinter
zijn wij lelijk door onze spullen geraakt. Ons
vooroorlogse bezit is versleten en nieuw hebben
wij ons niet kunnen aanschaffen. Bij de zorgen
die we toen hadden over uitzending naar Duits
land, onderduiken, verkrijgen van voedsel, hiel
den we ons hoofdzakelijk op de been door de ver
wachting, dat na de bevrijding dit alles spoedig
zou zijn ingehaald. Dat is een bittere teleurstel
ling geworden. Kleren, schoenen en huisraad
worden niet uit vliegtuigen geworpen zoals de
voedselpakketten. De buitenlandse hulp blijft be
perkt en wij leren steeds duidelijker inzien, dat
wij zelf onze boontjes moeten doppen. Onze
schaarse deviezen hebben wij hard nodig voor
herstel van onze gehavende fabrieken, mijnen,
spoorwegen, havens en schepen. Wanneer wij dit
niet doen, raken wij bij het buitenland nog meer
achterop, zodat wij dan niet meer zouden kunnen
concurreren met buitenlandse fabrieken en onze
werkgelegenheid zouden kwijtraken.
Zelf maken wij niet voldoende; importeren kun
nen wij bijna niet en er is daardoor een groot
tekort aan goederen, die wij voor ons dagelijks
gebruik nodig hebben. En dan komt er nog bij,
dat vooral in het buitenland de prijzen sterk zijn
gestegen.
jaargang mag er weer zijn. Het artikel Beloning
naar prestatie behoeft geen verder commentaar-,
dan hebben wij het verhaal, hoe het in een gie
terij toegaat, ingezonden door een der Gusto-
mensen; bijzondere aandacht verdienen de prach
tige kunstfoto's, die dit artikel verduidelijken,
ingezonden door een Gusto-amateur-fotograaf. Wij
vrezen, dat ze op dit papier niet voldoende tot
hun recht zullen komen.
Het verhaal van een baggerbaas, speciaal voor
'Het Zeskant geschreven, wordt door de redactie
en zeer zeker ook door de IHC-ers zeer gewaar
deerd. Onze serie Vrijetijdsbesteding zetten wij
voort met een paar aardige inzendingen; wij heb
ben voor deze rubriek nog een paar stukjes liggen
en wachten graag nog veel meer bijdragen, zodat
wij het nieuwe jaar met een flinke voorraad kun
nen beginnen.
Maar omdat de prijzen zijn gestegen, moeten de
lonen omhoog, anders kan men niet rondkomen
met zijn geld. Hogere lonen betekenen echter
weer hogere prijzen en zo kunnen wij in een
kringetje rond praten. Lonen en prijzen dreigen
elkaar omhoog te schroeven tot het gevaarlijke
punt van de inflatie. De overheid tracht dit te
voorkomen door de lonen zoveel mogelijk con
stant te houden en de prijzen te verlagen. Zij
betaalt millioenen bij op de prijs van het eten,
dat wij importeren. Dit kan natuurlijk maar een
lijdelijke oplossing zijn.
Dit is in het kort de grote lijn. U begrijpt na
tuurlijk wel, dat de grondoorzaak van al deze
moeilijkheden is gebrek aan goederen. Er is maar-
één weg uit dit doolhof: meer goederen maken!
De beste manier om dit te bereiken is de arbei
ders hierbij te interesseren door degenen die extra
prestaties leveren ook extra te belonen, waardoor
hun vrouwen wat gemakkelijker rond kunnen ko
men. De harde werker verdient dan meer en dat
is ook rechtvaardig, want hij helpt daarmee niet
alleen zichzelf en zijn gezin, maar ook ons land.
Het bedrijf heeft nu een goed middel nodig om
de prestaties van de verschillende werkers te kun
nen beoordelen en dat middel moet ook vrij zijn
van willekeur, opdat hierbij geen vriendjespoli
tiek kan worden toegepast. Dat middel is: goede
tarieven.
Maar tarieven, dat is een netelig onderwerp. Daar
hebben velen al zoveel slechte ervaringen mee
opgedaan. Zijn die tarieven wel zo'n goed middel
om de prestaties van de verschillende mensen te
meten? Velen twijfelen hieraan. Maar wat niet
is, kan komen. Wanneer de tarieven nog niet zo
goed zijn, dan moeten we de tarieven zo goed
mogelijk maken en daarom heeft de I.H.C. be
sloten het Adviesbureau van Dr. Ir. M. G. Ydo
te Amsterdam, dat bij verschillende bedrijven van
onze groep al bekend is, op te dragen voor onze
bedrijven een „goed" tariefsysteem te ontwerpen.
Wij weten zelf, dat dit een moeilijke opgave is,
maar wij hebben het vertrouwen, dat wanneer
wij allen meewerken, deze opdracht tot een goed
einde kan worden gebracht. En dan hebben wij
veel gewonnen; dan kunnen wij tenminste de
goede werkers betalen wat hun toekomt. Laten
wij allen helpen dit te bereiken.
