NAAR HET LAND DER OUDE SPARTANEN
Reisindrukken uit Griekenland
Het vliegtuig is slecht bezet, omdat het niet meer door
vliegt naar Haïfa wegens de onlusten aldaar.
Nachtvliegen is interessant. De aarde ziet er dan uit als
een klont donkere kandijsuiker bij kaarslicht. Alles is
getint vanaf geel tot bruin.
We vliegen over Rotterdam, West van Dordrecht op
Antwerpen aan, gaan over Brussel en komen dan boven
de wolken, zodat er daarna niets te zien is tot Avignon.
In Antwerpen en Brussel ziet men 't aan- en uitknippen
van de reclamelichten.
De opschriften zijn soms zelfs leesbaar.
De steward voorziet ons van steenkoude koffie, sand
wiches, erg zoete taartjes en een perzik.
Verder krijgen we kauwgum voor de oren, om bij het
opstijgen en dalen veel te slikken.
Lectuur is aanwezig, ook Hollandse kranten.
Ik ben de enige Hollander aan boord.
De nachtlanding in Marseille is technisch interessant.
Het aangeven van de landingsbaan geschiedt daar met
witte lichtjes, de taxibanen naar 't onvangstgebouw zijn
rood aangegeven en naar de startbaan paars, terwijl ook
de bochten in de banen en parkeerplaatsen paarse
lichtjes hebben.
Soms zijn er nog gele lichtjes zodat het geheel de indruk
van een kerstboom geeft.
Rome en Athene hebben ook nachtverlichting maar niet
zo goed.
Daarom zijn we ook op zo'n raar uur uit Amsterdam ver
trokken, 22.15 uur.
We zijn vroeg in Marseille en kunnen daar niets krijgen,
slenteren een beetje landerig rond en zijn blij, weer
in 't vliegtuig te kunnen stappen, hoewel dat ook zo
prettig niet is, want na een uur zijn alle houdingen al
ongemakkelijk en van slapen komt niet veel.
Van Marseille gaat de reis via Toulon, Nice, Cannes
naar Corsica. We vliegen daar tussen de hoge bergen
door en zien in dé ochtendschemer zelfs Elba liggen.
De verlichting van het vlietuig bestaat uit een algemene
en een leesverlichting per zitplaats.
De algemene verlichting gaat op en neer met de snel
heid van het vliegtuig en men kan direct merken, of
de radio wordt ingeschakeld.
Het is ontzettend koud en ik heb 't ongeluk bij het
noodluik te zitten, wat erg tocht.
Alleen boven Frankrijk werd de verwarming aangezet en
toen was het weer te warm.
Dan Rome!
Rome lijkt een prachtstad. Door Mussolini geheel ge
moderniseerd. Grote flatwoningen, moderne straten en
pleinen.
We zien de St. Pieter, 't Colosseum, tempels en vele
oudheden.
Het vliegveld is in puin. Het restaurant is in opbouw en
we eten tussen de cement en stellingplanken.
De nieuwe piloot heeft gehoord, dat de tijden ruim zijn
en maakt nu een omweg, de bergen in, om Monte-
Cassino te gaan bekijken.
We vliegen door 't nauwe dal, slingerend om berghel
lingen heen, telkens uitwijkend.
Na 20 minuten wordt het dal iets wijder en daar ligt
het klooster Monte Cassino voor ons.
We cirkelen er 3 X overheen en zien precies, hoever
ze met de herstelwerkzaamheden zijn.
Daarna door naar Napels.
Dat ziet er van boven niet zo mooi uit als Rome.
Overal platte daken, zoals ook in Zuid-Frankrijk.
We zien Capri en Anacapri en de Vesuvius en toeren
rond de top over de „Caldera" en de krater.
De kokende lava ligt onderin te roken van zwaveldam
pen.
Vervolgens dwars over Italië.
Het landschap verandert niet veel; veel dorre hergen en
daartussen, op de onmogelijkste plekjes nog een dor
stukje bouwland.
Achteraf is mij gebleken, dat men hier al in April-Mei
oogst en daarna de akker klaarmaakt, die de hele zomer
braak blijft liggen.
We vliegen 2uur over de Adriatische zee; er is geen
lévende ziel te bekennen, geen schip, niets en we berei
ken Griekenland aan de N. W. punt van de Peloponesus.
De eerste aanblik van Athene is niet opfleurend.
Het vliegveld van Rome is veel slechter dan van Mar
seille, maar Athene spant de kroon.
Er is veel gebombardeerd en alles huist nog in barak
ken.
Ik word afgehaald door de vertegenwoordiger van de
I.H.C., en naar mijn hotel gebracht voor een verblijf
van enige dagen, alvorens door te gaan naar het uit
eindelijk reisdoel Saloniki.
wordt vervolgd).
H. Smit (J. K.)
Bij de foto's
Boven: Saloniki, de kade
Beneden: Saloniki, kaden met witte toren
