STUDIE-CLUB De St. Nicolaasstemming heeft ons dan danig te pak ken. We mopperen tegen de moeite van het soms „hopeloos" zoeken naar iets geschikts, maar toch we zouden dit alles niet graag willen missen. En blijven we innerlijk onbe- k roerd, wanneer de Kerstdagen W naken, wanneer in de Kerst- jgjj-Afi L nacht beierende klokken ver- pfi? kondigen, dat er een Goddelijk Kind "werd geboren? Schreden klinken op uit stille straten> donkere figuren schrij- den over de wegen. Het zijn de gelovigen, die, geroepen door de bronzen klanken, ter kerke tijgen. Uit de kerken straalt het milde kaarslicht en gedempte harmonische orgelklan ken jubelen het Gloria in excelsio Deo et in terra pax hominibus. Kerstmisfeest van wijding en aandoening om de Goddelijke geboorte voor hen, die geloven, feest ook voor degenen, die hiervan afzijdig staan. Want dat is het eigenaardige van het Kerstfeest, niemand onttrekt zich, kan zich onttrekken, aan de bekoring ervan. In alle harten leeft de onverklaarbare traditie, de mysterieuse roering van dit feest der feesten. En in de huiskamers van velen, straalt de Kerstboom. Blijde rumoerstemmen galmen op: Stille nacht, heilige nachtmoeders, vaders in de hele wereld staan er bij en in hun harten pralt de ontroering en stille wij ding van het ogenblik. We laten ons gaan en denken niet meer aan de dage lijkse beslommeringen en zorgen, niet aan politiek en oorlogsdreiging, geven ons over aan de intense sfeer, door het eeuwenoude symbool van het Kerstfeest, de pralende, kleurige denneboom, in onze huizen gebracht. Wie is hier ongevoelig voor, wie zou dit willen missen? Niemand, want de goddelijke vonk rust onbewust in aller harten, hoe men ook denke, of welke overtuiging men er ook op moge nahouden. Kerstfeestvrede op aarde! Decembermaand van trieste, zonloze dagen, van diffuus, grijs licht, dat de ziel van onbegrepen weemoed wellen doet, maand van lange, donkere nachten, einde loos lijkend voor gekwelde mensen, maand van guurte en kou, welke ons huiverend huistoe jagen naar de ge borgenheid van warm lamplicht en koesterende haard. Maar toch ben je me lief, Decembermaand, om de ge zelligheid, de sfeer, welke je in onze besloten huis kamers brengt, een beslotenheid, welke ons 's zomers wel eens benauwt, maar dan waarderen, maar vooral om de feesten, de gezellig warm huiselijke hoogtijdagen, om St. Nicolaas, de Kerstdagen, de jaarwisseling St. Nicolaas, het feest van de jongeren, van stralende kinder gezichtjes, van de eenvoudige, maar altijd weer bekorende liedjes, van de geschenken half Sc angstig en toch verlangend door bevende kinderhanden aangeno men van de Sint en zijn be ruchte zwarte knecht, Piet. Het feest ook voor ons, ouderen, die met de opgevoerde comedie zo gaarne meedoen en meegenieten met de vreugde aan de klei nen verschaft. Worden we zelf niet opnieuw kinderlijk jong wan neer we langs de feestelijk verlichte winkeletalages dwalen op zoek naar het cadeautje, waarmee we vrouw of verloofde willen verrassen? „Spreken is zilver en zwijgen is goud" Dat spreekwoord is op deez ervaring gebouwd Daar de wijze, telkens opnieuw ondervond Ik klets mij er in dus hou liever mijn mond. Dank „Studieclub" zet men dit spreekwoord nu om tot, "Spreken is goud en het zwijgen is dom" Wij weten het goud toch zo goed te waarderen Dus vrienden, kom op! je kunt 't nu leren. P. J. M. §Na de St. Nicolaasvreugde en de Kerstfeest wijding slui ten we de Decembermaand af met een feest van andere strek king we nemen op de laat ste dag ervan afscheid van het achter ons liggende jaar met zijn vreugde en kommer. Wer pen nog even een blik terug en maken voor ons zelf de balans op van onze daden, goede en 1 ~%2i verkeerde, uit de afgelopen pe riode. Dankbaar voor de goede en bereid de verkeerde in het komende jaar te vermij den. En als dan de klok zijn twaalf slagen laat horen en bui ten de sirenen loeien en vreugdeschoten knallen, buigen we ons over tot hen, die ons lief zijn en wensen hun geluk en voorspoed toe in 't nieuwe jaar, dat komen gaat. In de beslotenheid van ons binnenste maken we goede voornemens al onze krachten te zullen inspan nen om dat te verwezenlijken Om al de gaven van vreugde, ontroering wijding en inkeer, welke je ons brengt, gure, grijze December maand, ben je me lief. H.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Het Zeskant | 1948 | | pagina 6