T) Qntspanning (^VMntwikkeling Thionville viel het me op, dat meisjes als spoorweg arbeiders dienst doen. Gekleed in vuile overall en pet kruipen ze onder de wagens en verrichten alle mogelijke werkzaamheden, die men hier meestal door mannen ziet doen. 's Middags te 13.10 arriveerden we te Basel, waar men 2 douaneposten, n.l. 1 Franse en de Zwitserse na elkaar moet passeren. Hier gebeurde nog een aardig incident, doordat alle wachtende passagiers plotseling het perron weer opren den, er was n.l. een reus te zien; ongeveer 2.5 m lang en 1 m breed, hij liep echter een beetje ongelukkig. Bij het afstempelen der passen bij de Zw. douane werd ik plotseling in mijn kraag gepakt en bij een aantal andere mensen geplaatst. Mijn eerste gedachte was of ik er misschien verdacht uitzag, maar later bleek, dat dit alle mensen waren, die te werk gesteld zouden wor den op een of ander bedrijf en voor de eerste maal in Zw. komende geröntgend moesten worden door de Volks gezondheid. Dit nam plm. l]/2 uur in beslag, waarna ik mijn reis naar Neuhausen via Zurich vervolgen kon. Aankomst te Neuhausen 18.45 uur, waar een kamer voor mij besproken was in het alcoholvrij hotel Oberberg. Na gegeten te hebben, vroeg gaan slapen door de vermoeie nissen der reis. De andere morgen meldde ik mij om acht uur op de zaak, waar ik een speciale opleiding zou krijgen. Het eerste wat opviel was, dat zelfs de geleerdste mensen allen zo heel gewoon waren, niet alleen tegenover vreem delingen, maar ook met hun ondergeschikten tot de allerlaagste rangen buitengewoon kameraadschappelijk omgaan. Werktijden voor beambten en arbeiders zijn daar ook volkomen gelijk, n.l. van 7.3012 en van 13.3017.30. De arbeiders zelf willen allen in hun vak zo bekwaam worden als maar mogelijk is. Hiervoor bestaat dan ook in dit land de mogelijkheid voor iedereen die er een weinig geld voor over heeft. Er zijn vakscholen, die door iedereen bezocht kunnen worden voor slechts 1.20 per maand. Daar kan men in elk willekeurig vak alles leren wat men wenst. Door mij werd zo'n school bezocht op Zaterdagmiddag. In een afdeling zaten b.v. 15 mensen, alle getrouwde mannen, die autogeen-lasser van beroep waren, maar daarnaast het aluminium lassen wilden leren. Die werk ten daar van 25 uur, alleen om zich in dit speciaal lassen te bekwamen. Om vijf uur werd alle gereedschap netjes opgeborgen, lastafels afgeveegd, daarna met water afgeborsteld, de werkbanken en vloeren aangeveegd, waarna alles weer in een staat verkeerde of er niet gewerkt was. Men waste en verkleedde zich op zijn gemak en vertrok heel rustig om half zes. Ook in de openbare middelen van vervoer valt het op dat men op de vloeren niet alle mogelijke soorten afval aantreft. Hierin zijn dan ook overal speciale bakken op gehangen met het verzoek erbij om afval hierin te de poneren, waar iedereen dan ook gevolg aan geeft. Geen gedrang bij trein, tram of autobus, men helpt zijn mede reizigers ongevraagd met koffers enz. Men zou niet in Neuhausen geweest zijn als men daar de waterval niet gezien zou hebben, dus heb ik deze ook van nabij bezichtigd. Een geweldig indrukwekkend ge zicht als men daar 1000 m3 water per seconde een val ziet maken van 21 m hoogte, jammer dat daar zoveel energie ongebruikt verloren gaat. Bij mijn verdere wandeling ontdekte ik 3 vissers en om dat deze sport ook door mij gaarne beoefend wordt, sprak ik de oudste man aan over de vissen, die ze vin gen, maar hij deed of ik lucht was. Na enige tijd viel hij tamelijk bars tegen mij uit: „Bist du ein Schwaab", wat zoveel betekent als, ben je een Duitser. Na hem verteld te hebben wat mijn nationaliteit was, was hij plotseling geheel veranderd, riep zijn kamera den en nu moest ik hun vertellen hoe men In Holland vist, welke vissen men daar vangt, hoe op zee gevist wordt enz. enz. Ze hielden me ongeveer 2/2 uur aan de praat. De vissen daar zijn een soort forellen, geweldig snel en sterk en mogen niet kleiner gevangen worden dan 30 cm. Hit was hier echter een der minst beoefende sporten. Zwitserland is het land der vele verenigingen. De natio nale sport is wel het jassen, een kaartspel, dat ongeveer overeenstemt met het Hollandse kruisjassen. Dit wordt overal gespeeld, in de huiselijke kring, in café's, op sta tions, enz. Daarnaast is de schietsport één der meest beoefende, omdat dit voor iedere man die dienstplichtig is (en dat is practisch iedereen), door de staat verplicht is. Dienst plichtigen moeten iedere week, hetzij Zaterdagsmiddags of Zondagsmorgens schietoefeningen houden, die onge veer 9 maanden duren. Men is verplicht in deze tijd een bepaald aantal malen tekomen en een verplicht aantal punten te halen. Voldoet men niet aan deze eisen, dan wordt men voor straf 3 dagen opgeroepen. Wat dit betekent weet iedere militair. De Zwitserse soldaat heeft zijn volle uitrusting vanaf geweer tot zijn slaapzak thuis en hiermede moet hij dan op stap naar zijn garnizoens plaats. Men mag daar zoveel vuurwapenen in zijn bezit hebben als men wil. Jagen is vrij en velen beoefenen dan ook deze sport in hun vrije tijd. Hier worden nog vrij regelmatig wilde zwijnen, herten en soms een wolf geschoten. In Schaffhausen zag ik toevallig een wild zwijn, dat zo juist geschoten was. Men schiet ze het liefst van achter, daar de haren van deze dieren ongeveer zo hard zijn als een vooroorlogse wasborstel en de kogels evenals bij eenden enz. soms hierop afketsen, als men onder te kleine hoed schiet. Raakt zo'n beest licht gewond, dan zijn ze buitengewoon gevaarlijk en ongelooflijk snel, wat men terug vindt in het woord „Saugeschwindig", d.i. zo snel als een wild zwijn. Wordt vervolgd) In aansluiting aan het artikeltje voorkomende in het nummer van October 1947, deelt onze amateur-instru mentmaker, de Heer B. van de Werken, nog het vol gende mede: „Toen ik in October van het vorige jaar een artikeltje schreef over het vervaardigen van een eenvoudige pro jectielantaarn, kwamen er al gauw personen om inlich tingen vragen naar de lens die daarvoor nodig is. De meesten hadden er geen begrip van wat de brandpunt afstand was. Nu hebben wij als kinderen toch wellicht allen wel eens geprobeerd om met behulp van een brand glas of een lens die vergroot wat hetzelfde is te branden met de zon. Nu is de afstand in cm van de lens tot aan het brandpuntje de brandpuntsafstand. Ook waren er nog personen, die wél een goede lens had den, maar waarvan de diameter te groot was.. Dit is echter geen bezwaar, want men kan een lens die een te grote diameter heeft, op elke maat kleiner maken/wen knipt een cirkeltje uit van papier op de .grootte dié men verlangt en lijmt dit op Uw lens. jjkeciesyH^CT Als het droog is, breek dan met cru rombinatietnng kalmaan stukjes er af, maar dit moet echter geheel ou der water gebeuren. De lens en tang geheel onder water. Op een stuk amarilsteen kunt U dé .^oga nasüjpeh tot U de ware grootte heeft. Dit moet oo^ weer onder water geschieden. f f Ik slijp zelf mijn lenzen, die ik nodig heb voor het ver vaardigen van een verrekijker of mierbscofp, maar daar- over hoop ik een volgende keer te schrijven,

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Het Zeskant | 1948 | | pagina 5