T)
Qntspanning
(^VMntwikkeling
Thionville viel het me op, dat meisjes als spoorweg
arbeiders dienst doen. Gekleed in vuile overall en pet
kruipen ze onder de wagens en verrichten alle mogelijke
werkzaamheden, die men hier meestal door mannen ziet
doen.
's Middags te 13.10 arriveerden we te Basel, waar men
2 douaneposten, n.l. 1 Franse en de Zwitserse na elkaar
moet passeren.
Hier gebeurde nog een aardig incident, doordat alle
wachtende passagiers plotseling het perron weer opren
den, er was n.l. een reus te zien; ongeveer 2.5 m lang
en 1 m breed, hij liep echter een beetje ongelukkig.
Bij het afstempelen der passen bij de Zw. douane werd
ik plotseling in mijn kraag gepakt en bij een aantal
andere mensen geplaatst. Mijn eerste gedachte was of
ik er misschien verdacht uitzag, maar later bleek, dat
dit alle mensen waren, die te werk gesteld zouden wor
den op een of ander bedrijf en voor de eerste maal in
Zw. komende geröntgend moesten worden door de Volks
gezondheid. Dit nam plm. l]/2 uur in beslag, waarna ik
mijn reis naar Neuhausen via Zurich vervolgen kon.
Aankomst te Neuhausen 18.45 uur, waar een kamer voor
mij besproken was in het alcoholvrij hotel Oberberg. Na
gegeten te hebben, vroeg gaan slapen door de vermoeie
nissen der reis.
De andere morgen meldde ik mij om acht uur op de
zaak, waar ik een speciale opleiding zou krijgen. Het
eerste wat opviel was, dat zelfs de geleerdste mensen
allen zo heel gewoon waren, niet alleen tegenover vreem
delingen, maar ook met hun ondergeschikten tot de
allerlaagste rangen buitengewoon kameraadschappelijk
omgaan.
Werktijden voor beambten en arbeiders zijn daar ook
volkomen gelijk, n.l. van 7.3012 en van 13.3017.30.
De arbeiders zelf willen allen in hun vak zo bekwaam
worden als maar mogelijk is. Hiervoor bestaat dan ook
in dit land de mogelijkheid voor iedereen die er een
weinig geld voor over heeft. Er zijn vakscholen, die door
iedereen bezocht kunnen worden voor slechts 1.20 per
maand. Daar kan men in elk willekeurig vak alles leren
wat men wenst.
Door mij werd zo'n school bezocht op Zaterdagmiddag.
In een afdeling zaten b.v. 15 mensen, alle getrouwde
mannen, die autogeen-lasser van beroep waren, maar
daarnaast het aluminium lassen wilden leren. Die werk
ten daar van 25 uur, alleen om zich in dit speciaal
lassen te bekwamen.
Om vijf uur werd alle gereedschap netjes opgeborgen,
lastafels afgeveegd, daarna met water afgeborsteld, de
werkbanken en vloeren aangeveegd, waarna alles weer
in een staat verkeerde of er niet gewerkt was. Men
waste en verkleedde zich op zijn gemak en vertrok heel
rustig om half zes.
Ook in de openbare middelen van vervoer valt het op
dat men op de vloeren niet alle mogelijke soorten afval
aantreft. Hierin zijn dan ook overal speciale bakken op
gehangen met het verzoek erbij om afval hierin te de
poneren, waar iedereen dan ook gevolg aan geeft. Geen
gedrang bij trein, tram of autobus, men helpt zijn mede
reizigers ongevraagd met koffers enz.
Men zou niet in Neuhausen geweest zijn als men daar
de waterval niet gezien zou hebben, dus heb ik deze ook
van nabij bezichtigd. Een geweldig indrukwekkend ge
zicht als men daar 1000 m3 water per seconde een val
ziet maken van 21 m hoogte, jammer dat daar zoveel
energie ongebruikt verloren gaat.
Bij mijn verdere wandeling ontdekte ik 3 vissers en om
dat deze sport ook door mij gaarne beoefend wordt,
sprak ik de oudste man aan over de vissen, die ze vin
gen, maar hij deed of ik lucht was. Na enige tijd viel
hij tamelijk bars tegen mij uit: „Bist du ein Schwaab",
wat zoveel betekent als, ben je een Duitser.
Na hem verteld te hebben wat mijn nationaliteit was,
was hij plotseling geheel veranderd, riep zijn kamera
den en nu moest ik hun vertellen hoe men In Holland
vist, welke vissen men daar vangt, hoe op zee gevist
wordt enz. enz. Ze hielden me ongeveer 2/2 uur aan de
praat. De vissen daar zijn een soort forellen, geweldig
snel en sterk en mogen niet kleiner gevangen worden
dan 30 cm. Hit was hier echter een der minst beoefende
sporten.
Zwitserland is het land der vele verenigingen. De natio
nale sport is wel het jassen, een kaartspel, dat ongeveer
overeenstemt met het Hollandse kruisjassen. Dit wordt
overal gespeeld, in de huiselijke kring, in café's, op sta
tions, enz.
Daarnaast is de schietsport één der meest beoefende,
omdat dit voor iedere man die dienstplichtig is (en dat
is practisch iedereen), door de staat verplicht is. Dienst
plichtigen moeten iedere week, hetzij Zaterdagsmiddags
of Zondagsmorgens schietoefeningen houden, die onge
veer 9 maanden duren. Men is verplicht in deze tijd
een bepaald aantal malen tekomen en een verplicht
aantal punten te halen. Voldoet men niet aan deze eisen,
dan wordt men voor straf 3 dagen opgeroepen. Wat dit
betekent weet iedere militair. De Zwitserse soldaat heeft
zijn volle uitrusting vanaf geweer tot zijn slaapzak thuis
en hiermede moet hij dan op stap naar zijn garnizoens
plaats.
Men mag daar zoveel vuurwapenen in zijn bezit hebben
als men wil. Jagen is vrij en velen beoefenen dan ook
deze sport in hun vrije tijd.
Hier worden nog vrij regelmatig wilde zwijnen, herten
en soms een wolf geschoten. In Schaffhausen zag ik
toevallig een wild zwijn, dat zo juist geschoten was.
Men schiet ze het liefst van achter, daar de haren van
deze dieren ongeveer zo hard zijn als een vooroorlogse
wasborstel en de kogels evenals bij eenden enz. soms
hierop afketsen, als men onder te kleine hoed schiet.
Raakt zo'n beest licht gewond, dan zijn ze buitengewoon
gevaarlijk en ongelooflijk snel, wat men terug vindt in
het woord „Saugeschwindig", d.i. zo snel als een wild
zwijn. Wordt vervolgd)
In aansluiting aan het artikeltje voorkomende in het
nummer van October 1947, deelt onze amateur-instru
mentmaker, de Heer B. van de Werken, nog het vol
gende mede:
„Toen ik in October van het vorige jaar een artikeltje
schreef over het vervaardigen van een eenvoudige pro
jectielantaarn, kwamen er al gauw personen om inlich
tingen vragen naar de lens die daarvoor nodig is. De
meesten hadden er geen begrip van wat de brandpunt
afstand was. Nu hebben wij als kinderen toch wellicht
allen wel eens geprobeerd om met behulp van een brand
glas of een lens die vergroot wat hetzelfde is te
branden met de zon. Nu is de afstand in cm van de lens
tot aan het brandpuntje de brandpuntsafstand.
Ook waren er nog personen, die wél een goede lens had
den, maar waarvan de diameter te groot was.. Dit is
echter geen bezwaar, want men kan een lens die een te
grote diameter heeft, op elke maat kleiner maken/wen
knipt een cirkeltje uit van papier op de .grootte dié men
verlangt en lijmt dit op Uw lens. jjkeciesyH^CT
Als het droog is, breek dan met cru rombinatietnng
kalmaan stukjes er af, maar dit moet echter geheel ou
der water gebeuren. De lens en tang geheel onder water.
Op een stuk amarilsteen kunt U dé .^oga nasüjpeh
tot U de ware grootte heeft. Dit moet oo^ weer onder
water geschieden. f f
Ik slijp zelf mijn lenzen, die ik nodig heb voor het ver
vaardigen van een verrekijker of mierbscofp, maar daar-
over hoop ik een volgende keer te schrijven,