„BORNEO"
DE NIEUWE SLEEPZUIGER
75
Over de tinmolens in Malakka zullen wij U in dit stukje
niet veel vertellen, want dat zou de stof ontnemen om
straks over onze molens in Indië te vertellen. Maar het is
wel de moeite waard U op onderstaande foto te laten zien
hoe de eigen bevolking na het vertrek van de „Jappen"
soms met de molens heeft huis gehouden.
De molen op de foto's is een grote tinmolen met 18 cub.
ft. emmers (de tinmolens Co 16 hadden 14 cub. ft. em
mers) en een baggerdiepte van bijna 40 meter. De molen
wordt nu geheel afgebroken en weder opnieuw gemon
teerd. Dit werk is uitbesteed aan een Chinese aannemer,
die met plm. 100 man dit werk uitvoert. Wij kunnen U
zeggen, dat wij er van onder de indruk kwamen, deze
geweldige tinmolen op deze wijze vernield te zien en be
seften maar al te goed, wat een geweldige schade hier
was aangericht.
De vierde foto toont U nog iets "Wat in ons Indië niet
te zien is, n.l. de rotsachtige bodem die in pieken naar
boven steekt.
Aan de voet van deze rotspunten, „pinnacles" geheten, be
vindt zich het meeste tin. Het spreekt vanzelf dat zulk een
terrein niet met een molen te bewerken is en voor het
ontginnen hiervan gebruikt men dan ook monitors en
grondpompen. De grond wordt door krachtige spuiten los
gemaakt en daarna door grondpompen naar de wasserijen
gepompt. Men noemt dit „open mijnen".
Een uitvoerige beschrijving van deze wijze van tinwin
ning zullen wij U later geven, n.l. van de diepste mijn,
die er bestaat en welke zich op het eiland Banka bevindt.
C. H. Holgen
F. C. Rauwenhoff
Hieruit werd afgeleid dat een sterk weggesneden achter
schip en dubbele roeren (achter elke schroef één) tot het
beste resultaat zouden leiden.
Ook de snelheid moet bij dit soort schepen liefst niet te
klein zijn, omdat men enige mijlen uit de kust lossen
moet door de bodemkleppen te openen. Het varen van de
zuigplaats naar de losplaats en weer terug moet natuur
lijk in zo kort mogelijke tijd gebeuren.
Daarom is er ook voor gezorgd dat tijdens het varen de
zuigbuis zo hoog wordt opgehaald, dat de zuigkop boven
water komt om onnodige weerstand in het water te voor
komen. Bovendien wordt het water door een plaat onder
de zuigbuis geleid, waardoor een minder ongunstige stro
ming in de bun wordt verkregen.
De zuigdiepte is maximaal 14 m en het ladinggewicht is
1000 ton. Het is dus een middelgrote zuiger.
Doordat het schip geheel op eigen kracht naar Indië zal
varen, en het ook in Indië grote afstanden over zee van
de ene haven naar de andere moet afleggen, zal het voor
zien worden van volledige navigatiemiddelen als voor een
zeeschip noodzakelijk, zoals kompassen, zelfregistrerend
Enige tijd geleden ontving de I.H.C. de opdracht tot het
bouwen van een sleepzuiger voor het Ministerie van Over
zeese Gebiedsdelen, die bij J. K. Smit gebouwd zal
worden. Dit vaartuig zal in de plaats komen van een zelf
de schip, dat in aanbouw was in Indië, maar verloren is
gegaan toen de Jappen kwamen. Voor dit schip evenwel
waren de inrichtingen voor de machinekamers (dus Die
selmotoren, electromotoren, pompen enz.) in Nederland
besteld. Het merendeel van deze machines was reeds ge
maakt en heeft de Duitse bezetting overleefd.
Al spoedig na de oorlog kwam dan ook het probleem aan
de orde om een nieuw schip te maken, waarin deze ma
chines gebruikt konden worden.
De nu te bouwen zuiger voldoet aan deze eis, en lijkt erg
veel op de gesneuvelde. De hoofdafmetingen en inrichting
blijken uit bijgaande schets.
Omdat de zuiger in havens aan riviermonden moet wer
ken en dus geen belemmering voor de scheepvaart mag
vormen, is een belangrijke eis, een zeer grote bestuur
baarheid. Daarom werden in de sleeptank te Wageningen
stuurproeven genomen met modellen op kleine schaal.