GARCIA
De brief aan
door drie brillen
De directie van N.V. Magazijn De Bijenkorf heeft ons
toegestaan, het volgende verhaal uit hun personeelsorgaan
over te nemen. Wij vonden dit n.l. voor onze IHC-ers
ook zeer interessant.
U kent natuurlijk die beroemde brief aan Garcia, die
plm. 50 jaar geleden zo'n succes was in vrijwel de ge
hele wereld. Millioenen exemplaren ervan werden in
brochure-vorm verspreid en in 't bijzonder in kringen
waar gezagsverhoudingen ter sprake kwamen, greep men
er steeds weer op terug.
Voor hen die zich de brief niet meer precies herinneren
dus eerst nog even de inhoud.
„Toen de oorlog tassen Spanje en de Ver. Staten uit
brak, was het zaak zich zo spoedig mogelijk met de lei
der der opstandelingen Garcia) in verbinding te stellen.
Garcia bevond zich ergens in het Cubaanse gebergte,
niemand wist waar. De president der Ver. Staten moest
echter op zijn medewerking kannen rekenen en liefst
zo vlug mogelijk. Wat i? doen?
Een van zijn raadgevers zei tegen de president: „Als er
iemand is, die Garcia voor u zal kunnen vinden, dan is
het een zekere Rowan". Rowan werd ontboden en kreeg
opdracht om een belangrijke brief aan Garcia te bren
gen, Hoe deze „zekere Rowan" de brief meenam, goed
in een tas opborg, die hij op zijn lichaam bond, binnen
4 dagen, in een open boot, de Cubaanse kust bereikte,
in de wildernis verdween om drie weken later aan de
andere kant van het eiland weer op te duiken 1), om ten
slotte zijn brief in handen van Garcia af te leveren, zijn
dingen waarover ik u eigenlijk niet wilde spreken. Wat
ik wilde opmerken is het volgende: Mr. Kinley gaf
Rowan een brief om aan Garcia te brengen. Rowan sloeg
de hakken tegen elkaar, zei eenvoudig: „ik breng deze
brief naar Garcia", salueerde, maakte rechts-om-keert en
ging heen om zijn opdracht uit te voeren, zonder te vra
gen: „Waar vind ik die Garcia?"
Werkelijk, dit is een man, die vereeuwigd zou moeten
worden, wiens standbeeld in elke school zou moeten staan.
Want de jeugd heeft nog meer dan boekengeleerdheid,
een ruggegraat nodig, die maken zal, dat een opdracht
Noot van de redactie: hij had beter aan de andere
kant kunnen beginnen.
van vertrouwen haar gerust kan worden toevertrouwd;
dat ze vlug zal handelen, haar energie zal kunnen con
centreren: een brief aan Garcia zal brengen.
Generaal Garcia is dood, maar er zijn nog andere Gar-
cia's. Iedereen, die wel eens geprobeerd heeft een plan
ten uitvoer te brengen, waarvoor meerdere handen nodig
waren, heeft ook ondervonden, dat veel mislukt, door on
oplettendheid, onverschilligheid, lauw werk."
DE EERSTE BRIL, Fietje A. van de Speelgoedafdeling.
We hebben erbij gezeten, toen Fietje, leerling van de
Speelgoedafdeling, deze brief las.
Ze snapte het niet erg goed. Ze is nog wat jong om zich
te verdiepen in de problemen van een vrijheidsstrijd.
Weliswaar heeft ze veel herinneringen aan ondergrondse
moed in oorlogstijd, maar toch niet voldoende fantasie
om zich de enorme moeilijkheden van die briefbezorgerij
voor ogen te stellen.
Ze vindt het ook niet zo erg vrouwelijk, die hakken-
klapperij en die tocht vol ontberingen door die wilder
nis. Als ze eraan denkt vindt ze het echt eng. Nee hoor,
zo ben ik niet. 't Zal wel een flinke vent geweest zijn
denkt Fietje, maar wat heb ik daar nu aan. Bovendien
hebben ze Fietje geleerd, dat ze heel veel moet vragen,
dat ze beslist geen klanten mag helpen, omdat ze daar
voor nog niet voldoende van de Bijenkorf afweet. Die
Mijnheer Garcia of eigenlijk die soldaat Rowan zegt
onze Fiet niet veel; 't enige wat haar bij blijft, is dat
ze voor die Rowan wel wat voelt, omdat ie klaarblijke
lijk zo'n vertrouwen geniet. Ja, dat moet toch wel fijn
zijn als iemand van je denkt: die kan ik vertrouwen of
die kan ik om een boodschap sturen, dat je direct eruit
gepikt wordt als er eens iets gedaan moet worden, wat
eigenlijk 'n beetje meer is dan onze Fiet, die pas 'n
klein jaartje in dienst is, volgens de regels van het huis,
zou mogen doen. Ja, Fiet begint er toch iets van te
snappen.
DE TWEEDE BRIL, die van Jan W. uit het magazijn.
Ja, da's ntannewerk, 'n moordvent die Rowan; zou die
'n dolk of 'n pistool bij zich hebben gehad?
Echt zo'n ijskouwe natuurlijk, die alles aan z'n laars
lapt op z'n eentje door 't vijandelijke land na
tuurlijk valse papieren dan sliep ie in 'n hooiberg
dan ergens vlak bij een politie-bureau ja met lef
breng je 't een heel eind. Ja, da's mannewerk, echt voor
de film (die er overigens van gemaakt is) met zo'n
kerel zou 'k wel eens 'n avond willen bomen.
Dan is 't bij ons toch maar een saaie boel, denkt Jan W.
Elke dag 't zelfde, nooit eens een beetje sensatie, hoog
stens 'n lelijk gezicht als je vijf minuten te laat bent. Ja
zo'n verhaaltje is heel mooi, maar daar moeten ze mij
niet mee aankomen! Bij ons is dat zo anders, 'k Geloof,
dat 'k ook maar eens ergens anders ga solliciteren. Dat
brengt wat afwisseling
Ja, Jan, je hebt gelijk, jb, 't leven is meestal niet zo
romantisch als bij die Rowan; in de Bijenkorf niet en
bij een ander niet. Daarom is het ook zo'n getapt ver
haal geworden, omdat zulke topprestatie's ook niet zo
heel vaak voorkomen. Maar daar zaten ook heel wat ri
sico's aan vast. Die Rowan zal ook wel eens de dood
heel dichtbij gezien hebben. Ben jij ook zo moedig, of
vind je, dat je 't met een beetje minder moed en dus
minder risico ook 'n heel eind brengen kunt? Dan heb
je de brief toch goed gelezen, want hij wil niet van iedere
magazijnbediende een held maken, maar van ieder mens,
die met een ander samenwerkt, een collega, die niet
zwamt, maar die werkt. Duidelijk?
DE DERDE BRIL, die van een directielid.
'n Aardig verhaaltje! Ja, als we 't eens zo ver zouden
kunnen brengen, dat ieder direct deed wat je van hem
of haar vroeg. Zo zonder tegenwerpingen, in de houding
springen, hard lopen, vriendelijk lachen en blij zijn dat
ze wat voor je kunnen doen. Er zijn allerlei soorten di-
rectie's, die van de firma X, van de N.V. Magazijnen Y,
van de Gebroeders Z en er is de directie van de N.V.
Magazijn „De Bijenkorf".
Velen van die directie's zullen het op 'n andere manier
zien en van al die manieren zal veel goeds en ook wel
kwaads te zeggen zijn. Wij lezen echter tussen de regels
van die brief aan Garcia de grote waarheid, die niets te
maken heeft met onderdanigheid, niets met blindelingse
gehoorzaamheid, niets met bijzondere heldenmoed, maar
die in een paar woorden hierop neerkomt: liefde voor de
goede zaak. De derde bril, de tweede bril en de eerste
bril moeten tussen de regels lezen, dat de opdracht van
de grote Bijenkorfgemeenschap in de. 3 steden is: bij
voortduring een dienende schakel te zijn tussen produ
cent en consument; doen wat de klant van ons vraagt,
niet domweg, maar met onvermoeide toewijding. Dan zal
er over ons nog geen brochure geschreven worden als
helden in een grote strijd, maar we zullen in het grote
raderwerk van dit ondermaanse voor onszelf het gevoel
hebben 'n beetje nuttig te zijn geweest en prettig te
hebben gewerkt.
ROWAN, soldaat uit Cuba, je was waarschijnlijk niet
zo interessant als een Canadees, je was zeker een grove
kwant. Je had zeker geen mooi pakje aan, maar je deed
wat van je verwacht werd. JIJ, Directeur, chef of leer
ling, uit Amsterdam, Den Haag of Rotterdam, je bent
waarschijnlijk wel goed gekleed, je weet waarschijnlijk
veel van politiek en psychologie, doe jij ook wat van je
verwacht wordt?
A'dam. N. IJ. BENNINGA.
20
